ถามคนไทยในต่างประเทศคับ ทุกวันนี้ยังโดนเหยียดอยู่ไหมคับ?

ตอบตามประสบการณ์จริง แบบไม่แอ๊บ ไม่โลกสวย ไม่ต้องทำเป็นอินโนเซ้นท์

คือ เคยโดนมาแล้วทุกประเทศ รวมทั้งในประเทศไทย

ส่วนใหญ่ คนที่จะเหยียดเรา ไม่ว่าจะคนชาติไหน คือ คนกลุ่มที่โลกทัศน์แคบ คิดว่าตัวเองเจ๋ง อยู่บนหอคอยงาช้าง

หรือ พวกวัลลาบีที่ชอบแข่งขันแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น หรือ พวกพลเมืองของ ปท ที่กำลังพัฒนา
หรือ พวกที่คิดว่าเราอายุน้อยกว่าอายุของเราจริงๆ แล้วประเมินเราต่ำมาก

หรือ พวกที่ประเมินเราผิด เพราะการแต่งตัว เราเป็นคนแต่งตัวเซอร์ๆ สบายๆ แต่ใช้ของดี คุณภาพดี หัวจดเท้า แต่งตัวแบบมีกิมมิค
แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ของตลาดๆ แล้วของส่วนใหญ่จะไม่โชว์ยี่ห้อ คนบางกลุ่มจึงคิดว่าเราแต่งตัวไม่ดี


//


อันนี้เรารำคาญนิดหน่อย แต่เราชอบนะ เพราะแต่ละเคสที่เราเคยเจอมา ทำให้เราได้ศึกษาถึงพฤติกรรมของมนุษย์ชนชาติต่างๆ
ได้อย่างถึงเบื้องลึก มันทำให้เรามีทักษะในการดีลกับคนเหล่านี้ และ มีทักษะในการประเมินคนเหล่านี้ในเบื้องต้น
ซึ่งส่วนใหญ่ เราประเมินถูกอย่างน้อย 85-99% หรือ ในหลายๆ กรณี 100% เลยทีเดียว

แล้วเราสังเกตนะ พวกที่ชอบเหยียดคนอื่นส่วนใหญ่หน่ะ จริงๆ แล้วคือ ขี้ขลาด ใจเล็ก ใจแคบ ขี้ตกใจ ไม่มั่นใจในตัวเอง
ชีวิตยังไม่เติมเต็ม มีปมด้อยอะไรบางอย่าง หรือ มีชีวิตที่ลำบาก หรือ เป็นพวกที่เก็บกดจากการโดนบุลลี่มาอีกทีนึง เป็นทอดๆ

มันเป็นกลไกในการป้องกันตัวล่วงหน้า หรือ กลไกในการที่อยากจะบุลลี่คนของคนเหล่านั้น ที่มันคิดว่า
มันเจอเหยื่อให้บุลลี่ หรือ เหยื่อที่จะให้มันเหยียดได้หน่ะ


//


ขอยกตัวอย่าง ที่อังกฤษ เมื่อก่อนนี้ นานทีปีหน จะเจอสักเคสนึง แต่ระยะสัก 5-6 ปีมานี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง 1-3 ปีมานี้
สถานะการณ์ในการเหยียดรุนแรงมาก

เนื่องจากในกรุงลอนดอน และ ในเมืองทุกๆ เมืองในอังกฤษในสมัยนี้ เต็มไปด้วยคนต่างชาติ แล้วส่วนใหญ่ไม่พูดบริติชอิงลิช
หรือ ไม่พูดพร็อพเพ่อร์ อิงลิช แล้วไม่รู้จักมารยาทแบบอังกฤษ ไม่รู้จักวัฒนธรรมอังกฤษอีกต่างหาก



เรามีธุระต้องไปเยือนลอนดอน ไปเยือนอังกฤษปีละหลายหน หลังๆ มานี้ เราโดนเหยียดบ่อยๆ เพราะถูกเหมารวม

