สำหรับคนนี้เราชอบน้องจริงๆ​ เจอกันที่ไรไม่เคยหันมามองเราเลย​ มีเห็นยืนอยู่เดินไปทางอื่นก็หลายครั้ง​เดินผ่านก็ผ่านจริงๆ​เราคิดว่าเราคงพอแค่นี้ดีก่วา​ ไม่อยากเจ็มากก่วานี้​ ถ้ามีใจอยู่บ้างคงจะยิ้มที่มุมปากให้เห็นหน่อย​  บนรถเมล์เรานั่งอยู่น้องขึ้นมาเห็นเดินไปนั่งหลังสุดเลย  ผิดกับหนุ่มอีกคนขึ้นรถมาด้วยกันคุยกันกระหนุงกระหนิง​ ตั้งแต่นั้นมาพอเห็นหน้าเราไม่ค่อยหันมองมันรู้สึกเจ็บจัง​ แค่เราไมหล่อ​ ตัวเล็กคงไม่สเปคเขา​ เดินออกมาแบบเจ็บๆดีก่วา​ ไม่อยากมองบ่อยๆเดี๋ยวมองว่าเราเป็นโรคจิต​ ทั้งที่เรามองบ่อยๆเพราะชอบจริงไม่อยากให้รำคาญ​ ไม่สบายใจเลยห่างมาดีก่วา​  ต่างคนต่างอยู่เป็นทางออกที่ดีที่สุด