สวัสดีครับ ตอนนี้ผมเครียดมากรบกวนขอคำแนะนำด้วยครับ
เริ่มเรื่องเลยนะครับ... ผมกับแฟนคบกันประมาณ 5 เดือน อายุห่างกัน 13 ปี ผม 38 แฟน 25 ปี ลักษณะงานของผมจะต้องมีผู้ช่วย 1 คนเวลาไปหาลูกค้า เป็นชายบ้างหญิงบ้างตามคิววนๆ กันไป ถ้าวันไหนที่มีผู้หญิงไปกับผมเค้าจะหึงแบบหน้ามืดตามัวแบบไม่มีเหตุผลขู่ว่าจะหนีไปที่อื่นตลอดครับ... เค้าจะบังคับให้เปิดโฟน และด่าทอแบบหยาบคายเสียงดังใส่ให้ผู้ช่วยผมได้ยินว่า... เคอรี่บ้าง ไม่มีปัญญาหาผู้บ้าง แอบแวะ รร. ไปทำอะไรกันบ้าง แม้แต่ทอมตัดผมหัวเกรียน และคนท้องก็ไม่เว้น ที่หนักสุดคือไล่ให้คนท้องอ่อนๆ ลงจากรถแล้วให้หาทางกลับเอง! ( ผู้ช่วยผมที่เป็นหญิงมี 5 คนครับ 1.แต่งงานกำลังท้อง 2.เป็นแฟนรุ่นน้องที่รู้จักกันมานาน 3.ทอม 4.ทอม 5.ทอม )
จนมาถึงตอนนี้จากชีวิตการทำงาน 6 ปี ที่มีความสุขกับเพื่อนร่วมงาน และลูกน้องที่ดี กำลังเป็นปัญหาครับ... ถึงขนาดไม่มีใครกล้าโทรมาตามงาน ไม่ค่อยมีใครอยากคุยกับผมเหมือนก่อนหน้า... ล่าสุดผมพาเค้าไปงานเลี้ยงของหัวหน้าแผนกหวังที่จะให้รู้จักกับเพื่อนร่วมงานจะได้สบายใจ แต่แล้ว... ตอนพนักงานชนแก้วฉลอง แฟนผมไม่พอใจเรื่องอะไรไม่ทราบครับตอนนั้น ตบหน้าผมกลางวง แล้วเอาแก้วสาดน้ำใส่ตัวผม.... ทุกคนอึ้งไปเลยครับ ผมได้แต่ยืนนิ่งหน้าชา แล้วก็กล่าวขอโทษทุกคนที่ทำให้งานไม่สนุก แล้วผมก็ขอตัวกลับทั้งๆ ที่มางานเพียง 5 นาที ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่าเหตุผลที่เค้าทำแบบนั้นคือ เค้าเห็นผู้หญิงที่เป็นผู้ช่วย (1.แต่งงานกำลังท้อง) มองผมแล้วยิ้มให้ แล้วเกิดอาการหมั่นไส้ก็แค่นั้น...
หลายๆ ท่านอาจสงสัยว่าผมมีประวัติไม่ดีหรือเปล่าแฟนผมถึงได้หึงขนาดนี้ ผมเรียนตามตรงเลยได้ว่าไม่มีครับ... ผมทำงานเข้าปีที่ 6 ไม่เคยมีปัญหาเรื่องชู้สาวในที่ทำงานหรือแม้กระทั่งกับลูกค้า เข้างานเช้ากลับบ้านหัวค่ำตลอดจะมีดึกบ้างถ้ามีประชุม ไม่กินไม่เที่ยวไม่กินเหล้า จะกินเป็นพิธีแบบกลับบ้านได้เป่าไม่ขึ้น ไม่รวยแค่พอมีพอกินไม่เดือดร้อน และหน้าตาธรรมดาๆ ไม่ได้หล่อเหลาอะไรเลยครับ
ผมคุยด้วยเหตุผลประมาณ 6-7 ครั้งก็แล้ว ยังคงเป็นเหมือนเดิม... ซึ่งคำตอบเดิมที่ได้คือ "แฟนผมบอกว่ารักมากไม่อยากให้ใครเข้าใกล้" ผมบอกกับแฟนผมตลอดคือต้องแยกแยะ ผมตั้งใจทำงานไม่อยากให้เรื่องแบบนี้มากระทบต่อการทำงาน ซึ่งมันจะดูไม่ดีต่อเพื่อน และลูกน้องที่ร่วมงานด้วย... ตอนนี้ผมกลัวบานปลายไปถึงผู้บริหารที่เป็นผู้หญิงซึ่งผมกับผู้บริหารจะไปประชุมด้วยกันบ่อยๆ
สิ่งที่ผมคิดตอนนี้ก็คือ
1. อดทนต่อไป (อันนี้ไม่ไหวแล้ว)
2. เลิกแบบที่ 1 บอกเลิกไปเลย (อันนี้น่ากลัว แฟนผมเป็นคนอารมณ์รุนแรงมากถึงมากที่สุด)
3. เลิกแบบที่ 2 คุยกับครอบครัวแฟนให้มารับกลับ (แฟนผมเป็นคน ตจว. คุยกับผมได้ 1 เดือนก็มาอยู่กับผมเลย ซึ่งตอนนั้ผมอยากให้คุยๆ กันก่อนมากกว่า แต่อยู่ดีๆ ก็มาเซอไพรซ์เลยซึ่งตรงนี้เค้าขออนุญาตทางครอบครัวแล้ว)
ผมจึงอยากขอคำแนะนำเพิ่มเติม หรือผู้มีประสบการณ์ทำนองนี้ ช่วยชี้แนะเผื่อจะมีทางออกให้ผมได้ดีกว่านี้... ขอบคุณครับ
