คือเราคุยจนได้คบกับรุ่นน้องที่อายุห่างกัน5ปี ที่นิสัยดีมาก เรียบร้อย น่ารัก ไม่เจ้าชู้ คือเราโอเคกับนิสัยน้องนะ แต่...เราบอกกลับตัวเองเสมอว่าจะไม่ชอบเด็กเลย แต่อย่างที่บอกคือน้องคนนี้นิสัยแบบดี เราเลยคบไป แต่ปัญหาที่เราทะเลาะกันบ่อยๆไม่ใช่เรื่องอื่นมีเรื่องเดียวเลยคืออายุที่ต่างกันเนี่ยแหล่ะ มีอยู่วันนึงมีคนรอบข้างเรารู้ว่าคนที่เราคุยอยู่อายุน้อยกว่าเรา5ปี แล้วเค้าก็แซวเราว่า แหมๆไหนบอกไม่ชอบเด็กไง นี่ห่างตั้ง5ปี บางทีก็แซวอยากเป็นอัมตะหรอ แต่ก็ไม่ใช่แค่เราโดนแซว น้องก็โดนเพื่อนแซวเหมือนกัน เพื่อนน้องแซวน้องซึ่งเราได้ยินโดยบังเอิญพูดประมาณว่า เล่นของสูงห่างกันหลายปีเลยนะ เราฟังเราเลยไม่ค่อยชอบอะ อย่าว่าแต่คนมาแซวเลย บางทีไปเที่ยวกัน2คนน้องชอบจับมือกอดไหล่เรายังเอามือออกเลย ทำไงก็ได้ให้ดูว่าเราเป็นพี่น้องกัน เรารู้ว่าเรานิสัยไม่ดีแต่เราไม่เคยคบเด็กจริงๆอะ เราไม่ชอบสายตาที่คนมองมา หรือพูดกัน เราเลยมีปัญหากับน้องบ่อยๆเรื่องนี้ เราเคยคิดจะเลิกนะว่ามันไม่โอเราไม่อยากโดนล้ออีก เราไม่อยากได้ยินแบบนั้นที่ผ่านๆมาอีก เราเคยคุยกับน้องนะแต่เหมือนน้องก็อารมณ์เสียนิดนึงแล้วพูดกับเราว่า ต่อไปนี้ใครถามอายุเรา เราจะบอกว่าเราโตกว่าเธอนะ เอามั้ย คือเราฟังเราก็ไม่โอเคอยู่ดี หน้าตาน้องก็ดูเด็กละ ถึงบอกโตกว่าเค้าก็คงไม่เชื่อกันหรอก คือพูดยังไงก็ดูเหมือนน้องไม่เลิกง่ายๆอะ เราควรทำไงดีคะ หรือเราจะกลับมายึดคติชอบคนโตกว่าหรืออายุเท่ากันเหมือนเดิมดี
ควรจะคบต่อหรือพอแค่นี้