เกริ่นก่อนนะคะ ว่าเราอยู่หอนอกในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งของภาคอีสาน เข้าเรื่องเลยคือหอเราเป็นหอรวม ทั้งผู้ชายหรือผู้หญิงก็สามารถเข้ามาในหอนี้ได้ค่ะ ความปลอดภัยคือเรียกได้ว่าติดลบเลยเพราะคีย์การ์ดต่างๆไม่มี และเพราะช่องว่างนี้นี่แหละค่ะ ทำให้เมทเราชอบนักชอบหนา
เริ่มแรกเลยคือปี 1 ในเทอม 1 ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ค่ะ เพราะมันช่วงต้นๆเนาะ เพื่อนก็ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ แต่พอมาเทอม 2 เมทเราเริ่มพาเพื่อนผู้ชายเข้าห้องแล้วค่ะ ซึ่งบอกตรงๆว่าตอนแรกเราก็ทำเป็นไม่สนใจ แต่พักหลังคือเกินไปตรงที่ ผู้ชายคนนั้นเขาจะมานอนที่ห้องเราทุกวัน และนอนเตียงเดียวกันกับเมท คิดภาพผู้หญิงกับผู้ชายนอนด้วยกันบนเตียงเดียวกัน ซึ่งเราอึดอัดมากเพราะอาทิตย์ 1 มี 7 วัน เค้ามานอนประมาณ 5-6 วัน อาบน้ำแปรงฟัน ทุกอย่างที่ห้องนี้ แต่ค่าห้องอะไรก็ไม่ได้มาช่วยจ่ายนะคะ หน้าที่เค้าคือขี่มอไซค์ไปรับไปส่งเมทเรา ซึ่งมอไซค์ก็เป็นของเมทเรา 555555 เขาทำแบบนี้ตลอดเวลา 1 เทอมของชั้นปีที่ 1 ค่ะ ซึ่งเราก็พูดคุยกับเมทแล้วนะคะ แต่เขาก็ทำเป็นเพิกเฉย คือบอกก่อนว่าเราเป็นคนหัวอ่อนนิดนึงนะ เถียงอะไรก็สู้เขาไม่ได้ ก็เลยผ่านไป 1 เทอม ก็ขึ้นปี 2 เอาล่ะ เดี๋ยวเราจะเฉลยความพีคอีกอย่างหนึ่ง
...เมทเราคือพี่สาวแท้ๆของเราเองค่ะ...
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า เราทำไมไม่ย้ายออกมา พี่เราซิ่ว 1 ปี แล้วพอมาเรียนปี 1 ก็มาเรียนในระดับปี 1 เหมือนเรา เพราะเหตุผลนี้แหละค่ะเราเลยไปไหนไม่ได้ เพราะทางพ่อกับแม่ก็ไม่ยอม เสียค่าหอก็แพงมากแล้ว ถ้าเสีย 2 หอคือเราเองก็สงสารพ่อแม่
เราคิดว่าเราทนไม่ไ้แน่ๆ ถ้าปล่อยแบบนี้ เราโทรบอกพ่อแม่ 2-3 ครั้ง พวกเขาก็ไม่เชื่อค่ะ จนเรารอให้ถึงโอกาสของเรา ในช่วงซัมเมอร์ เราไม่ไ้เรียนนะคะ แต่พี่เราเรียน พอถึงวันที่กลับมาหอเท่านั้นแหละ พ่อกับแม่เราก็มาส่ง ตอนนั้นเราขอพ่อกับแม่ว่า ถ้าไม่เชื่อเรา อย่างน้อย อย่าพึ่งบอกพี่ว่าจะมาส่งวันนี้ เราอยากให้พ่อกับแม่ได้เจอด้วยตาตนเอง ซึ่งเหมือนพระเจ้ารับฟังเลยค่ะ พอเราเปิดประตูห้องปุ๊บ ผู้ชายคนนั้นกำลังใส่บ็อกเซอร์และกำลังใส่กางเกงขายาวยืนอยู่ตรงหน้าประตูทันที่ที่เราเปิด แน่นอนว่าทุกอย่างอยู่ในสายตาพ่อกับแม่เรา วันนั้นเราแบบ ขอโทษนะคะ แต่สะใจมากเลย พ่อกับแม่เราก็มีการคุยเรื่องนี้กับพี่เราแหละค่ะ เขาก็ตกลงอย่างดีว่าจะไม่พามาอีก ซึ่งก็จริงค่ะ ส่วนเราก็ยังขอว่าอยากไปอยู่ข้างนอกอยู่ เพราะเรารู้ว่ามันไม่มีทางแน่ๆ บักนั่นต้องกลับมาอีก แต่พ่อกับแม่เราห่วงพี่น่ะค่ะ เขาบอกว่า ขนาดเราอยู่ในห้องยังกล้าเอามา ถ้าเราไม่อยู่เขาจะทำอะไรกันบ้าง ตอนนั้นเราคิดในใจว่าช่วงซัมเมอร์จะเหลือหรอ แต่ก็เถียงไม่ได้ พี่เรายืนยันว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แฟนค่ะ เป็นเพื่อนสนิท เธอมักมาพร้อมคำกล่าวว่า "เพราะเป็นเพื่อนสนิทไง ถึงกล้าเอาเข้าห้อง ถ้าเป็นแฟนไม่เอาเข้าหรอก" เราแบบ แต่เพื่อนเป็นผู้ชาย!!!!!
