คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
เรื่องของเราก็คล้ายๆคุณนะ แต่เราไม่ขอลงรายละเอียดแล้วกัน อยากจะบอกว่ามันก็ต้องใช้เวลาจริงๆ ของเราก็ประมาณสิบปีที่เริ่มสงสารตัวเองและบอกตัวเองว่าเราไม่ได้ผิดขนาดนั้น ให้อภัยตัวเองได้แล้ว ใช่ค่ะ ไม่มีใครบอกว่าเราผิดมีแต่ตัวเราเองเท่านั้นที่บอกตัวเอง ความจริงคือเขาเลือกที่จะไปถึงจุดนั้นด้วยตนเอง เราอาจเป็นต้นเหตุ แต่เราไม่ได้เป็นคนฆ่าเขาค่ะ มีคนมากมายที่ทะเลาะกันแต่ไม่ได้ลงเอยที่อีกคนตายทุกคู่นะคะ ย้ำค่ะคุณไม่ได้ฆ่าเขาตาย รีบให้อภัยตัวเองนะคะ หมั่นทำบุญให้เขา หรือไม่สบายใจจริงๆก็ไปนุ่งขาวห่มขาวอุทิศส่วนกุศลให้เขา แล้วเริ่มต้นความคิดใหม่ เราเชื่อว่าเขาก็รอให้คุณหลุดพ้นจากการโทษตัวเองและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
แฟนคนแรกเสียไป7ปีแล้ว แต่ยังคิดถึงและยังรู้สึกผิดอยู่จะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไง
วันที่เค้าเสียเราไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนด้วยกันที่แพกาญ ตอนนั้นเรามีปากเสียงกันนิดหน่อยเราไล่เค้า
บอกว่าจะไปไหนก็ไปเลยนะ เราว่าเค้าสารพัดไม่ฟังคำอธิบายพอเราเห็นเค้าตาเริ่มแดงเลยหยุดแล้วเดินหนี
เค้าเลยลงไปนั่งกับเพื่อนและเล่นน้ำ จากนั้นเค้าหายไป1คืนไม่มีใครพบอีกเลย เพื่อนที่อยู่กับเค้าคนสุดท้ายบอกว่า
เค้าลงมานั่งดื่มไม่พูดไม่คุยถามอะไรก็ไม่ตอบ สุดท้ายเค้าจมน้ำเสียชีวิตพบศพวันถัดมากู้ภัยต้องใช้เวลางมกว่าครึ่งวัน
ครั้งแรกที่เราเห็นศพเค้าเราจำไม่ได้เลยค่ะมันอืดมากตัวซีดมีรอยหินบาดเต็มไปหมด เรากอดเค้าเขย่าตัวเค้าให้เค้าตื่น
ร้องไห้ขอโทษที่ไม่ฟังเหตุผลเค้าจนต้องทะเลาะกันจนต้องจมน้ำตาย
หลังจากนั้นเราไปช่วยงานศพเค้าทุกวัน เรากราบขอขมาแม่เค้าแต่แม่เค้าบอกว่าเค้าเข้าใจว่าเราก็เสียใจไม่มีใครอยากให้มันเกิด
เค้าอยากให้เราเข้มแข็ง พอเสร็จจากงานศพเราก็กลายเป็นคนเงียบๆจากที่เคยร่าเริงก็เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง เราตัดขาดจากโลก
ไม่พบเจอเพื่อนฝูง ผ่านไป2ปีเราเริ่มทำใจได้มีคนผ่านเข้ามาในชีวิตเรามากมายสุดท้ายก็ผ่านไป เราฝังใจกับเหตุการณ์นี้มาก
มันทำให้เรารู้สึกผิดและความรู้สึกนี้มันตอกย้ำเราตลอดถ้าเราฟังเหตุผลเค้าบ้างเราคงไม่ทะเลาะกันจนถึงขั้นเมาแล้วจมน้ำ
เราโทษตัวเองมาตลอด แต่ครอบครัวเค้าดีกับเรามากทุกวันนี้ยังมีคุยกับพี่สาวเค้าอยู่บ้าง แม่เค้าก็ถามถึงเราตลอด
เราเคยฝันถึงเค้าบ่อยมากๆ ทุกครั้งที่เราได้ทำบุญเราจะนึกถึงเค้าเสมอ
เราอยากตัดความรู้สึกแบบนี้ออกไปค่ะ คือทุกครั้งที่เรานึกถึงเค้าเราจะโทษตัวเองเสมอมันทำให้บั่นทอนจิตใจเราด้วย
เราคิดถึงเค้าทุกวัน และมันก็เศร้าทุกครั้ง ทำยังไงดีค่ะ