เราเป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดา ๆ คนนึง...เราโสด..เรียนจบมาก้อทำงานอยู่แถวบ้าน ดีกรีปริญญาโท..เราได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง สมมุติว่าชื่อ บี จากการแนะนำของรุ่นพี่ที่สนิทกัน เราว่าง เราโสด เราเป็นคนไม่เที่ยว ไม่มีใคร บี เค้าจีบเรา เราก้อเลยตัดสินใจคบกับเค้า ..เรื่องก้อเริ่มต้นขึ้น เราท้องก่อนแต่ง... ไม่ได้ใจง่ายนะ แต่เพราะเรารู้สึกว่า บีเป็นคนดี คอยดูแลเอาใจใส่ พูดเพราะ เราเลยแพ้ทาง..เราสองคนแต่งงานกัน เราเป็นคนรักแฟน ให้ทุกอย่างเท่าที่มี
บัตรเอทีเอ็ม บัตรเครดิต แต่บีกลับทำให้ชีวิตพัง ...เราเป็นหนี้บัตรเครดิต เพราะบีไม่จ่าย เราติดแบล็คลิส เราเริ่มมีปัญหากัน โดยเฉพาะเรื่องเงิน
เพราะบีไม่ค่อยให้เงินเราใช้...ไม่ค่อยรับผิดชอบครอบครัว สุดท้าย รถที่มีทั้งของเราของเค้าก้อโดนไฟแนนซ์ยึดหมด...ดีงาม เรามีปัญหากัน สุดท้าย ความอดทนที่เรามีก้อหมดลง...เราขอเลิกกับเค้า...เป็นร้อย ๆ ครั้ง ..ผ่านไปเกือบ 2 ปี สุดท้ายก้อได้เลิก....เพราะเราไม่ไหวจริง ๆ เราปฏิเสธเค้าทุกอย่าง
ถามว่าสงสารลูกมั้ย..ก้อมากแหละ..แต่ดีกว่า ทะเลาะกันทุกวันให้ลูกเห็นป่ะ.....
สุดท้ายก้อรู้ว่า เค้ามีคนอื่น...
2ปีระหว่างนั้น เราดูแลตัวเองมากขึ้น รักตัวเองมากขึ้น ดูแลตัวเองจนเป็นผู้หญิงที่ดูดีคนนึง..เพราะเรารู้แล้วว่า คน ๆ นี้ไม่ได้รักเราจริง ๆ
............................
ผ่านไปเป็นปีแหละ...เราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง...ยอมรับเลยว่าเค้าดีมาก...เรามีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน เพราะการอบรมสัมมนาโครงการของกระทรวง ๆ หนึ่ง เจอกันค่อนข้างบ่อยนะ ...ยอมรับเลย..ตกหลุมรักเค้าทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอหน้า แต่มีโอกาสคุยกันผ่านไลน์กลุ่ม เรามีหน้าที่ประชาสัมพันธ์ข่าวสารลงไลน์กลุ่ม...พอได้เจอกันจริง ๆ หลงรักถอนตัวไม่ขึ้นเลย เราได้เจอกันจริงๆ และคุยกันมากขึ้น ...
คุยกันไประยะหนึ่งคือ..เราบอกชอบเค้า..ก้อรู้แหละว่าเป็นผู้หญิงบอกชอบผู้ชายก่อนไม่ดี..แต่เราจริงใจอ่ะ เค้าก้อตอบตรง ๆได้รุ้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว...แต่อยู่กันไกลมาก..แอบอกหักแฮ่ะ...แต่ก้อยังคุยกันนะ แค่เว้นระยะห่าง แต่เรารู้ตัวเองดีว่า เราไม่เคยตัดใจจากเค้าได้เลย..ยิ่งรู้จักกัน มีอะไรๆ หลายๆ อย่างเหมือนกันมาก ๆ ลักษณะนิสัย ความชอบ การดำเนินชีวิต แนวคิด ...คุยกันไปคุยกันมา รู้มั้ยเค้าบอกว่าเค้าอยากมีครอบครัว แต่ไม่รู้ว่า เค้ากับแฟนจะตกลงกันตรงไหน จะมาบรรจบกันยังงัยในเมื่อห่างกันไกลมาก และต่างคนก้อต่างมีภาระ ...เค้ากับแฟนตกลงกันว่าจะไม่โกรธกันถ้าอีกคนเจอใครที่ดีกว่า เพราะต่างคนต่างมีภาระหน้าที่..และจะจากกันด้วยดี....
