คือผมเพิ่งเลิกกับแฟนไม่กี่วันแต่จบลงด้วยดีนะครับ สาเหตุที่เลิกเพราะเขาบอกว่าเราไม่ตรงสเปคและนิสัยไม่เข้ากัน ยังคุยกันเหมือนเดิมแต่น้อยลงผมบอกเขาว่าเป็นเพื่อนกันได้ผมคิดถึงแต่เขาตลอดรักเขาเหมือนเดิมแต่เขาไม่ได้รักผมเลยทำให้ผมรู้สึกจุก ๆ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่คบเขาไม่ได้บอกรักผมเลยผมบอกรักอยู่ฝ่ายเดียวเพราะเขาบอกว่าจะพูดว่ารักกับผมเต็มปากไม่ได้เพราะเขารู้สึกดีแค่นั้นที่เขาคบเพราะชอบนิสัยกับรู้สึกดีคบกันนานครับหลายเดือน แต่ผมรักเขามากเหมือนรักข้างเดียวครับ และที่เลิกเพราะเขาไม่อยากทำให้ผมรู้สึกแย่อีกแล้วผมก็พยายามยื้อแต่คงต้องปล่อยให้เขาไปเจอคนที่ใช่มากกว่า เขาดีกับผมมากนะครับแต่เราไปต่อไม่ได้ นึกถึงเรื่องอดีตก็ร้องไห้แทบอยู่คนเดียวไม่ได้เลยครับไม่นั้นจะจมกับความคิดตัวเอง2วันผ่านมาพยายามหาอะไรทำมากขึ้นแต่พอกลับมาห้องก็จมกับความคิดนั้น
เขาเป็นรักแรกของผมแล้วผมดันให้ใจไปหมดแล้วพอจบลงแบบนี้มันเลยเจ็บมากครับ

ผมต้องทำยังไงดีครับไม่ให้คิดถึงเขา ถ้าจะให้ตัดขาดถึงจะยังรู้สึกรักแต่คบกันแบบเพื่อนดีกว่าให้เขาหายไปเลยแบบนั้นผมคงทำใจไม่ได้ครับ
มีใครพบเจอเหตุการณ์แบบผมบ้างไหมแล้วต้องทำยังไงต่อหลังจากนี้
ตัดใจยังไงดีครับ
เขาเป็นรักแรกของผมแล้วผมดันให้ใจไปหมดแล้วพอจบลงแบบนี้มันเลยเจ็บมากครับ
ผมต้องทำยังไงดีครับไม่ให้คิดถึงเขา ถ้าจะให้ตัดขาดถึงจะยังรู้สึกรักแต่คบกันแบบเพื่อนดีกว่าให้เขาหายไปเลยแบบนั้นผมคงทำใจไม่ได้ครับ
มีใครพบเจอเหตุการณ์แบบผมบ้างไหมแล้วต้องทำยังไงต่อหลังจากนี้