ต้องดีแค่ไหนถึงจะเรียกว่า"เพื่อนที่ดี"

ตอนนี้เราอยู่ม.6 ค่ะ คือ เรามีเพื่อนคนนึง ชื่อ พีม เป็นคนที่น่ารัก เวลาเจายิ้มเห็นแล้วก็ยิ้มตาม เป็นคนที่น่าอยู่ด้วย พีมมีดีในหลายๆเรื่อง เรารักเพื่อนคนนี้มาก เพราะ เราเคยโดนคนในห้องแบน พีมเป็นคนแรกที่ยอมให้อยู่กลุ่มด้วยทั้งๆที่ตอนนั้นพีมก็ไม่ชอบเรา ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เราตามใจเพื่อนคนนี้ตลอด เลี้ยงขนมเองโดยที่เขาไม่ได้ขอเลย เวลาพีมไม่เข้าใจวิชาคณิต เราก็สอนอธิบายให้ พีมถนัดด้านภาษามาก พีมไม่ชอบคนตะตอกเสียงใส่ เราก็ปรับปรุงแก้ไขตัวเอง พอรู้ว่าพีมไม่ชอบอะไร เราก็แก้ไข รู้ว่าชอบอะไร ก็หามาให้ แต่บางครั้งเราก็รู้สึกแย่ในหลายครั้งที่พีมทำใส่เรา เวลาเราถามวิชาอังกฤษ พีมจะแสดงสีหน้าออกมาทันทีว่ารำคาน พีมเป็นคนที่ชอบคิดมาก ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็คิดให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ ใหญ่ซะจนทะเลาะกันจนกลุ่มแตกได้ เราทำดีทำพีมมาตลอด เวลาพีมร้องไห้เราเป็นคนแรกที่เดินเจ้าไปกอด เวลาพีมเครียดเราเป็นคนแรกที่เข้าไปปลอบเวลาพีมทะเลาะกับพ่อแม่ เราเป็นคนแรกที่รับสายมันถึงแม้ว่าบางครั้งเราจะไม่ว่างก็ตาม เรายอมรับว่าเราก็ทำผิด แต่พีมก็ให้อภัย แต่มันเหมือนหนักขึ้น พีมเริ่มโกรธบ่อยขึ้น งี่เง่ามากขึ้น ไม่ฟังเหตุผลมากขึ้น พูดจาทำร้ายจิตใจทุกครั้งที่ทะเลาะกัน พูดแรงขึ้นๆ บางครั้งเราก็คิดว่า มันยังเห็นเราเป็นเพื่อนอยู่ป่ะว่ะ ตอนนี้ก็ทะเลาะกันถึงขั้นพีมพูดออกมาเลยว่า เลิกคบเป็นเพื่อน พีมลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราออกหมด เราไม่เคยรู้สึกแย่เท่านี้มาก่อน เราเป็นคนผิดตลอด ไม่เคยถูกเลยสักครั้ง เราเอยบอกขอโทษก่อนตงอดถึงแม้เราจะไม่ผิดก็ตาม เราเหนื่อยมากจริงๆ เหมือนทำดีเท่าไรพีมไม่สน พอทำผิดพีมกลับมองแต่ข้อเสียของเรา ข้อดีของเราพีมลบออกหมด พีมมองเราเป็นคนไม่ดีไปเลย  ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง. ต้องดีมากแค่ไหนถึงจะพอสำหรับเขา เราเครียดมาก อีกอย่างก็ใกล้ จะจบม.6 แล้วด้วยTT