ขอบคุณสำหรับแบต3% #catexpo5

ในมุมของผมเองไม่รู้ในมุมของเธอคนนั้นจะคิดยังไง ผมอาจจะคิดไปเองแค่คนเดียวTT

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่งานcatexpo5ที่ผ่านมา คือผมไปงานCatกับเพื่อน3คนแต่ละคนก็มีจริตเพลงต่างกันเราเลยเลือกที่จะแยกย้ายกันไปดู
เรื่องเกิดขึ้นตอนที่ผมตั้งใจจะปิดงานนี้ด้วยT-boneกับSrirajah Rockers ที่เวที3 จึงไปรอตั้งแต่ยังไม่ขึ้น พร้อมกับแบตโทรศัพอีก 10 เปอร์เซ็น
ระหว่างที่รอเขากำลังเซ็ทซาวกันอยู่ คนก็เริ่มทะยอยเปลี่ยนเวทีกัน ผมเลยขยับเข้าไปใกล้หน้าเวทีมากขึ้น ตอนนั้นมีผญสองคนเดินผ่านหน้าผมไปเพื่อที่จะไปหน้าเวทีเช่นกันดูแล้วน่าจะเป็นแฟนคลับตัวยง หนึ่งในสองคนนั้นคือสาเหตุที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ ขอแทนเธอคนนั้นว่า เธอ เธอและเพื่อนก็เดินไปรอหน้าเวที
ระหว่างนั้นผมมองเธออยู่ห่างๆโดยรู้สึกว่า เธอคนนั้นช่างสวยงามเหลือเกินถ้าเทียบกับผมนั้นขอแอบมองอยู่ห่างๆแบบนี้ดีแล้ว และเมื่อเวลาผ่านไป
คนก็เริ่มทะยอยเดินเข้ามาทำให้ต้องขยับชิดกันมากขึ้น ทำให้ระยะห่างเริ่มสั้นลง สั้นลง และเมื่อใกล้เวลาT-boneขึ้นผมรู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ถัดจากเธอคนนั้นเพียงไม่กี่คนกั้นแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นหัวใจผมผองโตมากขอเพียงแค่แอบมองแบบนี้ก็พอแล้วฮ่า ฮ่า (ผมไม่ได้โรคจิตน่ะครับมันเขินจริงๆ) และเพลงแรกก็เริ่มขึ้นทุกคนเต้นกันนนมันส์มาก และมีการเล่นรถไฟกัน(ที่ให้เดินเกาะกันและวนไปรอบๆ)ผมก็เอากับเขาด้วย ต้องขอบคุณรถไฟขบวนนี้เพราะ
เมื่อมันหยุดลง เมื่อผมรู้สึกตัวอีกครั้งคือ เธอคนนั้นได้มายืนข้างผมแล้ว ห่างกันเพียงแค่ลมบางๆกั้น หัวใจผมแทบหลุดออกจากอก ใจมันเต้นไม่สนจังหวะเพลงแล้วตอนนี้ ผมทำได้เพียงนิ่งไปพักนึง และเหมือนบรรยากาศพาไป เพลงต่อมาที่ดังขึ้นคือเพลง แรงดึงดูด [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สิ่งที่โยกตามไม่ใช่ร่างกายแต่เป็นหัวใจของผม ตอนนี้มันเหมือนโดนมนต์สกดจากเพลงที่อยู่ตรงหน้า และ เธอที่อยู่ข้างๆผม "หรือจะเป็นด้วยแรงโน้มถ่วงบนโลกนี้ จึงได้มีแรงฉุดใจอะไรนั้น
เป็นแรงดูดใจ ดึงดูดใคร อะไร อะไร มาพบกัน ในโลกใบนี้จึงผูกพันเป็นคู่กัน เหลือเชื่อ" ด้วยภาษาที่สละสลวยที่มันชั่งเหมาะเจาะ ทำหัวใจผมลอยไปแบบกู่ไม่กลับแล้ว ผมไม่แม้แต่จะกล้ามองหน้าเธอ ทำได้เพียงยืนเต้นลดความเขินต่อไป และเมื่อเพลงที่พีคที่สุดดังขึ้น กลิ่น ทุกคนโยกและร้องตามกันอย่างพร้อมเพียง รวมถึงเธอคนนั้นด้วย "ขอเพียงเธอ มีเวลาได้อยู่ข้างฉัน เพียงเท่านั้นฉันคงสุขหัวใจ ไม่โดนตัว กลัวจะทำให้เธอด่างพร้อย เพียงปลายก้อยฉันยังไม่คิดเลย" [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมื่อท่อนนี้ผ่านไป หัวใจผมเเหมือนมันได้แตกสลายไปแล้ว อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ตลอดไป ขอเพียงได้อยู่แบบนี้ไม่ต้องเห็นกันในสายตาก็ได้ และเมื่อT-boneใกล้จะลง ผมหยิบโทรศัพขึ้นมาที่จะดูนาฬิกา ความซวยมาเยือน แบตโทรศัพผมหมดแล้วจะติดต่อกับเพื่อนยังไง แต่ในความโชคร้ายก็มีความโชคดีอยู่ ผมเลยถือโอกาศนี้จะชวนเธอคุยเลยแล้วกันโดยการขอยืม พาวเวอแบง แต่ปัญหาคือผมไม่รู้ว่าเธอมีพาวเวอแบงมั้ย ผมทำได้เพียงแค่ หยิบโทรศัพขึ้นมาพยายามเปิดเครื่อง และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เธอหยิบสายชาตจากในกระเป๋ามาชาตโทรศัพของเธอเอง เหมือนเธอกำลังตอบคำถามผมอยู่(ขอโทษที่ผมคิดไปเอง แต่ขอคิดในมุมผมแบบนี้น่ะมันฟินจริงๆ) ผมเลยคิดว่ายังไงผมก็จะชวนเธอคุยโดยการขอชาตแบตให้ได้ ระหว่างนั้นเธอและเพื่อน ก็หยิบตารางแสดงขึ้นมาดูและก็คุยกัน ในใจผมคิดว่า มันคงจบแล้ว เธอคงจะไปเวทีอื่นแน่นอน เพราะมีหลายวงที่น่าดูขึ้นเวลาเดียวกัน แต่อยู่ดีๆเพื่อนเธอก็เดินจากไป เหลือเพียงเธอที่ยืนอยู่ข้างผม และผู้คนที่ต่างเดินออกไป ตอนนั้นเหมือนโลกหยุดหมุน ทั้งที่คนมากมายแต่เหมือนที่ตรงนี้มีแค่ผมกับเธอเพียงสองคน หัวใจผมมันหยุดเต้นไปแล้ว และเมื่อวงสุดท้ายใกล้จะจบลง เหมือนเวลาที่มีมันใกล้จะหมดแล้ว จบจากนี้เราคงไม่ได้เจอกันอีก
และเมื่อมันจบลง ผมจึงรวบรวมความกล้า ขอยืมพาวเวอแบงเธอ ผมพยายามจะชวนเธอคุยแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง ทำได้เพียงเดินถือพาวเวอแบงตามเธอไป
ผมทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะเริ่มถามอะไร จะชวนคุยยังไง ผมเขินมากจริงๆ เธอบอกว่าจะไปหาเพื่อน ผมภาวนาขอให้อย่าพึ่งติดเลยน่ะเครื่อง ขออยู่แบบนี้นานกว่านี้หน่อย แต่ไม่นานโทรศัพผมก็ติด และผมก็ได้โทรหาเพื่อนและนัดเจอกันที่จอดรถ และเมื่อผมว่างสายเสร็จผมก็ได้คืนพาวเว่อแบงเธอไปและผมไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้ขอบคุณเธอ เธอก็เดินลับหายไปในหมู่คน ตอนนั้นผมคิดว่าผมคงจบแล้ว อย่างน้อยก็ยังได้ตั้ง3เปอเซ็นละเนอะ และผมก็ได้เดินไปที่จอดรถเพื่อจะกลับบ้าน ผมได้เจอเธออีกครั้ง ทุกอย่างบนผมว่า ปล่อยเธอไปไม่ได้ ผมเดินตามเพื่อจะไปขอไลน์เธอ ตอนนั้นเองเพื่อนของเธอก็ยกโทรศัพขึ้นมาคุย นี้แหล่ะจังหวะสุดท้ายของผม ผมพุ่งตรงไปผ่านผู้คนตรงไปที่เธอคนนั้น ผมเอือมมือกำลังจะไปสกิดเธอ แต่สิ่งที่ผมไม่เห็นคือเธอกำลังคุยโทรศัพอยู่เหมือนกันผมจึงชะงักและเดินแซงเธอไป มันจบแล้ว จังหวะสุดท้าย ผมเดินไปคิดไป เมื่อเดินถึงป้ายรถเมผมนั่งลง และคิดว่า อย่างน้อยก็ควรให้เธอได้รู้ว่าผมชอบเธอ ผมจึงตัดสินใจเดินสวนกลับไปเผื่อที่จะบอกเธอ ผมเดินกลับมาเรื่อยๆ ไม่เห็นเธอแล้ว เธอคงกลับไปแล้ว แต่ทันใดนั้น ขวามือของผม มีคอนโดและของล่างคอนโดนมีล๊อบบี้อยู่ สิ่งที่ผมเห็น เธอ เธอนั่งอยู่ตรงนั้น ผมเลยตัดสินใจว่าเอาหล่ะ โอกาสนี้แหล่ะ ผมจึงวิ่งกลับไปที่ลานจอด(อยู่ติดกับคอนโด)ไปตามเพื่อนให้ไปเป็นเพื่อนอย่างน้อยก็คงแก้เขินได้บ้าง ระหว่างที่วิ่งกลับไปใกล้จะถึงที่คอนโด ห่างไม่ถึง50เมตร สิ่งที่ผมเห็นคือ เธอคนนั้น กำลังเดินไปที่ถนน ผมวิ่งพร้อมตะโกนบอกเพื่อนว่าคนนี้แหล่ะ แต่สุดท้าย....ผมไม่ทันแม้แต่จะได้ขอบคุณเธอ เธอไปแล้ว รถคันนั้นผ่านหน้าผมไปอย่างช้าๆ
.
.
.
.
.
.
สุดท้ายนี้ไม่รู้เธอจะได้มาอ่านไหม แต่ถ้าวันนึงเธอผ่านมาเห็นมัน อยากบอกเธอว่าผมจะไม่ทำให้โทรศัพแบตหมดอีกแล้ว
ผมขอเก็บ3%นี้ของเธอไว้ในความทรงจำตลอดไป


#catexpo5
#catradio