มาถึงตอนนี้...เราเองก้อกลัว..ถ้าจะบอกเค้าว่า เราชอบเค้าอีกครั้ง...จริง ๆ เราไม่เคยเลิกรักเค้าได้เลย ไม่เคยเลย แต่ตอนนี้ ความกล้าที่เรามีหายไปไหนหมด..เรากลัว..กลัวจะดีไม่พอ...กลัวเค้าเอ็นดูเราเหมือนน้องสาว กลัวไปหมด
เค้าเป็นข้าราชการหนุ่มหล่อหน้าตาดี มีการศึกษา มารยาทดี แฟนคลับมากมาย ในขณะที่เราเป็นแค่ Single Mom ที่ผิดพลาดในชีวิตการแต่งงาน
แต่เราค่อนข้างจะแสดงออกมากกว่าเค้า เพราะเราเป็นคนตรงไปตรงมา...เรารู้ว่าเค้ารู้..แต่เราสิ กลับมองเค้าไม่ออกเลยว่าเค้าคิดยังงัยกับเรา
เราไม่ชอบให้ใครจีบ ถามว่ามีคนเข้ามามั้ย มีนะ..มีมากด้วย แต่ไม่ชอบ ชอบคนนี้ ไม่เอาคนอื่น แค่ไม่รู้ว่าควรจะทำยังงัย
เราเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงลูกได้ ไม่เคยคิดเกาะใครกินอยู่แล้ว...เราควรทำงัยดีค่ะเพื่อน ๆ
Single Mom อย่างฉัน พอที่เธอจะรักได้มั้ย
บัตรเอทีเอ็ม บัตรเครดิต แต่บีกลับทำให้ชีวิตพัง ...เราเป็นหนี้บัตรเครดิต เพราะบีไม่จ่าย เราติดแบล็คลิส เราเริ่มมีปัญหากัน โดยเฉพาะเรื่องเงิน
เพราะบีไม่ค่อยให้เงินเราใช้...ไม่ค่อยรับผิดชอบครอบครัว สุดท้าย รถที่มีทั้งของเราของเค้าก้อโดนไฟแนนซ์ยึดหมด...ดีงาม เรามีปัญหากัน สุดท้าย ความอดทนที่เรามีก้อหมดลง...เราขอเลิกกับเค้า...เป็นร้อย ๆ ครั้ง ..ผ่านไปเกือบ 2 ปี สุดท้ายก้อได้เลิก....เพราะเราไม่ไหวจริง ๆ เราปฏิเสธเค้าทุกอย่าง
ถามว่าสงสารลูกมั้ย..ก้อมากแหละ..แต่ดีกว่า ทะเลาะกันทุกวันให้ลูกเห็นป่ะ.....
สุดท้ายก้อรู้ว่า เค้ามีคนอื่น...
2ปีระหว่างนั้น เราดูแลตัวเองมากขึ้น รักตัวเองมากขึ้น ดูแลตัวเองจนเป็นผู้หญิงที่ดูดีคนนึง..เพราะเรารู้แล้วว่า คน ๆ นี้ไม่ได้รักเราจริง ๆ
............................
ผ่านไปเป็นปีแหละ...เราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง...ยอมรับเลยว่าเค้าดีมาก...เรามีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน เพราะการอบรมสัมมนาโครงการของกระทรวง ๆ หนึ่ง เจอกันค่อนข้างบ่อยนะ ...ยอมรับเลย..ตกหลุมรักเค้าทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอหน้า แต่มีโอกาสคุยกันผ่านไลน์กลุ่ม เรามีหน้าที่ประชาสัมพันธ์ข่าวสารลงไลน์กลุ่ม...พอได้เจอกันจริง ๆ หลงรักถอนตัวไม่ขึ้นเลย เราได้เจอกันจริงๆ และคุยกันมากขึ้น ...
คุยกันไประยะหนึ่งคือ..เราบอกชอบเค้า..ก้อรู้แหละว่าเป็นผู้หญิงบอกชอบผู้ชายก่อนไม่ดี..แต่เราจริงใจอ่ะ เค้าก้อตอบตรง ๆได้รุ้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว...แต่อยู่กันไกลมาก..แอบอกหักแฮ่ะ...แต่ก้อยังคุยกันนะ แค่เว้นระยะห่าง แต่เรารู้ตัวเองดีว่า เราไม่เคยตัดใจจากเค้าได้เลย..ยิ่งรู้จักกัน มีอะไรๆ หลายๆ อย่างเหมือนกันมาก ๆ ลักษณะนิสัย ความชอบ การดำเนินชีวิต แนวคิด ...คุยกันไปคุยกันมา รู้มั้ยเค้าบอกว่าเค้าอยากมีครอบครัว แต่ไม่รู้ว่า เค้ากับแฟนจะตกลงกันตรงไหน จะมาบรรจบกันยังงัยในเมื่อห่างกันไกลมาก และต่างคนก้อต่างมีภาระ ...เค้ากับแฟนตกลงกันว่าจะไม่โกรธกันถ้าอีกคนเจอใครที่ดีกว่า เพราะต่างคนต่างมีภาระหน้าที่..และจะจากกันด้วยดี....
มาถึงตอนนี้...เราเองก้อกลัว..ถ้าจะบอกเค้าว่า เราชอบเค้าอีกครั้ง...จริง ๆ เราไม่เคยเลิกรักเค้าได้เลย ไม่เคยเลย แต่ตอนนี้ ความกล้าที่เรามีหายไปไหนหมด..เรากลัว..กลัวจะดีไม่พอ...กลัวเค้าเอ็นดูเราเหมือนน้องสาว กลัวไปหมด
เค้าเป็นข้าราชการหนุ่มหล่อหน้าตาดี มีการศึกษา มารยาทดี แฟนคลับมากมาย ในขณะที่เราเป็นแค่ Single Mom ที่ผิดพลาดในชีวิตการแต่งงาน
แต่เราค่อนข้างจะแสดงออกมากกว่าเค้า เพราะเราเป็นคนตรงไปตรงมา...เรารู้ว่าเค้ารู้..แต่เราสิ กลับมองเค้าไม่ออกเลยว่าเค้าคิดยังงัยกับเรา
เราไม่ชอบให้ใครจีบ ถามว่ามีคนเข้ามามั้ย มีนะ..มีมากด้วย แต่ไม่ชอบ ชอบคนนี้ ไม่เอาคนอื่น แค่ไม่รู้ว่าควรจะทำยังงัย
เราเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงลูกได้ ไม่เคยคิดเกาะใครกินอยู่แล้ว...เราควรทำงัยดีค่ะเพื่อน ๆ