ไม่รู้ว่าเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่รู้สึกว่าตัวเองหวงเงินตัวเองขึ้น เราห่างกับแฟน 14 ปี แฟนเราอายุ 32 ปี และเขามีลูก ที่ไม่ใช่ลูกของเรา แฟนไม่ได้ทำงานเพราะออกมารักษาสุขภาพ ส่วนตัวเรามีงานทำจากการขายของ และเรียนไปด้วย เราบอกให้เขาไปทำงาน ทั้งหาให้ไปสมัคร เขาไม่ทำ ให้ช่วยขายของ เขาก็ทำไม่เป็นค่ะ ไม่สนใจเวลาใครทักมาซื้อ แฟนเราเป็นคนขี้อายไม่กล้าทำงานแถวบ้าน กลัวคนมอง ต้องหน้าใหญ่ ไม่เชิงเลี้ยงใครนะคะ แต่สมมุติไปซื้อของ จะซื้อ 5 -10 บาทไม่ได้  แคร์สังคมมองมากๆ ช่วงแรกที่เราดูใจกัน เขาเลี้ยงข้าวเราทุกมื้อ เราแลกด้วยการซื้อของให้เขาเป็นของขวัญ ทุกๆครั้งเจอกัน (ตอนนั้นนานๆเจอที) ซึ่งเราโอเคมากกับตอนนั้น พอคบกันไปเรื่อยๆ ปีกว่า เรามาจับได้ว่าเขามีลูกแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ประจวบกับเขาออกจากงาน มารักษาตัว เงินที่มีก็หมด หมดจริงๆ ตอนนี้เงิน คือมาจากเราทางเดียว แต่เราเหนื่อยมากเพราะ
1.แฟนเราค่อนข้างขี้งก ไปไหนกัน เขาไม่ซื้อของเข้ามาให้ที่บ้าน พวกของกินอะไรทำนองนี้ (บ้านเขาพ่อ,แม่หลายๆคน) เราบอกให้ซื้อเพราะเงินเราแต่ก็ซื้อให้แต่ลูก
2.เราเป็นคนไปหาเขาฝ่ายเดียว แฟนไม่เคยคิดมาบ้านเราเลย แฟนจะมาเฉพาะจำเป็นเช่นหาหมอ ที่เป็นธุระของเขา อย่างอื่นเขาไม่เคยมา แม่เรานานๆกลับบ้านที แต่เขาไม่เคยคิดมาไหว้ เขาให้เหตุผลว่า เขาไม่มีงานทำ เขาไม่กล้ามาแล้วเขาก็ให้เหตุผลว่าเขามีลูก เข้าใจเขาหน่อย
3.เราเอ็นดูลูกเขา แต่เขาไม่พอใจ บอกเราไม่รักลูกเขา เขาไม่โอเค
4.เราออกทุกอย่างให้เขาหมด เสื้อผ้า ครีมบำรุง ค่าเน็ต ค่าไปหาหมอทุกครั้ง ค่าใช้จ่าย(เมื่อก่อนโอนให้ตลอด เดี๋ยวนี้ออกแต่ตอนอยู่ด้วยกัน เราไปหาเขาบ่อย อาทิตย์ละ1-2ครั้ง อยู่ครั้งละ 1-3วัน) รวมไปถึงค่าเทอมลูก ค่าเรียนพิเศษ
5.เขาไล่เราตลอด เวลาที่ทะเลาะกัน แต่เป็นตัวเราเองที่ยื้อเขาไว้
แต่ตอนนี้เราดันหวงเงินเรา ไม่อยากให้เงินเขาใช้ เพราะมีวันหนึงที่เราไม่มีตังเลย ไม่ตังชนิดไปเรียนมีเงิน1000สุดท้าย เก็บไว้ใช้กับเขา แต่วันนั้นเขาขอเราไปหาหมอไปด้วยกัน แล้วเงินดันไม่พอ เราเห็นเขาเอาเงินเขาจ่ายเพิ่ม (เขามีเป็นพัน) แล้วเรารู้สึกแย่มาก เพราะเราออกทุกอย่างคนเดียวจริงๆ คิดตลอดว่าเขาไม่มี เขาบอกเราว่าเราไม่เข้าใจหรอกเขาต้องเก็บไว้เลี้ยงลูก  เราโอเคนะคะ ถ้าเรื่องหาหมอ หรือค่าใช้จ่ายส่วนอื่น แต่เราไม่โอเคเลย ที่บางครั้งพอเราซื้อให้ช้า เขาไม่พอใจ มาโทษเป็นความผิดเรา บางวันเราไม่มีเงินไปเรียน ต้องเก็บเงินไว้ใช้จ่ายกับเขา เป็นคนไม่กล้าใช้เงินของตัวเองไปเลย กลัวตอนอยู่ด้วยกัน ไม่มีใช้ ไม่เคยซื้อของที่ตัวเองอยากได้ อยู่ด้วยกันเวลามาบ้านเรา เราจะให้เขานั่งแท็กซี่ตลอด กลัวเขาลำบาก ไม่เหมือนตอนเราอยู่คนเดียว นั่งแต่รถเมลไม่เคยคิดนั่งแท็กซี่ พาไปทานอะไรดีๆ แทคแคร์ดูแลทุกอย่าง อะไรเขาอยากได้ต้องที่หนึ่งก่อนตลอด แต่ที่หนึ่งสำหรับเขาไม่ใช่เรา... แต่คือลูกเขา เขาทำอะไรไม่เคยนึกถึงเราเลย เราค่อนข้างน้อยใจ เขาไม่เคยเปิดเผยว่าเราคือแฟนเขา เขาบอกเขาสงสารลูก ต้องบอกคนอื่น(คนนอกบ้าน)ว่ายังรักกันกับพ่อของลูกดี เขาบอกกลัวลูกโดนล้อ เขาบอกไม่จำเป็นต้องบอกเรื่องของเรา แค่เรารู้กัน2คนมันไม่พอหรอ   เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลยค่ะ ไม่สามารถเลิกได้เพราะสุขภาพเขา เป็นห่วงและที่บ้านเขาจะมองเราแย่ทันที แต่ตัวเองเจ็บมากๆ เจ็บจนเลิกเจ็บไปเลย อยากฟังความคิดเห็นหลายๆด้าน อยากฟังมุมมองคนมีลูกด้วยค่ะ