ช่วยถอดบทคำประพันธ์หน่อยค่ะ ขอร้อง

ประพฤติดีฝีปากข้างถากถาง
คือเห็นทางห้ามรักชักให้สั้น
ฉุกละหุกคลุกคลีถึงตีรัน อ้ายรู้มากนี่แลมันเป็นต้นเดิม เจ้าท่านเกลียดอย่าเกลียดแทนองค์เจ้า เอ็นดูเหล่าผู้ผิดอย่าคิดเสริม กริ้วสิ่งไรช่วยแซมค่อยแต้มเติม ผู้ผิดเพิ่มพูดผิดใช่ กิจเอง ผมยาวยุ่งทิ้งไว้ไม่สางหวี สิ้นที่พึ่งแล้วจึงมีคนข่มเหง