วันนี้ขออนุญาติแชร์ประสบกานณ์ของตัวผมเองครับ
คือผมกับแฟน รุ้จักกันผ่านรุ่นน้อง เราอายุห่างกัน 7 ปี
ในความจริงคือช่วงนั้นผมทำงานแล้ว ส่วนแฟน ก็เรียนอยู่ปี 2
จีบนานมั้ย นานอยู่ ไปรับส่งเช้าเย็น จนได้เป็นแฟนกัน
คือสถานะมันเริ่มซับซ้อนครับ
คือ ถ้าเค้ากลับบ้านจะไม่ได้คุยกัน --- เห้ย ผมก็เข้าทาง เออผมจะไหนเที่ยวไหนก็ได้
(เที่ยว ดื่ม ปรกติผู้ชายทั่วไป) แรกๆ มันก็ดีพอหลังๆ เราเริ่มเบื่อกับการเที่ยว
คือสังเกตพฤติกรรมว่าทำไมต้องกลับบ้านแล้ว คุยไม่ได้เลยต้องถาม
ได้ความว่า ]แม่ไม่อยากให้มีแฟน ?
แม่หวงจร้าาาา... หวงขนาดไหน
ผมได้มีโอกาศไปหาเค้าที่บ้านต่างจังหวัด เค้าให้ผมจอดรถตรงบริเวณปากซอย ป้อมตำรวจ
มีศาลา แล้วลงไป ขอลงตรงนั้นแล้วบอกเด่วแม่มารับ
ผมก็คิดน่ะว่ามาไกลขนาดนี้อีกนิดเดียวจะถึงบ้านล่ะ ..น้ำสักแก้วรึเห็นประตู
หน้าบ้านก็ยังดี ลืมบอกไปเรา จังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอ
ด้วยความ
ผมรอจนขึ้นรถ.
อ้าว...แม่มารับ นึกว่าจะมีเซอร์ไพร้
จึงขับรถตาม เพื่อไปดูที่บ้านว่าอยู่ตรงไหน
ระหว่างนั้นน้องเค้าก็ไลน์มาบอก ถึงไหนแล้ว ขับรถดีๆน่ะ
ตามประสาขอบคุณที่มาส่ง
พอเห็นบ้านผมก็กลับ เออ...กลับบ้านจริง แม่มารับจริง
หวง=แม่
เราอยากคุยด้วยก็โทรไปหา ก็แอบคุยเสียงเล้กๆ
แอบคุยกัน พอดังหน่อยได้ยินเสียงแม่ปุ๊บก็กดวาง
คุยมาสักพัก ผมก็เริ่มเปิดตัวกับญาติๆ เพื่อนๆ พี่ๆ
ว่าแฟนผมคนนี้น่ะ .. วางแผนร่วมกัน มีไรก็ปรึกษากัน
ทุกเทศกาลก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน บ้านใครบ้านมัน
แฟนเคยบอกกับแม่ว่าขอมีแฟนได้มั้ย?
คุณแม่จอมหวง ปฏิเสททันที. และหลังจากนั้นแม่ก็เข้า รพ.
ไมเกรนขึ้น ปวดหัว สารพัด อาเจียนหนักมาก
เห็นคาตา บอกให้มาโรงบาลด่วน ตอนนี้อยู่ รพ.แล้ว
แต่มาก็ต้องอยู่ห่างๆ
สรุปเหตุ ครั้งนั้น พบว่าแม่เป็นโรคไมเกรน รุนแรงห้ามทำให้
คิดอะไรให้ปวดหัวอีกเพราะ ผมก็เพิ่งทราบจากน้อง
ปรกติแม่มาบ่อย เพราะปวดหัว จนไม่มีตัวยาไหนที่จะรักษาได้
ยามีกี่ชนิด ทั้งกินทั้งฉีด หมอแจ้งว่า เหลือยาไม่กี่ตัว
ที่จะรักษาแม่ได้
ผมอธิบายยาวหน่อยครับเพราะเรื่องนี้คือประเด็นเงื่อนไขทั้งหมด
เราคุยต่อและปกปิดเรื่องราวของเราไว้
สร้างเนื้อสร้างตัวกัน ช่วยกัน
ช่วยกันหางาน ย้ายไปไหนก็ไปด้วย ทุกๆครั้งถ้าแม่มาก็หลบๆ
ซ่อนๆ เสมือนขอไปทีทุกครั้ง แม่โทรมาก็ต้องเงียบ
ลำบากหนักหน่อย แม่มาหาไม่บอก ผมนี่ต้องแยกกันอยู่เช่า
อีกห้องเพื่อเก็บเสื้อผ้า บางทีก็เก็บไว้ในรถ ไว้อ้อฟฟิต
ปัญหาทุกคนมีแต่แล้ว เราก็ผ่านมาได้ ตอนนี้
เราสร้างบ้านเพื่ออยู่ด้วยกัน
ใช่ครับเราสร้างบ้านด้วยกัน
คุยกันทำงานมาเหนื่อยเห็นบ้านเราแล็วดีใจก็ว่าไป
ด้วยเหตุผลของคนอยากมีบ้าน
เริ่มตั้งแต่ซื้อที่ดิน เลือกแบบ ทำเรื่องกู้ เลือกช่าง
เลือกของ
