จากที่เราตั้งกระทู้เก่าๆไปนะคะ จะเห็นว่าเรามีปัญหาครอบครัว เกี่ยวกับแม่เรานะคะ

ยาวสักนิดนะคะ ขอระบายและคำปรึกษานะคะ

ก็คือเราอยู่กับแม่2คนนะคะ แม่เราอยู่ตจว  เราอยู่กทม  แม่เราจะเป็นคนเจ้าอารมณ์มาก  แบบบังคับเราทุกอย่าง เรื่องการแต่งตัว แม่บังคับให้เราตัดผม อันนี้เราเข้าใจค่ะว่าท่านเป็นห่วง    เรื่องเรียน และเรื่องการคบเพื่อน แม่เราจะไม่พอใจมากถ้าเรามีเพื่อน ไม่ว่าเป็นเพื่อนผู้หญิง (เรามีแต่เพื่อนผญ ไม่ค่อยมีเพื่อนผช.เท่าไร)​  แม่เราจะทำปึ่งปั่งไม่พอใจ และด่าเพื่อนเรา  

ที่จริงเรามีพ่อนะคะ แต่เป็นคนต่างชาติทำให้เรากับพ่อสื่อสารกันไม่ค่อยรู้เรื่องและแม่เราจะสั่งไม่ให้เราคุยกับพ่อบ่อย เขาจะโกรธมากถ้ารู้ว่าเรากับพ่อติดต่อกัน ทำให้เรากับพ่อห่างเหินกันมากๆแบบเหมือนคนไม่รู้จักกัน นานๆครั้งพ่อเราจะกลับมาเที่ยสบ้านช่วงเทศกาล แต่กลายเป็นว่าครอวครัวเราจทะเลาะกันหนักมากทุกครั้ง เพราะแม่เรา เจ้าอารมณ์ บ้างก็โยนเก้าอี้ใส่พ่อ ขว้างของใส่  มีอยู่ครั้งหนึ่งพ่อเรา ขับรถอยู่ แม่เราไปแย่งพวงมาลัยจนไปชน แต่ดีพ่อแม่เราไม่เป็นอะไร

แม่เราจะเข้ากับเพื่อนบ้านไม่ได้ค่ะ มีครั้งหนึ่งที่หมู่บ้านเรามีเทศกาลแจกอาหารเจ หรืองานทำบุญงานวัด แม่เราจะแซงคิวเสมอ เราพยายามเตือนแล้ว แม่เข้าแถวดีๆนะ แม่เราตวาดด่าเราตรงนั้นเลยเป็นแค่ลูกไม่ต้องมาสอน  และเวลาแม่เราโกรธุทุกๆครั้งแม่เราจะอาละวาทเสียงังจนเพื่อนบ้านมาดู

แม่เราบังคับเราเลือกคณะ ทีแรกเราจะเลือกคณะที่เราชอบแล้ว แต่แม่เราอาละวาททุกวัน และร้องไห้หาว่าเราอกตัญญู​ ถึงขั้นตบเราด้วย เราไม่อยากให้แม่เรา อารมณ์​ไม่ดีและไม่อยากให้มีปัญหาหนัก  จึงเลือกคณะที่แม่ชอบ แต่เลือกมหาลัยไกลๆบ้าน  เพื่อจะได้ไม่ทะเลาะกับที่บ้านบ่อย

ต่อมาแม่เราขอร้องให้เราไปลาออกจากมหาลัยเพราะอยู่ไกลบ้าน แม่เราไม่พอใจที่ต้องอยู่ไกลบ้าน แม่จะโทรหาเราบ่อยๆมากๆ ซึ่งก็ดีนะคะที่แม่ติดต่อมา เราพยายามชวนคุยเรื่องดีๆแล้ว แต่แม่หาเรื่องทะเลาะทุกครั้ง เช่น แม่เราจะระแวงถ้าเราติดต่อกับพ่อหรือเราคุยกับเพื่อน ถ้าเรามีเพื่อนแม้แต่ผู้หญิง แม่ก็จะด่าหาว่าเพื่อนเราไม่ดีนู้นนี่นั่น  และชอบพูดบั่นทอนกำลังใจเรา  เราพยามบอกแม่แล้วคุยเรื่องดีๆได้มั้ย อยากให้แม่มีความสุข แต่โดนด่ากลับมา

ตอนนี้เราก็เลยเลือกที่จะดรอปเรียน เพราะไม่อยากใ้แม่อาละวาท และเราเองก็อยากจะซิ่วไปคณะในฝันแต่แรกอยู่แล้ว อย่างที่บอกค่ะ เราโดนแม่บังคับมาเรียนคณะนี้   แม่อยากให้เรากลับไปอยู่บ้านกลับแม่ จึงรบเร้าเราทุกวันๆ  และอาละวาทผ่าน​โทรศัพท์​

เราไม่อยาก​กลับไปอยู่บ้านเลยค่ะ เพราะไม่ใช่ว่าหลงกทมนะคะ เราไม่อยากให้แม่เจ้าอารมณ์​อีก  ไม่อยากรองรับอารมณ์​ของแม่  เรารักแม่นะคะ เราพยายามปรับแล้ว เราเรียนดีมาตลอด สอบในคณะที่แม่ชอบได้  เราพยายามพูดให้น้อยลงเพราะกลัวแม่อาละวาท  เพราะเราอยู่บ้านแล้วอึดอัดไม่สบายใจเลยค่ะ

พยายามพูดเปิดใจกับแม่แล้วนะคะ แม่เราบอกว่าแม่คลอดเรามายังไงต้องรับอารมณ์​แม่ให้ได้  เราเองพยายามปรับๆแล้ว ทั้งพบจิตแพทย์​แต่ไม่ช่วยเลยค่ะ แม่เราเขาแบบไม่แก้ไข( ตามที่หมอบอกนะคะ)​ตอนนี้ไม่ได้ไปพบแล้ว เพราะแม่เราไม่พอใจ แม่เราเข้าวัดปฏิบัติ​ธรรมนะคะ แต่ไม่ได้ช่วยเรื่องอารมณ์​ของแม่เลยค่ะ

ตอนนี้เราคิดว่าจะไปแอบหางานพิเศษ​ทำค่ะ เพราะเหมือนกับที่พี่ในpantipเคยแนะนํา​ เราไม่อยากขอเงินแม่ใช้แล้ว ไม่อยากให้แม่เจ้า​อารมณ์​

เราควรกลับบ้านไปอ่ยู่กับแม่ดีมั้ยคะ  ขอคำำ​ปรึก​ษาด้วยค่ะ