ขอออกตัวไว้ก่อน ถ้าไม่ถูกใจใคร ขอให้ข้ามกท.นี้ไป ไม่ต้องเข้ามาแสดงความคิดเห็นนะคะ
1. เริ่มจากการเลือกนิยายหรือบทประพันธ์มาทำละคร ยิ่งเป็นละครพีเรียดอิงปรวัติศาสตร์หรือพงศาวดารนะ(เราเรียกไม่เป็น) ยิ่งต้องทำให้ผู้จัดศึกษาและค้นคว้าจากเดิมเพิ่มขึ้นไปอีก ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ซึ่ง จขกท.คิดว่า ผู้จัดน้อยรายเลือกที่จะทำละครแนวนี้
2. บทละครหรือบทโทรทัศน์ เราคิดว่า บทดีมากนะ ทุกตัวมีการกระจายบทที่เหมาะสม ดูสมเหตุสมผลไม่มีใครเด่นไปกว่าใคร จนทำให้บางตัวโดด หรือ จม บทกระชับ ได้ใจความ และไม่ยืดเยื้อ
3. นักแสดง ทุกตัวละครล้วนถูกแคสติ้งมาได้เหมาะกับฝีมือของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นรุ่นใหญ่ หรือ รุ่นเล็ก ขอยกตัวอย่างที่ จขกท.รู้สึกได้ว่า ต้องทำการบ้านมากกว่าคนอื่นๆ ก็คือ เจมส์ มาร์ หรือ เฮียโฮ่ว เราดูท่ากังฟูก็รู้ ว่าต้องไปเรียนและฝึกฝนมาพอสมควร ถึงได้สมจริง คล่องแคล่วขนาดนี้ ดูเรียล ดูธรรมชาติ และไม่ว่าจะเป็นอาเล้ง กิก ดนัย หรือ อาเตี๋ยง อาโป ก็เช่นกัน ที่ต้องมีการเรียนและฝึกฝนเหมือนกัน ไม่ใช่แค่จัดท่าให้สวยๆแค่นั้น แต่ดูต้องสมจริงด้วย
4.วิถีชีวิตของคนจีนสมัยนั้น ยิ่งดูละครเรื่องนี้ ยิ่งทำให้จขกท. นึกถึง บรรพบุรุษของตัวเอง ที่ช่างตรงกับละครเหลือเกิน
ปู่ของ จขกท.เป็นต่างด้าว ไม่ได้สัญชาติไทยแม้จะปักหลักถิ่นฐานในไทยหลายสิบปีก็ตาม(ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว) ส่วนพ่อของ จขกท.เกิดที่ไทย ใช้ชื่อจีน แซ่ แต่เมื่อเข้าสู่วัยทำงาน ก็ต้องเปลี่ยนจากชื่อจีนเป็นชื่อไทย เปลี่ยนจากแซ่ มาเป็นนามสกุลไทย เพื่อจะติดต่อราชการไทยได้ง่ายขึ้น
5. ละครดีมีคุณภาพแบบนี้ ควรเหมาะกับรางวัลใด ราววัลหนึ่ง หรือ เหมาะกับสาขาใดสาขาหนึ่ง เพื่อเป็นกำลังใจให้กับคนทำงาน สร้างสรรค์ผลงานที่ดี มีคุณภาพแบบนี้อีกต่อไป
เขียนมาถึงตอนนี้ บางคนอาจมองและคิดว่า จขกท.ตั้งมาเพื่ออวยละครเรื่องนี้ใช่ไหม
ตอบเลยว่า "ใช่"
ก็ในเมื่อสมัยนี้ทุกเรื่องมันง่ายแค่ปลายนิ้วจิ้มเท่านั้น เหมือนกับที่บางคนริดรอนกำลังใจคนอื่นด้วยปลายนิ้วเช่นกัน
น้ำทิพย์ชโลมหัวใจ ของขวัญจากใจ มอบให้ "ชาติเสือพันธุ์มังกร"
1. เริ่มจากการเลือกนิยายหรือบทประพันธ์มาทำละคร ยิ่งเป็นละครพีเรียดอิงปรวัติศาสตร์หรือพงศาวดารนะ(เราเรียกไม่เป็น) ยิ่งต้องทำให้ผู้จัดศึกษาและค้นคว้าจากเดิมเพิ่มขึ้นไปอีก ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ซึ่ง จขกท.คิดว่า ผู้จัดน้อยรายเลือกที่จะทำละครแนวนี้
2. บทละครหรือบทโทรทัศน์ เราคิดว่า บทดีมากนะ ทุกตัวมีการกระจายบทที่เหมาะสม ดูสมเหตุสมผลไม่มีใครเด่นไปกว่าใคร จนทำให้บางตัวโดด หรือ จม บทกระชับ ได้ใจความ และไม่ยืดเยื้อ
3. นักแสดง ทุกตัวละครล้วนถูกแคสติ้งมาได้เหมาะกับฝีมือของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นรุ่นใหญ่ หรือ รุ่นเล็ก ขอยกตัวอย่างที่ จขกท.รู้สึกได้ว่า ต้องทำการบ้านมากกว่าคนอื่นๆ ก็คือ เจมส์ มาร์ หรือ เฮียโฮ่ว เราดูท่ากังฟูก็รู้ ว่าต้องไปเรียนและฝึกฝนมาพอสมควร ถึงได้สมจริง คล่องแคล่วขนาดนี้ ดูเรียล ดูธรรมชาติ และไม่ว่าจะเป็นอาเล้ง กิก ดนัย หรือ อาเตี๋ยง อาโป ก็เช่นกัน ที่ต้องมีการเรียนและฝึกฝนเหมือนกัน ไม่ใช่แค่จัดท่าให้สวยๆแค่นั้น แต่ดูต้องสมจริงด้วย
4.วิถีชีวิตของคนจีนสมัยนั้น ยิ่งดูละครเรื่องนี้ ยิ่งทำให้จขกท. นึกถึง บรรพบุรุษของตัวเอง ที่ช่างตรงกับละครเหลือเกิน
ปู่ของ จขกท.เป็นต่างด้าว ไม่ได้สัญชาติไทยแม้จะปักหลักถิ่นฐานในไทยหลายสิบปีก็ตาม(ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว) ส่วนพ่อของ จขกท.เกิดที่ไทย ใช้ชื่อจีน แซ่ แต่เมื่อเข้าสู่วัยทำงาน ก็ต้องเปลี่ยนจากชื่อจีนเป็นชื่อไทย เปลี่ยนจากแซ่ มาเป็นนามสกุลไทย เพื่อจะติดต่อราชการไทยได้ง่ายขึ้น
5. ละครดีมีคุณภาพแบบนี้ ควรเหมาะกับรางวัลใด ราววัลหนึ่ง หรือ เหมาะกับสาขาใดสาขาหนึ่ง เพื่อเป็นกำลังใจให้กับคนทำงาน สร้างสรรค์ผลงานที่ดี มีคุณภาพแบบนี้อีกต่อไป
เขียนมาถึงตอนนี้ บางคนอาจมองและคิดว่า จขกท.ตั้งมาเพื่ออวยละครเรื่องนี้ใช่ไหม
ตอบเลยว่า "ใช่"
ก็ในเมื่อสมัยนี้ทุกเรื่องมันง่ายแค่ปลายนิ้วจิ้มเท่านั้น เหมือนกับที่บางคนริดรอนกำลังใจคนอื่นด้วยปลายนิ้วเช่นกัน