เราควรรอคนที่เรารัก และเขา(อาจ)รักเราไหมครับ

คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมได้รู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งพี่แกนิสัยดี น่ารัก พูดน้อย แต่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขทุกครั้ง แต่การรู้จักกันของเรามันเริ่มต้นที่พี่น้องไม่ใช่การเข้าหาเพื่อจีบกัน แต่เวลาผ่านไป 6 เดือน ผมเริ่มเป็นฝ่ายรู้สึกก่อนว่าคนนี้แหละที่เราตามหา คนที่เรารัก คนที่เราอยากดูแล แต่ด้วยความขี้อายไม่กล้าพูดได้แต่คอยเป็นห่วงแสดงออกผ่านการกระทำมากกว่าคำพูด ซึ่งก็กลัวว่าพี่เขาจะรู้ทันว่าเราชอบ เพราะต่างคนต่างให้เกียรติกัน อีกอย่างถ้าผมพูดความในใจออกไปก็กลัวว่าที่เขาจะไม่เล่นด้วย เพราะพึงสังวรตัวเองอยู่เสมอว่าเราอาจเป็นได้แค่พี่น้อง
            แต่แล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่ต่าคนต่างรู้ความจริงว่าสิ่งที่ผมทำมาทั้งหมดพี่แกรู้ทัน และพี่แกก็บอกผมว่า เธอมาช้าไป.... มีคนมาแทรกแล้ว แต่คนที่มาแทรกพึ่งรู้จักกันไม่ถึงเดือนแต่เขาเอาใจ ประจบเก่ง ผมเลยแพ้เขาในส่วนนี้ เพราะผมมัวแต่ขี้อายไม่กล้าบอกรักพี่เขา พี่เขาก็เอาเรื่องที่คุยกับคนที่มาแทรกมาเล่าให้ผมฟังว่าทะเลาะกันบ่อย ทะเลาะกันตลอด นี่แค่พึ่งเริ่มแรกก็ชวนทะเลาะตลอด แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามผมมีความรู้สึกว่าพี่แกยังมีใจให้ผมอยู่และคิดว่าสักวันหนึ่งเราจะได้คบกัน (เหมือนพี่แกจะบอกให้ผมรอ เผื่อผมอาจเป็นคนถัดไป)
            ....แล้วระหว่างนี้ผมควรรอไหมครับ หรือระหว่างรอผมควรทำตัวยังไงกับพี่เขาครับ ผมไม่อาจตัดความสัมพันธ์กับพี่เขาได้ ทุกวันนี้เรายังคุยกันตามปกตินะครับ...