สวัสดีครับ วันนี้จะมาปรึกษษเรื่องความรักนิดหน่อย ว่าผู้คนในพันทิปความเห็นคิดยังไงบ้าง ทั้งๆที่รู้ว่าเรื่องความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน
มาเข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ
คือผมกับแฟนตอนนี้คบได้เกือบสี่ปี แล้วครับ บ้านผมมีฐานะค่อนข้างจน ส่วนเธอพอมีพอกิน คบตั้งแต่อยู่ม.5 ตอนนี้ก็กำลังเรียนปีสองแล้ว ตอนเรียนอยู่มหาลัยคือยู่ที่เดียวกันครับ แต่พอเวลาเริ่มผ่านไป เธอเปลี่ยนไปมากเลยครับ เช่น วันนึงจะอยู่แต่กับโทรศัพท์ เวลาทะเลาะกับพ่อแม่ก็จะมาลงที่ผม ผมก็ได้แค่เงียบเพราะถ้าผมพูดไปเธอก็ยิ่งโกรธผมใหญ่เลย จนผมทำไรไม่ได้เลยตอนนี้ พอเธอด่าเสร็จเธอก็ไปเล่นมือถือต่อ ผมพูดด้วยก็ไม่พูด เงียบอยู่อย่างนั้น ล่าสุดนี้ที่ทะเลาะแรงๆก็เรื่องที่เราต่างกันกลับบ้านซึ่งผมไปส่งที่ๆผมไปรับประจำ ซึ่งไม่ใช่ที่บ้าน(เธอกลัวว่าพ่อเธอจะรู้) ผมขับเวฟไปส่งเธอ พอส่งเสร็จเธอให้เวลาผมกลับบ้านแค่30นาที ระยะทาง 45กม. พอไปถึงบ้านเธอต้องให้ผมโทรหาเธอทันที ซึ่งวันนั้นผมไม่ได้โทรไปเพราะว่าผมต้องช่วยพ่อปลูกผัก เธอก็บอกเลิกผม บอกว่าผมนี่เป็นตัวปัญหาสำหรับเธอ ช่วงนั้นเราไม่ได้คุยกัน 4วัน พอวันเปิดมหาลัยเธอมากับใครผมก็ไม่ทราบเธอไม่บอก เราอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดกัน ประมาณวันนึงครับ แล้วเธอก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เปลี่ยนมานานแล้วครับไม่ใช่เปลี่ยนตอนที่เธอบอกเลิกผม ส่วนใหญ่ที่เธอทะเลาะกับผม เพราะเรื่องเงิน เธอบอกว่าเธอไม่ได้ของอย่างคู่อื่นๆบ้าง ไม่ได้พาไปเที่ยวอย่างคนอื่นๆบ้าง แล้วก็เรื่องที่เราคุยกันแล้วไม่ได้ดั่งใจเธอ เธอก็โกรธและบอกเลิกผม คำบอกเลิก คำว่าเบื่อ รำคาญมันมากกว่าคำบอกรักอีกครับ ซึ่งคำว่า เบื่อ รำคาญไม่ค่อยได้ออกไปจากปากผมเลย ผมจะสรุปเลยละกันว่าที่ทะเลาะกันบ่อย
-เธอบอกว่าผมไม่มีของให้เธอ
-ไม่มีรถยนต์ให้เธอนั่ง นั่งมอไซก็บอกเมื่อยก้น
-ผมพูดอะไร หรือทำอะไรก็ผิดไปหมด
-เธอทะเลาะกับพ่อแม่ก็มาลงที่ผม
-เธอบอกว่า เบื่อ รำคาญ
-เธอบอกว่าแฟนเก่าดีกว่า
ผมควรทำไงดีครับ เธอยังรักผมอยู่รึเปล่า ตอนนี้ผมอึดอัดใจมากครับ เพราะรักและเราก็อยู่ที่เดียวกัน ผมจึงไม่ไปไหน ขอคำปรึกษาด้วยครับ
เธอยังรักผมไหม....ควรทำไงดี
มาเข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ
คือผมกับแฟนตอนนี้คบได้เกือบสี่ปี แล้วครับ บ้านผมมีฐานะค่อนข้างจน ส่วนเธอพอมีพอกิน คบตั้งแต่อยู่ม.5 ตอนนี้ก็กำลังเรียนปีสองแล้ว ตอนเรียนอยู่มหาลัยคือยู่ที่เดียวกันครับ แต่พอเวลาเริ่มผ่านไป เธอเปลี่ยนไปมากเลยครับ เช่น วันนึงจะอยู่แต่กับโทรศัพท์ เวลาทะเลาะกับพ่อแม่ก็จะมาลงที่ผม ผมก็ได้แค่เงียบเพราะถ้าผมพูดไปเธอก็ยิ่งโกรธผมใหญ่เลย จนผมทำไรไม่ได้เลยตอนนี้ พอเธอด่าเสร็จเธอก็ไปเล่นมือถือต่อ ผมพูดด้วยก็ไม่พูด เงียบอยู่อย่างนั้น ล่าสุดนี้ที่ทะเลาะแรงๆก็เรื่องที่เราต่างกันกลับบ้านซึ่งผมไปส่งที่ๆผมไปรับประจำ ซึ่งไม่ใช่ที่บ้าน(เธอกลัวว่าพ่อเธอจะรู้) ผมขับเวฟไปส่งเธอ พอส่งเสร็จเธอให้เวลาผมกลับบ้านแค่30นาที ระยะทาง 45กม. พอไปถึงบ้านเธอต้องให้ผมโทรหาเธอทันที ซึ่งวันนั้นผมไม่ได้โทรไปเพราะว่าผมต้องช่วยพ่อปลูกผัก เธอก็บอกเลิกผม บอกว่าผมนี่เป็นตัวปัญหาสำหรับเธอ ช่วงนั้นเราไม่ได้คุยกัน 4วัน พอวันเปิดมหาลัยเธอมากับใครผมก็ไม่ทราบเธอไม่บอก เราอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดกัน ประมาณวันนึงครับ แล้วเธอก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เปลี่ยนมานานแล้วครับไม่ใช่เปลี่ยนตอนที่เธอบอกเลิกผม ส่วนใหญ่ที่เธอทะเลาะกับผม เพราะเรื่องเงิน เธอบอกว่าเธอไม่ได้ของอย่างคู่อื่นๆบ้าง ไม่ได้พาไปเที่ยวอย่างคนอื่นๆบ้าง แล้วก็เรื่องที่เราคุยกันแล้วไม่ได้ดั่งใจเธอ เธอก็โกรธและบอกเลิกผม คำบอกเลิก คำว่าเบื่อ รำคาญมันมากกว่าคำบอกรักอีกครับ ซึ่งคำว่า เบื่อ รำคาญไม่ค่อยได้ออกไปจากปากผมเลย ผมจะสรุปเลยละกันว่าที่ทะเลาะกันบ่อย
-เธอบอกว่าผมไม่มีของให้เธอ
-ไม่มีรถยนต์ให้เธอนั่ง นั่งมอไซก็บอกเมื่อยก้น
-ผมพูดอะไร หรือทำอะไรก็ผิดไปหมด
-เธอทะเลาะกับพ่อแม่ก็มาลงที่ผม
-เธอบอกว่า เบื่อ รำคาญ
-เธอบอกว่าแฟนเก่าดีกว่า
ผมควรทำไงดีครับ เธอยังรักผมอยู่รึเปล่า ตอนนี้ผมอึดอัดใจมากครับ เพราะรักและเราก็อยู่ที่เดียวกัน ผมจึงไม่ไปไหน ขอคำปรึกษาด้วยครับ