ความยุติธรรมช่วยแนะนำทางออกหรือมันถึงทางตัน

ใครก็ได้ช่วยแนะนำว่ามันยังมีทางออกกับเรื่องนี้อีกหรือไม???? (น้อมรับความจริง)

หลักจากการประณีตประน้อมยอมความแล้ว ทั้งโจทยและจำเลยทำข้อตกลงในการชดใช้ในการคืนหนี้ที่ขอยืม การทำข้อตกลงโจทย์เสียเปรียบ

ยอดหนี้ : สามล้าน
ระยะเวลาผ่อนชำระ : สิบปี
จำนวนเงินผ่อนชำระ : ห้าพันบาท
ดอกเบี้ย : ศูนย์


หลังจากศาลตัดสิ้นจำเลยได้ทำการชำระเพัยงแค่ 1 เดือน แล้วหยุดผ่อนชำระ เจ้าหนี้เลยทำการบังคับคดี แต่แล้วสิ่งที่พบจากการสืบพบว่าลูกหนี้;

- บ้าน  : ติดธนาคาร กู้ร่วม

- รถ : ติดจำนองธนาคาร

- ติดผ่อนชำระกู้เงินจากธนาคาร

- เงินเดือนครึ่งแสนต่อเดือน แต่กฏหมายกำหนดให้มีเงอนเหลือไว้ใช้จ่ายเดือนละ 20,000 บาท

สรุปเจ้าหนี้อาจจะไม่ได้อะไรเลยจากที่ปรึกษาแจ้งมา

หลายคงอ่านแล้วคงสงสัยวหรือคิดว่าปล่อยเงินกู้ แต่ขอยืนยันว่าไม่ได้ทำแบบนั้น ที่เงินจำนวนเยอะเกิดจากความไว้ใจ, เชื่อใจ, เคารพรักเหมือนครอบครัว, เพื่อนสนิท , และให้ค่าคำว่าเพื่อนมากกว่าตัวเงิน เงินจำนวนนี้ไม่ได้ให้ภายในครั้งเดียวแต่เป็นการยืม-คืน ยืน-คืน หลายๆครั้ง จนมันสะสมขึ้น แต่ครั้งเกือบสุดท้ายที่ให้ยืมก้อนใหญ่และติดๆ แต่เขามีการบอกเราว่าภายในอาทิตย์คืน ซึ่งทำให้เราไม่ได้ระวังเพราะครั้งก่อนๆ ก็คืนตามคำพูด

เงินก้อนนี้คือเงินที่สะสมมาทั้งชีวิตเพื่อจะสร้างบ้านและคนยืมก็ทราบว่าต้องคืน พอมันนานๆเข้าข้ออ้างต่างๆก็มา

- ยืนกู้ธนาคารโดยเอาบ้านที่ไม่ได้พึ่งซื้อทำเรื่องเพื่อเอาเงินมาคืน

- ธนาคารยังไม่ตอบรับ

- ทวงเพื่อนแล้วยังไม่คืน

- ยอมรับเอาเงินไปปล่อยกู้แล้วเก็บลูกหนี้ไม่ได้

- พยายามขอยืมทุกคนแล้วแต่ไม่มีเอามาให้

- กู้นอกระบบมศศเพื่อจะคืนให้ แต่เขาไม่ให้

- แฟนโทรมาร้องไห้ว่ามีคนตามถ้าไม่เงินให้คืนจะโดนเหมือนในข่าว

- ยินดีทำสัญญาจะได้เชื่อมั่นว่าไม่โก้ง

- กู้ไม่ผ่านเพราะฐานเงินเดือนน้อย

- เพื่อนกำลังเอารถมาแล้วจะเอาไปเข้าธนาคารเพื่อเอาเงินทยอยคืน

นี้คือตลอด 1 ปีที่หลงเชื่อในคำพูดต่างๆ พอถามแฟนมันบอกว่าไม่รู้เรื่อง

สุดท้ายมันถึงจุดที่เราเดือดร้อนไม่เงินทำธุรกิจ, บ้านไม่สร้าง, เงินที่หาได้ทุกวันแทบจะไม่เคยได้ใช้, ทำงาน20 ชม.ต่อวัน และหวังว่าเพื่อนจะไม่โก้งเพราะมันพูดเสมอว่าเรารักนายนะ เราพยายามหาให้นายทุกทาง แล้วความจริงก็ปรากฏไม่มีอะไรที่บอกเรา แต่สิ่วที่เพื่อนมีเพิ่มคือ;

