ขอพื้นที่ระบาย

เคยรู้สึกเหนื่อยไหม? เหนื่อยกับเรื่องราวต่างๆในชีวิต เหนื่อยกับการเรียนที่ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องเรียนอะไรที่ไม่ชอบ เหนื่อยกับครอบครัวที่ไม่รู้อะไรกับตัวเราเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราต้องการอะไร ไม่ต้องการอะไร เหนื่อยกับเพื่อนที่พบเจอทั้งที่ดีและไม่ดี เพื่อนที่ต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง เหนื่อยกับทุกอย่าง เหนื่อยกับทุกๆปัญหา คนรอบข้างไม่รู้หรอกว่าแต่ละวันเราต้องเจออะไรบ้าง บางทีเห็นเรายิ้มเห็นเราหัวเราะทำตัวสนุกเฮฮา ในใจเราอาจกำลังร้องไห้อยู่ก็ได้ ดูภายนอกเห็นว่าเราไม่เอาไหน ไม่ดีเหมือนคนอื่น ไม่รู้หรอกว่าเรากำลังเครียดกับอะไรบ้าง กลับจากโรงเรียนในแต่ละวันไม่มีหรอกคำถามว่าเรียนเหนื่อยไหม ไหวไหม การบ้านเยอะป่าว ไม่มีหรอกเว้ยในชีวิตไม่เคยมีคำถามนี้ มีแต่ทำอะไรผิดไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็มีแต่คำที่คอยด่าคำซ้ำเติมไปเรื่อย อยู่ในครอบครัวที่ไม่เคยรับฟังปัญหาต่าง มีแต่สั่งๆให้ทำงาน ให้ดูแลน้อง ขอเวลาทำการบ้านบ้างก็ไม่ให้ แล้วพอติด0ก็หาว่าไม่ตั้งใจเรียน ครอบครัวที่ไม่เคยสมบูรณ์แบบเหมือนครอบครัวอื่น เพื่อนมีแต่เวลาเดือดร้อนก็ไม่เห็นมีมือใครยื่นมาช่วยเหลือเลย เพื่อนสนิทกลับกลายมาเป็นคนนทีเคยสนิท มาเจอเพื่อนที่คิดว่าดีแต่โกหกทุกอย่าง ไปเจอคนดีแต่เราเองกลับผลักไสเค้าออกไปล่ะต้องมานั่งคร่ำครวญคิดถึงเค้าร้องขอความรักจากเค้าทั้งๆที่เราเป็นคนผลักเค้าไปเอง เจอคนหลากหลายรูปแบบจนคิดทบทวนล่ะไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้ว ท้อเรื่องเรียน เหนื่อยกับผู้คนปัญหารอบข้าง เหนื่อยกับชีวิตนี้ เกลียดนิสัยตัวเอง เรียกร้องอะไรก็ไม่ได้ ระบายกับใครก็ไม่ได้ ชีวิตที่ไม่มีใครเข้าใจ ชีวิตจะจบม.ต้นจำเป็นต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอ ท้อล่ะ เหนื่อยล่ะ คิดแล้วล่ะไม่อยากทำอะไรแล้วอ่ะ เหนื่อย ตื่นมาแต่ละวันทบทวนเรื่องราวต่างๆล่ะท้อ ข่มตาฝืนใจไม่ให้คิดแต่ละคืน เหนื่อยเนอะ