ใครจะรู้...ว่าการทำบ้านแสนยุ่งยากเลย. แต่ละขั้นตอน
เราก็ผ่านมา วางแผนห้องนี้ให้แม่ ห้องนี้ให้พ่อ ห้องเรา
ปลูกนั้นนี่ .... เริ่มมีความหวัง
แฟนเราเค้าอยากเป็นครู ตามความฝัน ตอนนี้ได้เป็นครู
ตามใจที่ต้องการ
ส่วนผม ตกงานล่ะจร้า
คำถามคือเมื่อไหร่จะเข้าบ้านแฟนได้
เปิดตัวเปิดใจได้ สักที
แรกๆบอกเรียนจบเดียวจะบอก
รับปริญญาก่อนจะบอก
ทำงานก่อน
รับราชการก่อน
หางานให้ได้ก่อนสิ
ตอนนี้สถานะ คบกันมา 5 ปี ยังรักกันดีอยู่
ทุกๆครั้งที่เค้ากลับบ้าน ก็ต้องแอบคุย
เหมือนเดิม วนกลับมาเหมือนเดิม
วนกลับมาที่เรื่องงานของผม
ตอนนี้ว่าง แต่ไม่ว่างมาก
ดิ้นรน ขายของ ปุ๋ย ที่นอน หวย ประกัน ฯทำไปมั่วหมด
ได้เงินมาก็ผ่อนบ้านไป
ก่อนหน้าที่ ทำงานธนาคาร ลิสซิ่ง อบต. ค้าขาย
ก็คือสร้างตัวนี่แหล่ะครับ เรื่องเงิน ถามว่าแบ่งกันยังไง
ผมมีก็ให้ แฟนมีก็ให้ เราคือผ่านมาด้วยกันมาเยอะ
ชีวิตคู่ของผม ก็จะมีแต่เรื่องกิน สายเปย์
แต้เวลาให้ตังก็ไม่ค่อยเอา แต่ผมแอบใส่ไว่ในกระเป๋าให้บ้าง
โอนบ้างฝากไว้ในบัญชีแฟนน่ะ
คือปัญหาของผมคบกันมา 5 ปี
เข้าบ้านฝ่ายหญิงไม่ได้ ใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ
มีบ้าน มีรถ แล้ว แต่ก็ยังไม่พอ
จะเลิกหรือว่าไปต่อ.....
คบกัน 5 ปี สถานะปิดบังมาตลอด
คือผมกับแฟน รุ้จักกันผ่านรุ่นน้อง เราอายุห่างกัน 7 ปี
ในความจริงคือช่วงนั้นผมทำงานแล้ว ส่วนแฟน ก็เรียนอยู่ปี 2
จีบนานมั้ย นานอยู่ ไปรับส่งเช้าเย็น จนได้เป็นแฟนกัน
คือสถานะมันเริ่มซับซ้อนครับ
คือ ถ้าเค้ากลับบ้านจะไม่ได้คุยกัน --- เห้ย ผมก็เข้าทาง เออผมจะไหนเที่ยวไหนก็ได้
(เที่ยว ดื่ม ปรกติผู้ชายทั่วไป) แรกๆ มันก็ดีพอหลังๆ เราเริ่มเบื่อกับการเที่ยว
คือสังเกตพฤติกรรมว่าทำไมต้องกลับบ้านแล้ว คุยไม่ได้เลยต้องถาม
ได้ความว่า ]แม่ไม่อยากให้มีแฟน ?
แม่หวงจร้าาาา... หวงขนาดไหน
ผมได้มีโอกาศไปหาเค้าที่บ้านต่างจังหวัด เค้าให้ผมจอดรถตรงบริเวณปากซอย ป้อมตำรวจ
มีศาลา แล้วลงไป ขอลงตรงนั้นแล้วบอกเด่วแม่มารับ
ผมก็คิดน่ะว่ามาไกลขนาดนี้อีกนิดเดียวจะถึงบ้านล่ะ ..น้ำสักแก้วรึเห็นประตู
หน้าบ้านก็ยังดี ลืมบอกไปเรา จังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอ
ด้วยความ
อ้าว...แม่มารับ นึกว่าจะมีเซอร์ไพร้
จึงขับรถตาม เพื่อไปดูที่บ้านว่าอยู่ตรงไหน
ระหว่างนั้นน้องเค้าก็ไลน์มาบอก ถึงไหนแล้ว ขับรถดีๆน่ะ
ตามประสาขอบคุณที่มาส่ง
พอเห็นบ้านผมก็กลับ เออ...กลับบ้านจริง แม่มารับจริง
หวง=แม่
เราอยากคุยด้วยก็โทรไปหา ก็แอบคุยเสียงเล้กๆ
แอบคุยกัน พอดังหน่อยได้ยินเสียงแม่ปุ๊บก็กดวาง
คุยมาสักพัก ผมก็เริ่มเปิดตัวกับญาติๆ เพื่อนๆ พี่ๆ
ว่าแฟนผมคนนี้น่ะ .. วางแผนร่วมกัน มีไรก็ปรึกษากัน
ทุกเทศกาลก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน บ้านใครบ้านมัน
แฟนเคยบอกกับแม่ว่าขอมีแฟนได้มั้ย?