- เที่ยวต่างประเทศอย่าวมีความสุข

- ซื้อที่ดินใหม่

- ซื้อบ้านราคา 3.5 ล้าน

- รถใหม่

- ซื้อของใช้ราคาแพง

- เล่นหวยเดือนละหลายหมื่น

- เงินเดือนจากงานประจำมากกว่าครึ่งแสนต่อเดือน

- รายได้จากแฟนก็เท่ากัน

ทั้งหมดเขียนยังแค่บางส่วนจนวันนี้สิ่งที่ได้คือความสิ้นหวัง เสียเงินไปหลายบาทจากค่าทนายแต่นี้คือสิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรมมอบให้ หาเวินใช้หนี้แทนมันเพราะเอาเงินจากธุรกิจให้ยืม, เดินเข้าออกโรงพยาบาล, บ้านเพื่อครอบครัวก็ไม่มีให้ จนอยากให้ทุกวันคืนวันสุดท้าย แต่ก็ต้องกัดฟันสู้เพื่อครอบครัว และคุมอารมณ์ที่เห็นมันแบะแฟนไปเที้ยวต่างประเทศมีความสุข, มีบ้านอยู่กินดีอยู่ดี, มีที่ดินแปลงใหม่ปลูกผัก, กินหนูหนูเที่ยวสมุย,กินอาหารแพงๆจากที่เห็นจากโซเชียล และเขียนว่าคนดีพระคุ้มครอง วันนี้มาฉลองชัยชนะ

ไม่รู้ว่าจิตใจทำด้วยอะไรทั้งที่รู้ว่าเราลำบากและรู้ว่าเงินที่เราช่วยมันมีค่ามากแค่ไหน

ต้องขอโทษผู้อ่านทุกท่านหากเขียนวนไปมา ไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง พยายามเผชิญกับมันทุกๆวัน

เรื่องเกิดมา 2-3 ปีก่อนฟ้อง คดีตัดสินจะ 2 ปี ปต่ไร้แว่วที้จะได้เงิน เรื่องนี้ยอมรับว่าตัวเองผิดที่ไม่รอบคอบ ไว้ใจเกินไป บางคนบอกให้เราทำใจมันไม่ได้คืนแล้วเพราะมันวางแผนมาอย่างดี ใส่ชื่อทุกอย่างชื่อแฟน,พ่อ,แม่ แฟนก็ไม่ได้จด บทสนทนาก็ไม่สามารถนำมาใช้กับกฏหมายได้

ยอมรับว่าโง่และคงจะไม่มีใครเป็น อยากถามเพื่อนๆที่อ่านและพอดข้าใจ ช่วยแสดงความคิดเห็นยังไง หรือแนะนำ ไม่ว่าสุดท้ายคำตอบจะคือทำใจก็ตาม

ตอนนี้รุ้สึกห้องมืดและจบกับความทุกข์ที่ติดตัว พยายามมองรอบๆ เพื่อสู้และเดินไปข้างหน้า แต่มันก็เหนื่อยมากๆที่ต้องแข่งกับเวลาที่เหลือไม่มากับคนที่เรารักและรักเรา บ้านคือของขวัญที่เรา อยากมอบให้แต่คงเป็นแค่ฝันที่ไม่รู้จะเกิดขึ้นไม ทำไมมันยากจัง

ขอบคุณที่อ่านและหวังว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดกับตัวคุณหรือคนรอบข้าง เรื่องเงินมันไม่เข้าใครออกใคร และอยากจะเตือนคนที่จะเป็นเจ้าหนี้โดยไม่เจตนาและลูกหนี้ จงนึกถึงใจเขาใจเรา