คนแรกที่รู้สึกแบบนั่นคือน้องน.ศ.คนนึงเจอแทบทุกวันตอนรอbtsช่วงเช้าแรกๆแวปไปเห็นก็ว่านางเนิร์ดๆแว่นๆดูป้าๆแต่ด้วยความที่เจอกันหลายเดือนเลยช่วงแรกๆก็พยายามบอกตัวเองว่าอย่าไปมองเค้าไม่ได้สวยถูกใจเราขนาดต้องไปแอบมองบ่อยๆนะแล้วก็เหมือนโดนนางตก จากป้าแว่นมองนานเข้าก็เริ่มสวยยิ่งมองยิ่งเพลิน เอาเข้าจริงก็สวยนี่หว่าผิวก็สวยหุ่นก็ดี(คือหุ่นดีของผมคือค่อนข้างผอมตัวเล็ก)ขาวผมยาวใส่แว่นลุคคุณหนู จนเธอสังเกตุได้ว่าเราแอบมองก็ชำเลืองกันไปมาจนเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลง บางวันก็เปลี่ยนจากกระโปรงพลีทมาใส่ทรงเอ บางวันแต่งหน้า บางวันม้วนผม แต่ผมไม่ได้เข้าไปสานสัมพันนะเพราะดูทรงแล้วเราคงเอื้อมไม่ถึง แต่ชอบไงห้ามสายตาไม่ได้ จนนางเรียนจบก็ไม่ได้เจอกันอีกนี่ก็เกิน2ปีแล้วยังคิดถึงอยู่เลยไม่แน่นางอาจจะมีครอบครัวไปแล้ว
ล่าสุดมีอีกคนนึงเพื่อนในเฟส รวมๆหน้าตานางก็เข้าขั้นใช้ได้เลยแหละ แต่หน้านางไปคล้ายกับคนที่เรามีปัญหาแล้วค่อนข้างเกลียดกัน เลยยิ่งคิดว่าคนนี่ไม่น่ามองเท่าไหร่ แต่พอนางอัพนู่นนี่นั่นเจอหน้านางผ่านโซเชียลบ่อยๆ เอ้า สวยอีกละไรว้ามองนิดมองหน่อยสวยกันใหญ่
เป็นกันมั้ยครับ เวลาเจอคนนึงบ่อยๆเข้าจากดูเหย่ๆเป็นยิ่งมองยิ่งเพลิน
ล่าสุดมีอีกคนนึงเพื่อนในเฟส รวมๆหน้าตานางก็เข้าขั้นใช้ได้เลยแหละ แต่หน้านางไปคล้ายกับคนที่เรามีปัญหาแล้วค่อนข้างเกลียดกัน เลยยิ่งคิดว่าคนนี่ไม่น่ามองเท่าไหร่ แต่พอนางอัพนู่นนี่นั่นเจอหน้านางผ่านโซเชียลบ่อยๆ เอ้า สวยอีกละไรว้ามองนิดมองหน่อยสวยกันใหญ่