ซึ่งตอนนี้เราปี 2 แล้วค่ะ แล้ว...เหตุการณ์มันกลับมาซ้ำรอยอีกแล้ว ช่วงกลางวัน ถ้าเราเรียนเสร็จกลับมาหอก็เห็นเปิดแอร์นอนด้วยกันอยู่ แต่พอเห็นเราแล้วก็ลุกแล้วออกจากห้องนะคะ แบบหน้าด้านอ่ะ แล้วตอนนี้คือเริ่มกลับมานอนอีกแล้วค่ะเอามันมาอีกแล้วววววววว
เราเลยอยากขอความเห็นจากเพื่อนๆในพันทิปหน่อยค่ะ ว่าเราควรทำยังไง ? เราแบบอยากร้องไห้อ่ะ ในสายตาเราเค้าแทบไม่เหลือคำว่าพี่เลยเพราะไม่ให้เกียรติเราเลย ส่วนผู้ชายคนนั้นไม่ต้องพูดถึงนะคะ เราเกลียดเขามากกว่าอีก เป็นผู้ชายที่ไม่มีรถเป็นของตัวเอง ทำหน้าที่เป็นสารถีไปรับไปส่งพี่เรา นอนก็นอนด้วยกัน เราแบบอึดอัดสุดๆ แต่เราไม่เคยคุยกับเขานะคะ คือเราไม่ชอบเขามากๆ T__T ใครมีวิธีแนะนำหน่อยนะคะ
มีใครมีวิธีแนะนำมั๊ยคะ เมทชอบพาผู้ชายมานอนที่ห้อง อึอัดมาก
เริ่มแรกเลยคือปี 1 ในเทอม 1 ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ค่ะ เพราะมันช่วงต้นๆเนาะ เพื่อนก็ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ แต่พอมาเทอม 2 เมทเราเริ่มพาเพื่อนผู้ชายเข้าห้องแล้วค่ะ ซึ่งบอกตรงๆว่าตอนแรกเราก็ทำเป็นไม่สนใจ แต่พักหลังคือเกินไปตรงที่ ผู้ชายคนนั้นเขาจะมานอนที่ห้องเราทุกวัน และนอนเตียงเดียวกันกับเมท คิดภาพผู้หญิงกับผู้ชายนอนด้วยกันบนเตียงเดียวกัน ซึ่งเราอึดอัดมากเพราะอาทิตย์ 1 มี 7 วัน เค้ามานอนประมาณ 5-6 วัน อาบน้ำแปรงฟัน ทุกอย่างที่ห้องนี้ แต่ค่าห้องอะไรก็ไม่ได้มาช่วยจ่ายนะคะ หน้าที่เค้าคือขี่มอไซค์ไปรับไปส่งเมทเรา ซึ่งมอไซค์ก็เป็นของเมทเรา 555555 เขาทำแบบนี้ตลอดเวลา 1 เทอมของชั้นปีที่ 1 ค่ะ ซึ่งเราก็พูดคุยกับเมทแล้วนะคะ แต่เขาก็ทำเป็นเพิกเฉย คือบอกก่อนว่าเราเป็นคนหัวอ่อนนิดนึงนะ เถียงอะไรก็สู้เขาไม่ได้ ก็เลยผ่านไป 1 เทอม ก็ขึ้นปี 2 เอาล่ะ เดี๋ยวเราจะเฉลยความพีคอีกอย่างหนึ่ง
...เมทเราคือพี่สาวแท้ๆของเราเองค่ะ...
