ผิดไหม รู้สึกไม่ชอบพี่ชายตัวเอง

เข้าเรื่องเลย จขกท.รู้สึกไม่ชอบพี่ชายตัวเองเลย ตั้งแต่เด็กจนโตสร้างความเหนื่อยใจให้ครอบครัวตลอดตั้งแต่ติดเพื่อน ติดสารเสพติด หนีออกจากบ้าน ทำให้แม่ต้องร้องไห้ตลอด ภาพความทรงจำตั้งแต่เด็กจนโตคือ ต้องเห็นแม่ร้องไห้ เราพยายามลบภาพนั้นออกจากหัวแต่ลบไม่ได้เลย เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อทดแทนที่มันทำให้แม่เสียใจ คิดว่าอาจจะแทนกันได้แต่จริงๆแล้วแทนกันไม่ได้ จนตอนนี้พี่เรามันดีขึ้น อาจจะโตขึ้น จนอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แม่ก็เลยช่วยเต็มที่ พี่ไม่ค่อยมีเงินแม่ก็ลงทุนให้ล้านกว่า แม่ยอมกู้เงินเพื่อพี่ จขกท.น้อยใจแม่มาก จริงๆก็หลายๆตั้งแต่เด็กจนโต แต่ก็พยายามปล่อยไปเพราะรู้อยู่แล้วว่าแม่รักพี่มากกว่า ครั้งหนึ่งแม่กับพี่ทะเลาะกันหนักมาก จขกท.แอบมาได้ยินพอดี แม่บอกว่าทำไมทำแบบนี้ ทั้งที่แม่รัก... มากกว่า ตอนนั้นอายุประมาณ 14 กว่าๆ โลกทั้งใบเปลี่ยนไปเลย เคยคิดมาตลอดว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากันแต่คิดผิดค่ะ เรื่องนี้มันก็ผ่านมานานแล้ว จขกท.เลยปล่อยให้มันเป็นแผลเป็นในใจไว้อย่างนั้น จขกท.ทำใจเรื่องนั้นได้แล้ว และตอนนี้ก็มีเรื่องใหม่ให้น้อยใจคือเคยพูดกับแม่บ่อยๆเรื่องการเรียนป.โท ตอนนั้นแม่โอเคทุกอย่าง สนับสนุน แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่แล้ว ส่วนหนึ่งจขกท.คิดว่ามาการเอาเงินไปช่วยพี่ทำธุรกิจ แต่ก็ทำใจและคิดได้ว่าจะเรียนป.โทโดยใช้เงินตัวเอง
........สุดท้ายแล้ว ......เกิดเป็นน้องสาวเหมือนจะสบายแต่ไม่เลย  เสียสละให้พี่ชายตลอด มีพี่ชายก็เหมือนไม่มี ตั้งแต่เด็กจนโตดูแลตัวเองตลอด ไม่เคยมีโมเม้นพี่ชายปกป้องน้องสาว มีแต่ทำให้น้องสาวเห็นน้ำตาแม่ ทำดีทุกอย่างเพื่อให้แม่ภูมิใจ พยายามอดในสิ่งที่ชอบ อยากได้อะไรก็สะสมทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพื่อที่จะได้ซื้อในสิ่งที่ต้องการ อยากเรียนต่างประเทศใจแทบขาดก็สอบชิงทุนเอาเอง ผิดกับพี่ที่อยากเรียนก็แค่ขอก็ได้ไป เงินใช้แต่ละเดือนขาดไม่พอไม่เคยขอเพิ่ม ผิดกับพี่สมัยที่เรียน เดือนหนึ่งขอเป็นสิบครั้งได้ทุกครั้ง สรุปสุดท้ายนี้ผิดไหมที่ไม่ชอบพี่ตัวเองและลึกๆน้อยใจแม่ จนตอนนี้ไม่อยากกลับบ้าน ปล.จขกท.ไม่ได้หนีออกจากบ้านนะคะ กำลังเรียนป.ตรี กำลังจะจบค่ะ