บางครั้ง เคยไปซื้อของ แล้วรูดการ์ด ราคาแค่ 5 ปอนด์ ไม่เกินสิบปอนด์ คิดเป็นเงินไทยแค่ 200 กว่าบาท ไม่เกิน 500 บาท
เราเคยโดนขอดูไอดีการ์ด แล้วพนักงานมองเหยียดๆ ด้วยหางตา (แต่พนักงานนี่ ไม่ใช่คนอังกฤษนะ เป็นพวกผู้อพยพ
หรือ พวกคนต่างชาติหน่ะ พูดอังกฤษงูๆ ปลาๆ ด้วยซ้ำไป)

แล้วลายเซ็นเรานี่ สองภาษา คือ ไทยกับอังกฤษ ปลอมยากมาก

พอพนักงานดูพาสปอร์ตไทยของเรา ดูลายเซ็นต์เรา เห็นว่าตรง ก็เลยทำอะไรเราไม่ได้

แล้วเราเคยเจอเคสแบบนี้ที่สิงคโปร์ด้วย


//

หรือ บางครั้ง ในหลายๆ ประเทศ เราเจอประจำ คือ เราเข้าคิวเช็คอินที่สนามบิน ตรงแถว เฟิสท์คลาส บิสซิเนสคลาส
แล้วมักจะถูกไล่ให้ไปต่อแถวชั้นประหยัด ในบางประเทศนี่ พนักงานถ่อยขนาดเคยดึงแขนเราเลย

หรือ ในฟิตเนสในบางประเทศนี่ ฝรั่งบางคนที่เป็นฝรั่งพลเมืองของ ปท กำลังพัฒนา พยายามจะแย่งเครื่องออกกำลังกายเรา
แบบไม่ขอ ไม่พูดไม่จา (เพราะมันคิดว่าเราพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ส่วนตัวมันเอง ไม่ใช่เจ้าของภาษา และ พูดแบบง่อยมาก)

เราไม่ยอม เล่นต่อ แล้วบอกเขาว่า ให้รอให้เราเล่นเสร็จก่อน เขาเลยไม่กล้า

แล้วฝรั่งตัวโตๆ สูงๆ ใหญ่ๆ ที่มาจาก ปท กำลังพัฒนา หลายคน พอเจอเราต่อยมวยกับเทรนเน่อร์
มันเลิกยุ่งกับเราเลย ไม่กล้ามามองเราแบบเหยียดๆ อีก และ ไม่กล้าที่จะคิดบุลลี่

พวกมันสงบเสงี่ยมขึ้นเยอะ 😄


//

พวกคนต่างชาติที่บุลลี่เรา บางคน คิดว่าเราไม่พูดภาษาอังกฤษด้วยซ้ำไป หรือ คิดว่าเราต้องโง่ เพราะเป็นคนเอเชีย

ฝรั่งบางคนบนบิสซิเนสคลาส เฟิสท์คลาส กร่างมาก บางคนคิดว่าเราไม่เคยเดินทาง

บางคนก็คิดว่าเราไปจับฉลากได้ตั๋วฟรีมา ☺️


เคยเจอฝรั่งผู้โดยสารด้วยกันบางคนเป็น ผดส บิสซิเนสคลาสด้วยกัน แต่เราเข้าคิวอยู่ข้างหน้ามัน มันคิดว่าเราบินชั้นประหยัด
มันไล่เราไปยืนรอบอร์ดดิ้งขึ้นเครื่องที่เกทที่แถวชั้นประหยัด

ตอนแรกเราไม่ได้คิดที่จะต่อปากต่อคำด้วย แต่มันยังเผือกไม่เลิก เลยโดนเราตอกหน้าหงายแตกกระจาย แบบหมอไม่รับเย็บเลย


//

คนพวกนี้เวลาเจอ เราแผ่เมตตาให้มันเยอะๆ ชีวิตมันจะได้มีความสุข เกิดสติปัญญา



(ที่เล่ามานี่ คือ เราอยู่อาศัยมาแล้วในหลายเมือง หลาย ปท หลายทวีป และ เดินทางไปแทบจะทั่วโลก
เดินทางอยู่ตลอดเวลา ไม่มีเดือนไหนเลย ที่เราจะไม่ต้องเดินทาง และ เราเป็น ผดส สะสมไมล์สายการบินระดับบัตรโกลด์ เป็นมานานแล้วด้วย

