Everest 3 Passes Trek บันทึกแห่งความไม่สำเร็จ

สวัสดีครับ จากที่ผมเกริ่นไปในกระทู้ที่แล้วนะครับ ว่านี่เป็นทริปลำดับที่ ๒ หลังจากผมลาออกจากงานเมื่อปลายเดือน ก.ค. ที่ผ่านมา
ลำดับการเขียนของผมจะคล้าย ๆ กระทู้ที่แล้วนะครับ จะมีเกริ่นนำนิดนึง ถึงที่มาที่ไปของการเลือกไปที่หิมาลัย
โดยจะข้ามรายละเอียดทั้งเรื่องบริษัททัวร์ อาหาร ที่พัก การเตรียมตัว สภาพเส้นทางในแต่ล่ะวันและอีกหลาย ๆ เรื่องไปเลย
เพราะเอาแค่ในพันทิปนี่ กระทู้ที่พูดถึงเรื่องพวกนั้นก็เยอะแยะหลายสิบกระทู้มากครับ สามารถหาอ่านได้ตามสบาย
กระทู้นี้ผมจะเน้นไปที่ความรู้สึกที่ได้จากการเดินทางในแต่ล่ะวันมากกว่า
ซึ่งถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็คือผมแทบจะลอกมาจาก Diary ที่ใช้เขียนบันทึกเรื่องราวความคิดของตัวเอง ตลอดทุกวันที่อยู่ที่นั่นครับ
แค่ปรับเปลี่ยนภาษาที่บันทึกมาในลักษณะพูดกับตัวเอง เป็นภาษาแบบเล่าให้เพื่อนฟัง และปรับให้สุภาพขึ้นเท่านั้น
พร้อมกับเสริมด้วย ภาพที่ถ่ายมาของวันนั้น ๆ ครับ นั่นคือ กระทู้นี้จะค่อนข้างมีตัวอักษรเยอะกว่ากระทู้นามิเบียแน่นอน
ใครไม่อยากอ่าน ก็ไม่ต้องอ่านครับ เลื่อนดูรูปไปผ่าน ๆ ก็ได้ (อันนี้พูดจริง ๆ นะครับ ไม่ได้ประชด)
เพราะขนาดตัวผมเอง ตอนกลับมานั่งอ่านทบทวนก่อนจะนำมาโพส ผมยังรู้สึกเลยว่ามันมีแต่เรื่องบ่น พร่ำเพ้อ เวิ่นเว้อ
อะไรก็ไม่รู้ เยอะแยะไปหมด

แต่ถ้าใครเผลออ่านมาถึงตรงนี้ และกำลังจะเลิกอ่าน ขอดูรูปอย่างเดียวดีกว่า ผมสรุปให้สั้น ๆ ก่อนล่ะกันครับ
แผนตั้งต้นคือทริป 3 Passes trek with Island Peak จำนวน 31 วัน
แต่สุดท้ายไปจบทริปที่ 19 วัน และผมก็ทำการเลื่อนตัวเครื่องบินกลับบ้านทันทีครับ
จบ

เอาล่ะ หลังจากนี้จะเป็นเวอร์ชั่นยาวแบบน้ำท่วมทุ่งไม่มีผักบุ้งซักต้นแล้วนะครับ


อัพเดท 12 พ.ค. 2563
เพิ่งมีโอกาส ทำวิดิโอที่ถ่ายไว้ตั้งแต่เมื่อครั้งไปเดิน Trekking ที่นี่
ถ้าใครเพิ่งเข้ามาอ่านตอนนี้ 
ก็เข้าไปดูคลิปประกอบได้นะครับ