[CR] จะ “กินเพื่ออยู่” หรือว่า “อยู่เพื่อกิน” มาที่ร้านนี้แล้วจึงได้รู้

         
          ตามที่เรา ๆ เคยได้ยินกันมาหละค่ะว่าคนเรานั้นกินเพื่ออยู่ ไม่ได้อยู่เพื่อกิน ซึ่งวันนี้เราจะมาเล่าถึงประสบการณ์ครั้งแรกในการกินอาหารไทย อาหารสไตล์ชาววัง ที่เราไม่สามารถหากินได้ตามร้านทั่วไป ไปตามห้างก็ไม่มีนะคะร้านแบบนี้ ต้องมาที่นี่เท่านั้น ที่ “ร้านบ้านหมอมี”





          พอจะคุ้น ๆ ชื่อใช่ไหมคะ เราก็คุ้นนะ ที่นึกขึ้นมาได้ทันทีก็คือน้ำยาอุทัยหมอมี นึกออกแค่นี้จริง ๆ แต่พอเรามาถึงที่ร้าน ก็จะได้รับ welcome drink เป็นน้ำเปล่าใส่น้ำยาอุทัยหมอมี สีสันสดใส ดื่มแล้วสดชื่น ต่อจากนั้นจะมีเจ้าหน้าที่แต่งชุดไทย สวยงาม ดูสง่า เข้ากับบรรยากาศร้านสุด ๆ มาเป็นผู้บรรยายและพาเราชมร้าน ซึ่งร้านนี้คือบ้านสุวรรณเวศม (อ่านว่า สุ-วัน-เวด) ที่หน้าตัวร้านมีหลุมหลบภัยตั้งโชว์อยู่ด้วย ตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เลยเชียว (เกิดไม่ทันจริง ๆ)  เจ้าหน้าที่ให้ความรู้มากมายจนเราจำไม่หมด เพราะเราเองก็มัวแต่ซึมซับบรรยากาศร้านและรอบ ๆ ตัวร้าน (มีด้านนึงติดกับคลองแสนแสบ) ก็ใครจะอดตื่นเต้นได้ ที่ได้มาเห็นบ้านโบราณแบบตัวเป็น ๆ อย่างนี้ คือสวย คือดี สร้างโดยใช้ไม้สักทอง ซึ่งมีอายุการใช้งานที่ยืนยาวมาก ตัวบ้านเองก็ไม่ได้ดูโบราณตามอายุ กลับดูสวย คลาสสิค อบอุ่น น่าค้นหา (ขนาดนั้นเลยเรา) ด้วยเป็นสถาปัตยกรรมแบบร่วมสมัย ใช้โทนสีสะอาดตา แต่ ๆๆ ในร้านมีโซฟาสีแดงตัวใหญ่ ดีไซน์แบบเข้ามุม เป็น item ที่โดดเด่นมาก สีแดงตัดกับสีขาวของตัวร้านและสีเขียวของไม้ประดับ โซฟาตัวนี้คือตัวเดิมตัวเดียวกับที่อยู่ในภาพยนตร์เรื่อง “เล็บครุฑ” เมื่อปี พ.ศ.2500







          ด้านในร้านดูดียิ่งกว่าด้านนอก และยังเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย มีของใช้ยุคโบราณหลายชิ้น แม้กระทั่ง item เล็ก ๆ อย่างขวดบรรจุยาในสมัยก่อน ก็ยังมีให้คนในรุ่นเรา ๆ ได้เห็นเป็นบุญตา นอกจากนี้ยังมีสิ่งของอื่น ๆ ที่มีเรื่องราวน่าสนใจ ซึ่งควรต้องมาศึกษาด้วยตนเอง






          ก่อนที่จะได้สั่งอาหารมาแก้หิว เจ้าหน้าที่ก็ได้พาให้เราไปรู้จักห้องต่าง ๆ ของร้าน ส่วนใหญ่จะอยู่ที่ชั้นบน ชื่อเรียกของแต่ละห้องจะใช้ชื่อของดอกไม้ มีห้องสำหรับจัดประชุมด้วย (เขาว่ามีอุปกรณ์ที่จำเป็นให้เสร็จสรรพเลย) มีห้องรูปตัว L ซึ่งเหมาะสำหรับจัดเลี้ยง จุคนได้จำนวนมาก  หรือใครที่ชอบความเป็นส่วนตัว ที่นี่ก็มีห้อง VIP ไว้รับรองด้วยนะคะ (อาจต้องโทรจองล่วงหน้า) แล้วเราก็ได้มาถึงโต๊ะของเราละ อยู่ในห้องมะลิลา