เครียดมาก? แฟนหึงแบบไม่มีเหตุผลจนกระทบต่อการทำงาน
เริ่มเรื่องเลยนะครับ... ผมกับแฟนคบกันประมาณ 5 เดือน อายุห่างกัน 13 ปี ผม 38 แฟน 25 ปี ลักษณะงานของผมจะต้องมีผู้ช่วย 1 คนเวลาไปหาลูกค้า เป็นชายบ้างหญิงบ้างตามคิววนๆ กันไป ถ้าวันไหนที่มีผู้หญิงไปกับผมเค้าจะหึงแบบหน้ามืดตามัวแบบไม่มีเหตุผลขู่ว่าจะหนีไปที่อื่นตลอดครับ... เค้าจะบังคับให้เปิดโฟน และด่าทอแบบหยาบคายเสียงดังใส่ให้ผู้ช่วยผมได้ยินว่า... เคอรี่บ้าง ไม่มีปัญญาหาผู้บ้าง แอบแวะ รร. ไปทำอะไรกันบ้าง แม้แต่ทอมตัดผมหัวเกรียน และคนท้องก็ไม่เว้น ที่หนักสุดคือไล่ให้คนท้องอ่อนๆ ลงจากรถแล้วให้หาทางกลับเอง! ( ผู้ช่วยผมที่เป็นหญิงมี 5 คนครับ 1.แต่งงานกำลังท้อง 2.เป็นแฟนรุ่นน้องที่รู้จักกันมานาน 3.ทอม 4.ทอม 5.ทอม )
จนมาถึงตอนนี้จากชีวิตการทำงาน 6 ปี ที่มีความสุขกับเพื่อนร่วมงาน และลูกน้องที่ดี กำลังเป็นปัญหาครับ... ถึงขนาดไม่มีใครกล้าโทรมาตามงาน ไม่ค่อยมีใครอยากคุยกับผมเหมือนก่อนหน้า... ล่าสุดผมพาเค้าไปงานเลี้ยงของหัวหน้าแผนกหวังที่จะให้รู้จักกับเพื่อนร่วมงานจะได้สบายใจ แต่แล้ว... ตอนพนักงานชนแก้วฉลอง แฟนผมไม่พอใจเรื่องอะไรไม่ทราบครับตอนนั้น ตบหน้าผมกลางวง แล้วเอาแก้วสาดน้ำใส่ตัวผม.... ทุกคนอึ้งไปเลยครับ ผมได้แต่ยืนนิ่งหน้าชา แล้วก็กล่าวขอโทษทุกคนที่ทำให้งานไม่สนุก แล้วผมก็ขอตัวกลับทั้งๆ ที่มางานเพียง 5 นาที ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่าเหตุผลที่เค้าทำแบบนั้นคือ เค้าเห็นผู้หญิงที่เป็นผู้ช่วย (1.แต่งงานกำลังท้อง) มองผมแล้วยิ้มให้ แล้วเกิดอาการหมั่นไส้ก็แค่นั้น...
หลายๆ ท่านอาจสงสัยว่าผมมีประวัติไม่ดีหรือเปล่าแฟนผมถึงได้หึงขนาดนี้ ผมเรียนตามตรงเลยได้ว่าไม่มีครับ... ผมทำงานเข้าปีที่ 6 ไม่เคยมีปัญหาเรื่องชู้สาวในที่ทำงานหรือแม้กระทั่งกับลูกค้า เข้างานเช้ากลับบ้านหัวค่ำตลอดจะมีดึกบ้างถ้ามีประชุม ไม่กินไม่เที่ยวไม่กินเหล้า จะกินเป็นพิธีแบบกลับบ้านได้เป่าไม่ขึ้น ไม่รวยแค่พอมีพอกินไม่เดือดร้อน และหน้าตาธรรมดาๆ ไม่ได้หล่อเหลาอะไรเลยครับ
ผมคุยด้วยเหตุผลประมาณ 6-7 ครั้งก็แล้ว ยังคงเป็นเหมือนเดิม... ซึ่งคำตอบเดิมที่ได้คือ "แฟนผมบอกว่ารักมากไม่อยากให้ใครเข้าใกล้" ผมบอกกับแฟนผมตลอดคือต้องแยกแยะ ผมตั้งใจทำงานไม่อยากให้เรื่องแบบนี้มากระทบต่อการทำงาน ซึ่งมันจะดูไม่ดีต่อเพื่อน และลูกน้องที่ร่วมงานด้วย... ตอนนี้ผมกลัวบานปลายไปถึงผู้บริหารที่เป็นผู้หญิงซึ่งผมกับผู้บริหารจะไปประชุมด้วยกันบ่อยๆ
สิ่งที่ผมคิดตอนนี้ก็คือ
1. อดทนต่อไป (อันนี้ไม่ไหวแล้ว)
2. เลิกแบบที่ 1 บอกเลิกไปเลย (อันนี้น่ากลัว แฟนผมเป็นคนอารมณ์รุนแรงมากถึงมากที่สุด)
3. เลิกแบบที่ 2 คุยกับครอบครัวแฟนให้มารับกลับ (แฟนผมเป็นคน ตจว. คุยกับผมได้ 1 เดือนก็มาอยู่กับผมเลย ซึ่งตอนนั้ผมอยากให้คุยๆ กันก่อนมากกว่า แต่อยู่ดีๆ ก็มาเซอไพรซ์เลยซึ่งตรงนี้เค้าขออนุญาตทางครอบครัวแล้ว)
ผมจึงอยากขอคำแนะนำเพิ่มเติม หรือผู้มีประสบการณ์ทำนองนี้ ช่วยชี้แนะเผื่อจะมีทางออกให้ผมได้ดีกว่านี้... ขอบคุณครับ