"บางทีเราอาจไม่เหมาะสมกันแล้วก็ได้"
คำถามที่เกิดขึ้นในใจบ่อยๆ ช่วงนี้ ช่วงเวลาที่เราเติบโต ทั้งหน้าที่การงานและความคิด
มาต่อกระทู้จากครั้งก่อนนะคะ ทุกอย่างที่เล่ามาก่อนหน้านี้เราต่างพยายามปรับปรุงความคิด ทัศนคติตัวเอง ไม่งอแง และเอาแต่ใจ พยายามที่จะค่อยๆ คิดและโตเป็นผู้ใหญ่ มันคงอาจต้องใช้ระยะเวลาสักพักแหละมั้ง ไม่ค่อยอยากรีบร้อนทุกๆ อย่างมากไป แต่ด้วยความรู้สึกที่ห่างกันตอนนี้ มันห่างด้วยระยะทาง การงาน เวลาที่มีให้กันก็เหมือนน้อยลง (อาจเป็นเพราะช่วงนี้เค้างานยุ่ง อันนี้เราทราบดี นั่นมันคือโลกการทำงานของเค้า และต้องยอมรับว่าเค้าเป็นคนมุ่งมั่น ตั้งใจทำงาน รับผิดชอบเต็มที่มากๆ ซึ่งมันก็คงถือเป็นข้อดีของเค้า) มันทำให้คิดว่า ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เค้าจะเหมาะสมกับเราจริงๆ รึเปล่า มันคือชีวิตคู่ในแบบที่เราต้องการจริงหรอ ขอแชร์ตรงๆ ว่ส "บางทีเราอาจไม่เหมาสมกันแล้วก็ได้" ด้วยเป้าหมายตอนนี้ที่ต่างกัน มันจะลำบากเราสองคนเกินไปมั๊ย วันนี้มันถึงจุดที่คิดแบบนี้จริงๆ ภาพชีวิตด้วยกันที่เคยมองกับคนๆ นี้ไว้ มันเหมือนค่อยๆ เลือนลางจากเราไป ตัวเค้าเอง เราไม่รู้ และเราไม่ทราบว่าความรู้สึกตอนนี้ที่มีให้กันมันจะยังเหมือนเดิม เหมือนที่เคยเป็นมารึเปล่า
อันนี้คือความรู้สึกของเราจริงๆ ตอนนี้ เจอหน้ากันมันเหมือนมีคำถามในใจตลอด ไม่รู้ว่าควรคิด หรือทำยังไงให้ความไม่สบายใจนี้หายไป เรามีความคิดเหมือนกันค่ะว่า หรือควรถอยห่างออกมา ต่างคนต่างใช่ชีวิตตัวเองในแบบที่อยากให้มีดีกว่า?
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างคะ มีความคิดเห็นอย่างไรแชร์ให้ฟังได้น้า ขอบคุณค่ะ
บางทีเราอาจไม่เหมาะสมกันแล้วก็ได้
คำถามที่เกิดขึ้นในใจบ่อยๆ ช่วงนี้ ช่วงเวลาที่เราเติบโต ทั้งหน้าที่การงานและความคิด
มาต่อกระทู้จากครั้งก่อนนะคะ ทุกอย่างที่เล่ามาก่อนหน้านี้เราต่างพยายามปรับปรุงความคิด ทัศนคติตัวเอง ไม่งอแง และเอาแต่ใจ พยายามที่จะค่อยๆ คิดและโตเป็นผู้ใหญ่ มันคงอาจต้องใช้ระยะเวลาสักพักแหละมั้ง ไม่ค่อยอยากรีบร้อนทุกๆ อย่างมากไป แต่ด้วยความรู้สึกที่ห่างกันตอนนี้ มันห่างด้วยระยะทาง การงาน เวลาที่มีให้กันก็เหมือนน้อยลง (อาจเป็นเพราะช่วงนี้เค้างานยุ่ง อันนี้เราทราบดี นั่นมันคือโลกการทำงานของเค้า และต้องยอมรับว่าเค้าเป็นคนมุ่งมั่น ตั้งใจทำงาน รับผิดชอบเต็มที่มากๆ ซึ่งมันก็คงถือเป็นข้อดีของเค้า) มันทำให้คิดว่า ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เค้าจะเหมาะสมกับเราจริงๆ รึเปล่า มันคือชีวิตคู่ในแบบที่เราต้องการจริงหรอ ขอแชร์ตรงๆ ว่ส "บางทีเราอาจไม่เหมาสมกันแล้วก็ได้" ด้วยเป้าหมายตอนนี้ที่ต่างกัน มันจะลำบากเราสองคนเกินไปมั๊ย วันนี้มันถึงจุดที่คิดแบบนี้จริงๆ ภาพชีวิตด้วยกันที่เคยมองกับคนๆ นี้ไว้ มันเหมือนค่อยๆ เลือนลางจากเราไป ตัวเค้าเอง เราไม่รู้ และเราไม่ทราบว่าความรู้สึกตอนนี้ที่มีให้กันมันจะยังเหมือนเดิม เหมือนที่เคยเป็นมารึเปล่า
อันนี้คือความรู้สึกของเราจริงๆ ตอนนี้ เจอหน้ากันมันเหมือนมีคำถามในใจตลอด ไม่รู้ว่าควรคิด หรือทำยังไงให้ความไม่สบายใจนี้หายไป เรามีความคิดเหมือนกันค่ะว่า หรือควรถอยห่างออกมา ต่างคนต่างใช่ชีวิตตัวเองในแบบที่อยากให้มีดีกว่า?
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างคะ มีความคิดเห็นอย่างไรแชร์ให้ฟังได้น้า ขอบคุณค่ะ