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า เราทำไมไม่ย้ายออกมา พี่เราซิ่ว 1 ปี แล้วพอมาเรียนปี 1 ก็มาเรียนในระดับปี 1 เหมือนเรา เพราะเหตุผลนี้แหละค่ะเราเลยไปไหนไม่ได้ เพราะทางพ่อกับแม่ก็ไม่ยอม เสียค่าหอก็แพงมากแล้ว ถ้าเสีย 2 หอคือเราเองก็สงสารพ่อแม่
เราคิดว่าเราทนไม่ไ้แน่ๆ ถ้าปล่อยแบบนี้ เราโทรบอกพ่อแม่ 2-3 ครั้ง พวกเขาก็ไม่เชื่อค่ะ จนเรารอให้ถึงโอกาสของเรา ในช่วงซัมเมอร์ เราไม่ไ้เรียนนะคะ แต่พี่เราเรียน พอถึงวันที่กลับมาหอเท่านั้นแหละ พ่อกับแม่เราก็มาส่ง ตอนนั้นเราขอพ่อกับแม่ว่า ถ้าไม่เชื่อเรา อย่างน้อย อย่าพึ่งบอกพี่ว่าจะมาส่งวันนี้ เราอยากให้พ่อกับแม่ได้เจอด้วยตาตนเอง ซึ่งเหมือนพระเจ้ารับฟังเลยค่ะ พอเราเปิดประตูห้องปุ๊บ ผู้ชายคนนั้นกำลังใส่บ็อกเซอร์และกำลังใส่กางเกงขายาวยืนอยู่ตรงหน้าประตูทันที่ที่เราเปิด แน่นอนว่าทุกอย่างอยู่ในสายตาพ่อกับแม่เรา วันนั้นเราแบบ ขอโทษนะคะ แต่สะใจมากเลย พ่อกับแม่เราก็มีการคุยเรื่องนี้กับพี่เราแหละค่ะ เขาก็ตกลงอย่างดีว่าจะไม่พามาอีก ซึ่งก็จริงค่ะ ส่วนเราก็ยังขอว่าอยากไปอยู่ข้างนอกอยู่ เพราะเรารู้ว่ามันไม่มีทางแน่ๆ บักนั่นต้องกลับมาอีก แต่พ่อกับแม่เราห่วงพี่น่ะค่ะ เขาบอกว่า ขนาดเราอยู่ในห้องยังกล้าเอามา ถ้าเราไม่อยู่เขาจะทำอะไรกันบ้าง ตอนนั้นเราคิดในใจว่าช่วงซัมเมอร์จะเหลือหรอ แต่ก็เถียงไม่ได้ พี่เรายืนยันว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แฟนค่ะ เป็นเพื่อนสนิท เธอมักมาพร้อมคำกล่าวว่า "เพราะเป็นเพื่อนสนิทไง ถึงกล้าเอาเข้าห้อง ถ้าเป็นแฟนไม่เอาเข้าหรอก" เราแบบ แต่เพื่อนเป็นผู้ชาย!!!!!
ซึ่งตอนนี้เราปี 2 แล้วค่ะ แล้ว...เหตุการณ์มันกลับมาซ้ำรอยอีกแล้ว ช่วงกลางวัน ถ้าเราเรียนเสร็จกลับมาหอก็เห็นเปิดแอร์นอนด้วยกันอยู่ แต่พอเห็นเราแล้วก็ลุกแล้วออกจากห้องนะคะ แบบหน้าด้านอ่ะ แล้วตอนนี้คือเริ่มกลับมานอนอีกแล้วค่ะเอามันมาอีกแล้วววววววว
เราเลยอยากขอความเห็นจากเพื่อนๆในพันทิปหน่อยค่ะ ว่าเราควรทำยังไง ? เราแบบอยากร้องไห้อ่ะ ในสายตาเราเค้าแทบไม่เหลือคำว่าพี่เลยเพราะไม่ให้เกียรติเราเลย ส่วนผู้ชายคนนั้นไม่ต้องพูดถึงนะคะ เราเกลียดเขามากกว่าอีก เป็นผู้ชายที่ไม่มีรถเป็นของตัวเอง ทำหน้าที่เป็นสารถีไปรับไปส่งพี่เรา นอนก็นอนด้วยกัน เราแบบอึดอัดสุดๆ แต่เราไม่เคยคุยกับเขานะคะ คือเราไม่ชอบเขามากๆ T__T ใครมีวิธีแนะนำหน่อยนะคะ