สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิป คือเราอยากแชร์เรื่องความรักของเรา เพราะเราไม่สามารถไปเล่าหรือไปปรึกษาคนที่เรารู้จักได้
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนของเราคบกันมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะเพราะเราทำงานกันคนละจังหวัด ก็มีไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ตามประสาคนรักกัน คุยกันทุกวันตลอดๆ จนมีช่วงหนึ่ง แฟนเราคือเขาเครียดเรื่องงาน ก็อยากให้เราไปอยู่ใกล้ๆเขา ซึ่งเราก็ยอมรับว่าตอนนั้นงานเรากำลังไปได้สวยยังไม่อยากเปลี่ยนงาน แต่ความรักก็ดูยังเหมือนเดิมคือคุยกันทุกวัน ไปมาหาสู่ถ้ามีโอกาสไม่ว่าจะเป็นวันหยุดต่างๆ จนวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดของเรา เราก็กำลังจะไปหาเขาตามปรกติแต่สิ่งที่ไม่ปรกติคือ วันนั้นแฟนของเราไม่ว่าง เราก็เข้าใจว่าเขาคงไม่ว่างจริงๆ เราเลยไม่ได้ไปหาเขา แล้ววันนั้นก็มีเบอร์ของแฟนเราโทรมา พอเรารับเสร็จแฟนเราได้คุยกับเราให้เราบอกอีกคนหนึ่งว่า เรากับแฟนเราเป็นแค่เพื่อนกัน ที่เป็นอีกคนหนึ่งที่เขากำลังคบอยู่ ซึ่งตอนนั้นเราก็ช๊อคนะ แต่เราก็ยอมพูดแบบนั้น ว่าเราเป็นแค่เพื่อนให้กับคนใหม่ของเขา เขาแคร์ความรู้สึกคนใหม่มากกว่าเรามากๆ ณ ตอนนั้นเราสับสนไม่รู้จะทำตัวยังไง คือทำตัวไม่ถูก แล้วที่ผ่านมาเราเป็นตัวอะไร หรือเขาหลอกเรามาโดยตลอด หลังจากนั้นเราก็เลยคุยกับแฟนเราว่าจะเอายังไง แฟนเราก็บอกกับเราว่าไม่ขอเลือกใคร เพราะเขาทำผิดกับทั้งสองคน ขออยู่คนเดียวไม่คบใคร แต่เขาแอบไปคบกับอีกคนที่เขาเพิ่งเจอใหม่ ช่วงนั้นเราก็สับสนและคิดตลอดเลยว่าที่ผ่านมาคบกับเราเพราะไม่มีใคร หรือยังไงกันจนแฟนเรามาเจอกับเขาคนนี้ ดูเหมือนเขาจะรักกันมากๆ ไปเที่ยว ดูหนังกัน มีของขวัญให้ในวันพิเศษต่างๆเหมือนคนรักทั่วไปซึ่งกับเราแฟนเราไม่เคยไปเที่ยวกับเรา ไม่เคยดูหนังด้วยกัน แลนะะแทบจะไม่เคยได้ของขวัญจากแฟนเราเลย โดยแฟนเราให้เหตุผลว่าสิ้นเปลือง แต่กับเขาอีกคนหนึ่งแฟนเราทำตรงกันข้ามหมดเลย และตอนนั้นเราก็ทำใจแล้วว่าเรากับเขาก็คงไม่สามารถที่จะเป็นไปได้มากกว่านี้ เรากับแฟนเราก็ยุติความสัมพันธ์ลง แต่เราไม่โกรธหรือไม่ได้เกลียดแฟนเรานะ เรายังคุยกันได้ แต่ไม่ได้คุยในฐานะแฟน แต่คุยในฐานะเพื่อน จนผ่านไปช่วงหนึ่งแฟนเราก็กับมาคุยกับเรามากขึ้น และก็กลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเรารู้สึกได้ว่า คนที่แฟนเรารักไม่ใช่เรา แต่เป็นเขาคนนั้น ถึงแม้เราจะกลับมาคบกัน แต่แฟนเรายังคงคิดถึงเขาคนนั้นตลอด ต่อให้เราทำดีกับแฟนเราแค่ไหน เราว่าเรารู้สึกว่าเป็นแค่คนคั่นเวลาของแฟนเราที่รอวันกลับมาคบกันใหม่ของเขาทั้งสองคน แล้วพร้อมที่จะไปจากเราตลอดเวลา ที่เราเล่ามานี้เราอยากระบายความรู้สึกนี้ให้ใครฟังสักคน เพราะเหมือนที่บอกไปข้างต้นว่าเราไม่สามารถปรึกษาเรื่องนี้กับใครได้ เพื่อนๆที่ได้อ่านจะด่าจะว่าเราโง่ก็ได้นะ เรายินดีที่จะรับฟังทุกความคิดเห็นและขอขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านเรื่องราวของเรา
