ผมต้องการหาที่มาของคําพูดนี้ซึ่งผมไม่รู้ว่าอยู่ในพระสูตรมั้ย ใครพอทราบมั้ยครับ?

๑. ดูกรภิกษุทั้งหลาย มหาโจรบางคนในโลกนี้ ย่อมปรารถนาอย่างนี้ว่า เมื่อไรหนอเราจักเป็นผู้อันบุรุษร้อยหนึ่ง หรือพันหนึ่งแวดล้อมแล้ว ท่องเที่ยวไปในคามนิคมและราชธานี เบียดเบียนเอง ให้ผู้อื่นเบียดเบียน ตัดเ

วนปัตถสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ (บางส่วน) ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ เข้าไปอาศัยป่าชัฏแห่งใดแห่งหนึ่งอยู่ เมื่อเธอเข้าไปอาศัยป่าชัฏ

(บางส่วน) ดูกรภิกษุทั้งหลาย ในโลกมีความเพียรซึ่งเกิดได้ยาก ๒ อย่าง ๒ อย่างเป็นไฉน คือ ความเพียรเพื่อทำให้เกิดจีวรบิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจัยเภสัชบริขาร ของคฤหัสถ์ผู้อยู่ครองเรือน ๑ ความเพ

ตามพระธรรมวินัย...         ต้องทำความเข้าใจเรื่องศีลข้อนี้ให้ดีนะครับ ซึ่งศีลข้อนี้มีข้อดีคือ จะไม่นำไปสู่การยึดติดในตัวบุคคลเกินไป และไม่ให้มีการสืบทอดอำนาจแบบต้องกลุ่มตนเท่านั้น

จิตไม่หวั่นไหวในโลกธรรม ธรรมดาดอกบัวย่อมเกิดในน้ำ โตในน้ำ แต่น้ำไม่ติดค้างบนดอกบัว ฉันใด ภิกษุผู้ปรารภความเพียรก็ไม่ควรติดอยู่ในครอบครัว หมู่คณะ ลาภ ยศ สรรเสริญ และป

อานิสงส์ถวายอัฏฐะบริขาร .....ในกาลครั้งหนึ่ง องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อพระองค์เสด็จอาศัยกรุงสาวัตถี อันเป็นที่ โคจรบิณฑบาต เสด็จประทับอยู่ในบุพพารามวิหาร ณ ป่าเชตวันในกาลครั้งหนึ่งมีมหาเศรษฐีผ