คุณแม่จอมหวง ปฏิเสททันที. และหลังจากนั้นแม่ก็เข้า รพ.
ไมเกรนขึ้น ปวดหัว สารพัด อาเจียนหนักมาก
เห็นคาตา บอกให้มาโรงบาลด่วน ตอนนี้อยู่ รพ.แล้ว
แต่มาก็ต้องอยู่ห่างๆ
สรุปเหตุ ครั้งนั้น พบว่าแม่เป็นโรคไมเกรน รุนแรงห้ามทำให้
คิดอะไรให้ปวดหัวอีกเพราะ ผมก็เพิ่งทราบจากน้อง
ปรกติแม่มาบ่อย เพราะปวดหัว จนไม่มีตัวยาไหนที่จะรักษาได้
ยามีกี่ชนิด ทั้งกินทั้งฉีด หมอแจ้งว่า เหลือยาไม่กี่ตัว
ที่จะรักษาแม่ได้
ผมอธิบายยาวหน่อยครับเพราะเรื่องนี้คือประเด็นเงื่อนไขทั้งหมด
เราคุยต่อและปกปิดเรื่องราวของเราไว้
สร้างเนื้อสร้างตัวกัน ช่วยกัน
ช่วยกันหางาน ย้ายไปไหนก็ไปด้วย ทุกๆครั้งถ้าแม่มาก็หลบๆ
ซ่อนๆ เสมือนขอไปทีทุกครั้ง แม่โทรมาก็ต้องเงียบ
ลำบากหนักหน่อย แม่มาหาไม่บอก ผมนี่ต้องแยกกันอยู่เช่า
อีกห้องเพื่อเก็บเสื้อผ้า บางทีก็เก็บไว้ในรถ ไว้อ้อฟฟิต
ปัญหาทุกคนมีแต่แล้ว เราก็ผ่านมาได้ ตอนนี้
เราสร้างบ้านเพื่ออยู่ด้วยกัน
ใช่ครับเราสร้างบ้านด้วยกัน
คุยกันทำงานมาเหนื่อยเห็นบ้านเราแล็วดีใจก็ว่าไป
ด้วยเหตุผลของคนอยากมีบ้าน
เริ่มตั้งแต่ซื้อที่ดิน เลือกแบบ ทำเรื่องกู้ เลือกช่าง
เลือกของ
ใครจะรู้...ว่าการทำบ้านแสนยุ่งยากเลย. แต่ละขั้นตอน
เราก็ผ่านมา วางแผนห้องนี้ให้แม่ ห้องนี้ให้พ่อ ห้องเรา
ปลูกนั้นนี่ .... เริ่มมีความหวัง
แฟนเราเค้าอยากเป็นครู ตามความฝัน ตอนนี้ได้เป็นครู
ตามใจที่ต้องการ
ส่วนผม ตกงานล่ะจร้า
คำถามคือเมื่อไหร่จะเข้าบ้านแฟนได้
เปิดตัวเปิดใจได้ สักที
แรกๆบอกเรียนจบเดียวจะบอก
รับปริญญาก่อนจะบอก
ทำงานก่อน
รับราชการก่อน
หางานให้ได้ก่อนสิ
ตอนนี้สถานะ คบกันมา 5 ปี ยังรักกันดีอยู่
ทุกๆครั้งที่เค้ากลับบ้าน ก็ต้องแอบคุย
เหมือนเดิม วนกลับมาเหมือนเดิม
วนกลับมาที่เรื่องงานของผม
ตอนนี้ว่าง แต่ไม่ว่างมาก
ดิ้นรน ขายของ ปุ๋ย ที่นอน หวย ประกัน ฯทำไปมั่วหมด
ได้เงินมาก็ผ่อนบ้านไป
ก่อนหน้าที่ ทำงานธนาคาร ลิสซิ่ง อบต. ค้าขาย
ก็คือสร้างตัวนี่แหล่ะครับ เรื่องเงิน ถามว่าแบ่งกันยังไง
ผมมีก็ให้ แฟนมีก็ให้ เราคือผ่านมาด้วยกันมาเยอะ
ชีวิตคู่ของผม ก็จะมีแต่เรื่องกิน สายเปย์
แต้เวลาให้ตังก็ไม่ค่อยเอา แต่ผมแอบใส่ไว่ในกระเป๋าให้บ้าง
โอนบ้างฝากไว้ในบัญชีแฟนน่ะ
คือปัญหาของผมคบกันมา 5 ปี
เข้าบ้านฝ่ายหญิงไม่ได้ ใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ
มีบ้าน มีรถ แล้ว แต่ก็ยังไม่พอ
จะเลิกหรือว่าไปต่อ.....