เมื่อรักของเรา มีเขาอีกคน
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนของเราคบกันมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะเพราะเราทำงานกันคนละจังหวัด ก็มีไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ตามประสาคนรักกัน คุยกันทุกวันตลอดๆ จนมีช่วงหนึ่ง แฟนเราคือเขาเครียดเรื่องงาน ก็อยากให้เราไปอยู่ใกล้ๆเขา ซึ่งเราก็ยอมรับว่าตอนนั้นงานเรากำลังไปได้สวยยังไม่อยากเปลี่ยนงาน แต่ความรักก็ดูยังเหมือนเดิมคือคุยกันทุกวัน ไปมาหาสู่ถ้ามีโอกาสไม่ว่าจะเป็นวันหยุดต่างๆ จนวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดของเรา เราก็กำลังจะไปหาเขาตามปรกติแต่สิ่งที่ไม่ปรกติคือ วันนั้นแฟนของเราไม่ว่าง เราก็เข้าใจว่าเขาคงไม่ว่างจริงๆ เราเลยไม่ได้ไปหาเขา แล้ววันนั้นก็มีเบอร์ของแฟนเราโทรมา พอเรารับเสร็จแฟนเราได้คุยกับเราให้เราบอกอีกคนหนึ่งว่า เรากับแฟนเราเป็นแค่เพื่อนกัน ที่เป็นอีกคนหนึ่งที่เขากำลังคบอยู่ ซึ่งตอนนั้นเราก็ช๊อคนะ แต่เราก็ยอมพูดแบบนั้น ว่าเราเป็นแค่เพื่อนให้กับคนใหม่ของเขา เขาแคร์ความรู้สึกคนใหม่มากกว่าเรามากๆ ณ ตอนนั้นเราสับสนไม่รู้จะทำตัวยังไง คือทำตัวไม่ถูก แล้วที่ผ่านมาเราเป็นตัวอะไร หรือเขาหลอกเรามาโดยตลอด หลังจากนั้นเราก็เลยคุยกับแฟนเราว่าจะเอายังไง แฟนเราก็บอกกับเราว่าไม่ขอเลือกใคร เพราะเขาทำผิดกับทั้งสองคน ขออยู่คนเดียวไม่คบใคร แต่เขาแอบไปคบกับอีกคนที่เขาเพิ่งเจอใหม่ ช่วงนั้นเราก็สับสนและคิดตลอดเลยว่าที่ผ่านมาคบกับเราเพราะไม่มีใคร หรือยังไงกันจนแฟนเรามาเจอกับเขาคนนี้ ดูเหมือนเขาจะรักกันมากๆ ไปเที่ยว ดูหนังกัน มีของขวัญให้ในวันพิเศษต่างๆเหมือนคนรักทั่วไปซึ่งกับเราแฟนเราไม่เคยไปเที่ยวกับเรา ไม่เคยดูหนังด้วยกัน แลนะะแทบจะไม่เคยได้ของขวัญจากแฟนเราเลย โดยแฟนเราให้เหตุผลว่าสิ้นเปลือง แต่กับเขาอีกคนหนึ่งแฟนเราทำตรงกันข้ามหมดเลย และตอนนั้นเราก็ทำใจแล้วว่าเรากับเขาก็คงไม่สามารถที่จะเป็นไปได้มากกว่านี้ เรากับแฟนเราก็ยุติความสัมพันธ์ลง แต่เราไม่โกรธหรือไม่ได้เกลียดแฟนเรานะ เรายังคุยกันได้ แต่ไม่ได้คุยในฐานะแฟน แต่คุยในฐานะเพื่อน จนผ่านไปช่วงหนึ่งแฟนเราก็กับมาคุยกับเรามากขึ้น และก็กลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเรารู้สึกได้ว่า คนที่แฟนเรารักไม่ใช่เรา แต่เป็นเขาคนนั้น ถึงแม้เราจะกลับมาคบกัน แต่แฟนเรายังคงคิดถึงเขาคนนั้นตลอด ต่อให้เราทำดีกับแฟนเราแค่ไหน เราว่าเรารู้สึกว่าเป็นแค่คนคั่นเวลาของแฟนเราที่รอวันกลับมาคบกันใหม่ของเขาทั้งสองคน แล้วพร้อมที่จะไปจากเราตลอดเวลา ที่เราเล่ามานี้เราอยากระบายความรู้สึกนี้ให้ใครฟังสักคน เพราะเหมือนที่บอกไปข้างต้นว่าเราไม่สามารถปรึกษาเรื่องนี้กับใครได้ เพื่อนๆที่ได้อ่านจะด่าจะว่าเราโง่ก็ได้นะ เรายินดีที่จะรับฟังทุกความคิดเห็นและขอขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านเรื่องราวของเรา