คือเหมือนกับว่าเมื่อก่อนเรามีแฟนแล้วเราก็ไปไปมามาหากันแล้วตอนนั้นคือเราก็ทำงานเราก็ไม่ค่อยมีเวลาไปหาเขาแล้วก็ไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่ด้วยกันบางทีก็เราก็เลิกงานปุ๊บแล้วก็มาหากันบ้างอะไรบ้างไปกินข้าวด้วยกันนอนด้วยกันก็ได้แค่แป๊บเดียวเช้าก็ต้องรีบกลับบ้านเลยเนี่ยมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยแล้วก็ช่วงนั้นก็แบบไม่ค่อยที่จะคิดมากเรื่องเขาเพราะว่าเรามีงานทำเราทำนู่นทำนี่เขากลับบ้านเราจะไม่ค่อยคิดอะไร คือตอนนี้เราหยุดทำงานปุ๊บเรามาอยู่ด้วยกันเต็มที่มาเช่าห้องอยู่ด้วยกันปุ๊บเราแบบแบบอยู่ด้วยมากกว่าเมื่อก่อน กินข้าวด้วยกันอะไรด้วยมีเวลาให้กันมากขึ้น และจะเป็นแบบนี้ทุกวันแบบกินข้าวด้วยกันอยู่ด้วยกันเกือบทุกวันนู่นนี่นั่น แล้วพอเวลาเขากลับบ้านเราก็รู้สึกเหมือนแบบว่า มันเหงานะมันไม่มีเขาอยู่ด้วยอะไรแบบเนี่ยและเราคิดมากไปเองว่าเขาจะไม่สนใจเรา คิดว่าทำไมกลับบ้านถึงไม่ทักมามั้งเลยแต่พฤติกรรมปกติของเขาอยู่แล้วแล้วค่ะ แต่เหมือนตอนนั้นน่ะเราทำงานแล้วก็เลยไม่คิดมาก แต่พอออกจากงานปุ๊บอ่ะเราก็จะคิดว่าเฮ้ยทำไมเขาไม่สนใจเราทำไมเขาต้องไป ไม่ทักมาหาเราเลยนะแล้วก็จะคิดถึงเขาคิดมากคิดนู่นคิดนี่คิดว่าเขามีความสุขนะทีไม่มีเราเขาก็อยู่ได้อะไรประมาณนี้แต่เราก็ต้องคิดมากเว้ยเราไปไหนเราเอาเขาไปด้วยตลอดอะไรเนี่ยไปหาเพื่อนเราไปกินนู่นกินนี่กับเพื่อนเราคือเอาเขาไปตลอดแต่กับเราแบบบางทีเขากลับบ้านแล้วไม่มีเวลาที่จะไปหาเขาไม่มีเวลาไปบ้านเขาไม่มีเวลาได้ไปอยู่บ้านไม่ค่อยรู้จักคนที่นั้น พอเขากลับบ้านทีนึงแล้วก็จะรู้สึกแบบน้อยใจแล้วก็คิดว่าทำไมเราคิดมากว่ะเฮ้ยทำไมเขาไม่ทักมาหาเราเลยทำไมไม่ทักปกติเขากินเหล้าเขาก็จะเป็นอย่างนี้อยู่แล้วแต่คือเรากำลังรอคุยอยู่คือเราไม่ได้ทำไรอ่ะเราคิดถึงแฟนเราและแบบให้เราฟุ้งซ่านไปเองนะอะไรแบบนี้แหละคือแบบเราต้องทำยังไง ให้มันแบบหายจะสอบถามที่แบบแฟนเราก็เหมือนเดิมปกตินะแต่ทำไมเราถึงคิดมากแบบนั้นเราก็ไม่รู้. สรุปแล้วเราต้องทำไงดี????
แฟนเราพฤติกรรมเหมือนเดิมแต่เราคิดมาก เราต้องทำยังไง!?