ขออนุญาตเกริ่นนิดนึงนะคะ จขกท.เป็นชะนีอายุ 20+ ที่ค่อนข้างติดเกม ด้วยความที่ก็ยังเรียนอยู่เลยจะมีเว้นบ้างช่วงที่ไม่ว่าง แต่ก็นั่นแหละค่ะ ก็ถือว่าหนักไปทางติดมากกว่า ไม่ใช่เกมนะหมายถึงผู้ 55555555 เด็ก ๆ อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ แบ่งเวลาเล่นให้ถูกด้วย
โดยปกตินั้นจขกท. จะเป็นคนไม่ติดเกมใด ๆ เพราะเป็นคนเบื่อง่าย เลยคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระด้วยซ้ำ แต่ด้วยความว้าเหว่ของสาววัยแรกแย้ม

ก็มีเกมนี้เข้ามาในชีวิต เราก็รู้สึกว่าเอ้อก็ได้อยู่ จนแบบบางวันแทบไม่ได้นอนเพราะเก็บจิ๊กซอว์ซื้อตัวละคร 5555 เห่ยแกรมันถึงขั้นนั้นจริง ๆ เว้ย ก็เล่นไปเรื่อย ๆ จนพักนึงเรารู้สึกว่าหมด Passion อารมณ์แบบ "เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน ขอบใจนะที่เคยมีกัน มันถึงเวลายอมรับความจริง" เรายอมรับว่าเราเริ่มเบื่อเกมนี้แล้ว ซึ่งก็ประจวบเหมาะกับมีโหมด 8v2 อัปเดตมาใหม่ แต่เรายังไม่ลองเล่นนะ เพราะอย่างที่บอก เราเบื่อ55555 จากนั้นเวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่ช่วงปิดเทอม ความเหงาก็เข้ามาทักทาย ก็กลับไปเล่นอีกครั้งเฉยเลย แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งเว้ยแก วันนั้นในขณะที่เราก็เข้าเกมปกติ ดันมีคำเชิญเด้งมาจากผู้นางหนึ่งชวนเราเข้าโหมด 8v2 ไอ้เราก็แบบใครวะ แต่ก็ถือคติไงว่าอย่าให้เขารู้ว่าเราหยิ่ง เพราะที่จริงเราง่าย555 กดรับไปเลยจ้า

แล้วใครที่เล่นโหมดนี้จะเข้าใจดีว่ามันรอนานแค่ไหน ตอนนั้นเราจำได้ว่ามันนานมากกก เลยเป็นช่วงเวลาที่เราเริ่มบทสนทนากัน บอกไว้ก่อนว่าจขกท. เป็นคนขี้ลืมอาจจะจำบทสนทนาไม่ได้ทั้งหมด เกมจบข้อความก็จบอะไรประมาณนั้น แต่มันพีคตรงที่เราก็เล่นเกมด้วยกันแทบทุกวัน ชวนกันเล่นมาจนเกือบสองเดือน จนวันที่พิมพ์ก็ยังเล่นด้วยกันอยู่ แต่จะยังไม่พูดถึงว่าแรก ๆ คุยอะไรกันบ้างกว่าจะสนิทมาถึงทุกวันนี้
จขกท. ขออุ๊บอิ๊บไว้แค่นี้ก่อนพอหอมปากหอมคอ ปักหมุดรอน้าเดี๋ยวมาต่อจ้าาาาาา
เมื่อชะนีน้อยหอยสังข์มีใจให้ผู้ในเกม Identity V
โดยปกตินั้นจขกท. จะเป็นคนไม่ติดเกมใด ๆ เพราะเป็นคนเบื่อง่าย เลยคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระด้วยซ้ำ แต่ด้วยความว้าเหว่ของสาววัยแรกแย้ม
จขกท. ขออุ๊บอิ๊บไว้แค่นี้ก่อนพอหอมปากหอมคอ ปักหมุดรอน้าเดี๋ยวมาต่อจ้าาาาาา