          อาหารที่เราเลือกในวันนี้ เป็นการอยู่เพื่อกินอย่างแท้ทรู เพราะเมนูส่วนใหญ่ที่เราสั่ง เป็นเมนูที่ดูมีอายุ (อาหารโบราณ) ซึ่งเราไม่เคยกินมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นม้าฮ่อ, ยำดอกขจร, วุ้นเส้นแกงร้อน, แกงรัญจวน และต้มจิ๋ว (ชื่อแปลก ๆ ทั้งนั้นเลย) ส่วนเครื่องดื่ม เราไม่รู้ว่าจะสั่งอะไรดี เจ้าหน้าที่ก็แนะนำ MOH MEE THAI COOLING ซึ่งพอเราได้ลิ้มรสเท่านั้นแหละ รู้สึกดีเลย แก้วนี้เป็นเครื่องดื่มที่เด็ดจริง ๆ ทั้งรสชาติเปรี้ยว หวาน ซ่า และ decoration ที่น่าถ่ายรูปสุด ๆ



          ทุกเมนูที่เราสั่งมาจะได้รับการบอกเล่าเรื่องราวในขณะที่เสิร์ฟ ทำให้เราได้ซึมซับที่มาของเมนูนั้น ๆ ก่อนที่จะได้ลงมือกินอย่างจริงจัง อาหารรสชาติดีทุกเมนู มีที่เราประทับใจมากสุดคือแกงรัญจวน เพราะเราเป็นคนที่ชอบกินน้ำพริกกะปิเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว และร้านนี้เขาเสิร์ฟมาแบบตั้งเตาตั้งไฟกันเลย เปิดฝาหม้อมานี่ อื้อหือ…หอม (รัญจวนใจ สมชื่อแกงรัญจวน) แกงนี้มีส่วนผสมของน้ำพริกกะปิ เพราะสมัยก่อน อาหารหลักก็คือจำพวกน้ำพริกกับผักต้ม ดังนั้น พอมีน้ำพริกกะปิเหลือ เขาก็จะนำมาดัดแปลงทำเป็นแกงรัญจวน นับเป็นไอเดียที่เริ่ด ส่วนขนมหวานปิดท้าย เราสั่งข้าวต้มน้ำวุ้น กินง่าย ๆ สบายกระเป๋า







          สำหรับเมนูอื่น ๆ มีที่มาหรือรสชาติเป็นอย่างไรนั้น ถ้ามีโอกาส เราก็อยากให้ทุกคนได้ไปลองลิ้มชิมรสเอง เพราะรสชาติที่ชอบของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป สำหรับเราเอง ถ้ารู้สึกว่าไม่อร่อยก็จะเลิกกินทันทีเลย เราสรุปให้ตัวเองว่า “อยู่เพื่อกิน” เพราะถ้า “กินเพื่ออยู่” เราคงจะไม่เลือกมาก และพร้อมที่จะกินอาหารทุกอย่าง ไม่ว่าจะมีรสชาติยังไง
          การเดินทางมาร้านบ้านหมอมี มาง่ายมากค่ะ เพราะเรามารถไฟฟ้า BTS ลงสถานีสนามกีฬาแห่งชาติ จากนั้นเดินเข้าซอยเกษมสันต์ 3 ไปประมาณ 200 เมตร ร้านจะอยู่ทางซ้ายมือค่ะ ถ้าใครมาทางรถยนต์ ก็สะดวกเช่นกันค่ะ ที่ร้านมีที่สำหรับจอดรถเยอะอยู่
          แล้วมาเปิดประสบการณ์กับร้านอาหารกึ่งพิพิธภัณฑ์กันนะคะ
(มีเพื่อน ๆ ถามราคากันเยอะ ขอแจ้งเป็นค่าเฉลี่ยนะคะ จำได้ว่าจ่ายคนละ 3xx บาท วันนั้นไปด้วยกันทั้งหมด 4 คนค่ะ บางคนไม่ได้กินของหวาน บางคนไม่ได้สั่งเครื่องดื่ม)