แล้วเราเป็น ผดส ที่ใช้บริการสายการบินในทุกคลาส ไม่ว่าจะชั้นเฟิสท์ ชั้นบิสซิเนส และ ชั้นประหยัด บินกับหลายสายการบิน
หลายเส้นทาง หลายทวีป มันทำให้เรามีประสบการณ์ในการเดินทางที่หลากหลาย เห็นพฤติกรรมที่หลากหลายมาก


ในบางสัปดาห์ ในเจ็ดวันนี่ เราอยู่ 5 เมือง 4 ทวีปเลย

เช่น บินออกจากยุโรป กลับมาแวะที่ไทย/เอเชีย จากนั้นบินออกไปตะวันออกกลาง แวะทำธุระ
แล้วก็บินไปแอฟริกา จากนั้นวกกลับมาตะวันออกกลาง แล้วก็กลับไทยอีก วนไป

และ เราเป็นคนวัยกลางคน ที่ใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันมาเกินครึ่งชีวิตของตนเองแล้ว
และ เราพูดภาษาอังกฤษได้หลายสำเนียง รวมทั้งสำเนียงไทย

ในแต่ละวัน เราได้เจอคนหลากหลาย ได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างๆ ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของโลก ของเมืองต่างๆ
และ ได้เห็นพฤติกรรมของมนุษย์หลายชนชั้น ต่างการศึกษา หลากอาชีพ หลากฐานะ หลากพื้นฐาน หลากเพศ หลากอายุ )


//

ปกติ เราเป็นคนที่สามารถทักคนก่อนได้ คุยกับคนแปลกหน้าได้ โดยที่ไม่เลือกสีผิว อายุ การแต่งกาย ฐานะ ชนชั้น
และ เราถูกสอนให้เข้าสังคมเป็นมาตั้งแต่เด็กๆ จากทางบ้าน และ ทางสถานศึกษา และ จากสภาพแวดล้อมที่เราเติบโตมา

เป็นคนไทยรุ่นเก่า ที่ถูกสอนให้ทักคน พูดขอบคุณ พูดขอโทษ ถูกสอนเรื่องมารยาทในการกิน การเดิน การนั่ง
และ การรู้จักแต่งตัวเป็นโดยที่ไม่ต้องแต่งแบบอวด และ ถูกสอนให้ใช้ของดีๆ มาตั้งแต่เป็นเด็กๆ

เพราะฉนั้น การที่คนจะมาเหยียดเรา โดยที่ประเมินเราต่ำ อันนี้เราจึงไม่ใส่ใจเลย แต่เราเอาไว้ศึกษาพฤติกรรม

//

และ จากคำถามที่หัวเรื่องกระทู้ที่เจ้าของกระทู้ถามมา ว่า .....

"ถามคนไทยในต่างประเทศครับ ทุกวันนี้ยังโดนเหยียดอยู่ไหมครับ?

เราขอตอบแบบชัดๆ อีกครั้ง ว่า "โดน" ฮะ

//

อ้อ แล้วอีกอย่างที่คนต่างชาติประเมินเราไม่ค่อยถูก คือ เขาไม่รู้จะวางเราไว้ตรงไหน ส่วนใหญ่ คนคิดว่าเราเป็นฟิลิปปินส์ มาเลเซีย
สิงคโปร์ อินโด เนปาล จีน พม่า เวียตนาม กัมพูชา แต่เป็นคนเอเชียที่อยู่ ตปท

หรือ เวลาไปอเมริกาใต้ คนที่นั่น คิดว่าเราเป็นคนท้องถิ่น แต่โตที่ ตปท มาจาก ตปท

//

เวลาอยู่เมืองไทย เราชอบเดิน ชอบนั่งรถเมล์ นั่งเรือ นั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แล้วแต่งตัวสบายๆ
โดนคนไทยด้วยกันเหยียดเยอะมาก โดยเฉพาะในย่านแพงๆ เหยียดกันแรงมาก

เราได้เห็นนิสัยจริงๆ ของคนมาเยอะแล้ว ขอบอกเลย

แล้วที่เหยียดๆ กันเนี่ย เจอคนมาแล้วเป็นร้อยๆ สัญชาติทั่วโลก

เราขอบอกเลยว่า คนไทยบางคนเหยียดคนไทยด้วยกันเองได้น่ากลัว น่าสยอง ที่สุดแล้ว