วันนี้ครับผมไปทานข้าวกับเพื่อนแล้วเพื่อนผมคนนึงที่พักหลังมานี้ผมรู้สึกว่ามัน "หล่อ" แล้วผมก็เคยพูดกับเพื่อนหลาย ๆ คนบ่อย ๆ ว่ามันหล่อเนอะสำหรับผมมันก็คือคนหล่อคนนึงแหละครับ วันนี้ไปทานข้าวด้วยกันหลายคนตอนเย็นหลังเลิกงานผมเองก็สนิทกับมันระดับนึงนะครับแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องส่วนตัวมันเท่าไหร่เพราะผมจะสนิทกับคนอื่นมากกว่าเพราะเวลาผมคุยกับมันก็แค่ถามคำตอบคำ แต่ก็ไปเที่ยวไปดูหนังหรือปรึกษาปรับทุกข์กันอยู่กลุ่มเดียวกันตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ จนเรื่องมาเกิดแบบนี้ครับ
     ณ ร้านอาหารที่พารากอน 23/11/2561 เวลา 19.00น.
ทุกคน : (ทุกคนสั้งอาหารกันตามปกติ รอจนอาหารมาระหว่างรอก็คุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อยครับ)
ผม     : (คุยกับเพื่อนไปด้วยรวมถึงมัน แล้วผมก็ชอบแอบมองหน้ามันก็มันหล่อผมก็มองเพราะมันหล่อแค่นั้นจริง ๆ)
มัน     : สั่งอะไรไปหรอ
ผม     : ไอ้เนี้ยกับไอ้เนี้ย(ผมก็ชี้ ๆ ไปรายชื่ออาหารในเมนู)
มัน     : เอองั้นกูสั่งบ้างดีกว่า
ผม     : อืมเอาดิอร่อยนะ
     (นี้คือบทสนทนาแบบมาตรฐานที่ผมจะคุยกับเพื่อนคนนี้ครับไม่ว่าจะสถานการณ์อะไรก็ตาม คือผมแทบจะไม่รู้อะไรเลยนอกจาก ชื่อ ที่อยู่ อายุ มันสูง160 อาชีพ การศึกษา การแต่งตัว ค่าสายตาสั้นของมัน เบอร์โทร ไลน์ไอดี Facebook มันไม่ดื่มไม่สูบ มันกินเผ็ดมาก พูดภาษาอังกฤษกับญี่ปุ่นได้ มันมีเขี้ยวด้านซ้าย มันชอบเข้า7-11 มันชอบคุยกับหมาแมว มันดูรายการเทยเที่ยวไทยที่ผมดูตามันด้วยเพราะมันบอกให้ดูจนผมติดไปแล้ว นี้คือข้อมูลที่ผมรู้ของมันครับ)
     ระหว่างทานอาหาร
ผม     : (อยู่ ๆ ผมก็พูดไปกลางโต๊ะเลยว่า) "หล่อเนอะ" แล้วผมก็เอามือไปบีบ ๆ แขนมันซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าจะทำทำไม
เพื่อนคนที่1     : อะไรของมีงเนี้ย อยู่ ๆ ก็พูดอะไรว่ะ
ผม     : ทำไมง่ะก็ "มัน" หล่อไงช่วงหลัง ๆ มานี้กูว่ามันหล่อกูก็เคยบอกพวกไปแล้วว่ากูว่ามันหล่อก็แค่นั้นทำไมกูจะชมเพื่อนไม่ได้หรอว่ะ?
มัน     : (จ้องหน้าผมแล้วก็จ้องคนนู้นทีคนนี้ที)
เพื่อนคนที่2     : แล้วตั้งนานแล้วเพิ่งรู้สึกหรอว่ามันหล่อ
ผม     : อืมก็สองปีมาแล้วมั้งที่รู้สึกว่ามันทำไมหล่อจัง ทำไมง่ะคนเราโตขึ้นก็เข้ารูปเข้ารอยมากขึ้นก็ปกติไม่ใช่หรอว่ะ
มัน     : ขอบคุณนะ(มันพูดขอบคุณผม)
ผม     : (แค่ยิ้ม ๆ ตอบกลับให้มันแล้วทุกคนก็กินข้าวจนเสร็จ)
     หลังจากออกมาจากร้านอาหารผมก็ไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อนคนที่1ครับ และนี้คือบทสนทนาที่ว่าผมผิดตรงไหนเนี้ยแต่นี้เพื่อนต้องติกันเลยหรอ
เพื่อนคนที่1     : อย่าไปพูดกับใครแบบนี้อีกนะเว้ย
ผม     : ทำไมว่ะ?
เพื่อนคนที่1     : บางคนเค้าไม่ได้คิดแค่นั้นนะ อาจทำให้เค้าเดือดร้อน
ผม     : เดือดร้อนอะไรว่ะ พูดแค่นี้เดือดร้อนเลยหรอว่ะทีมรุงกับกรูว์ด่ากันแกล้งกันยังไม่เห็นเป็นไรเลย
เพื่อนคนที่1     : แต่ตอนนี้ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้วพวกเราก็โตแล้ว แค่คำพูดมันอาจทำร้ายอีกฝ่ายได้เลยนะเว้ยถ้าเค้าคิดมาจริง ๆ
ผม     : ไม่ได้พูดตอบแต่ในใจผมงงว่าอะไรว่ะ(ก็ได้แต่ฟังก็แค่ชมปกติคนเราชอบคำชมไม่ใช่หรอครับ)
     แล้วพวกเราก็เดินเล่นกันนิดหน่อย จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับหอพอดีผมกับมันอยู่หอเส้นรถไฟฟ้าเดียวกันเลยกลับด้วยกัน พอถึงสถานีปลายทางมันก็เข้า7-11ผมก็เข้าไปด้วยเลยเพื่อถามมันซะเลยเรื่องที่ชอบเข้า7-11
ผม     : ทำไมชอบเข้า7-11ว่ะ
มัน     : มันมีอะไรให้ดูเยอะดีนะ
ผม     : ยิ้ม ๆ ตอบกลับไปแล้วก็ซื้อน้ำมาขวดนึง แล้วผมก็ไปส่งมันที่หอแบบทุกครั้งที่นัดเจอกัน และผมก็กลับหอตามปกติ
     โดยเรื่องที่เพื่อนผมติผมในห้องน้ำผมเองก็ยังงง ๆ อยู่เลยครับว่าผมทำอะไรไม่ดีลงไปหรือเปล่าแต่เจ้าตัวเค้าก็ไม่เห็นเดือดร้อนอะไรเลยนิครับ