ฉันควรจะทำยังไงดีคะ? ครอบครัวฉันมีเรื่องให้ช่วยเหลืออยู่ตลอด

ก่อนหน้านี้ฉันให้ครอบครัวเดือนละ2,000 (ฉันไม่ได้ทำงานค่ะ ฉันขอแฟนมาให้ ซึ่งแฟนก็ไม่ได้ว่าอะไร เค้าก็รักครอบครัวฉันค่ะ) จนฉันและแฟนเอ่ยปากชวนมาอยู่บ้านเช่าด้วยกัน ค่าเช่าบ้านน้ำไฟแฟนออกเองทั้งหมดค่ะ อยู่ไม่กี่เดือนก็มีปัญหากันซึ่งรุนแรงมาก จะไม่ขอพูดในส่วนนี้นะคะ แล้วแม่กับพ่อเลี้ยงก็ขนของออกจากบ้านฉันไปเลยค่ะ ไม่พูดกับฉันสักคำ ซึ่งฉันนอนร้องไห้อยู่ในห้องแฟนก็อยู่กับฉันตลอดในทุกเหตุการณ์ค่ะ พี่ชายก็มาด่าสาปแช่งฉัน หลังจากนั้นเป็นปีเลยค่ะที่ไม่ได้ติดต่อกัน ฉันตัดสินใจแวะไปหาน้องที่โรงเรียนซื้อขนมนมเนยไปให้ เพราะวันที่ไปทำธุระแถวนั้นฉันเห็นน้องตัวดำมากสงสารน้อง (น้องคนนี้กับพ่อเลี้ยงนะคะ พ่อแท้ๆเลิกรากับแม่ไปตั้งแต่ฉันอยู่ป.1)เย็นวันนั้นแม่ฉันก็โทรมาเลยค่ะ คงนึกว่าฉันหายโกรธแล้วและในวันนั้นก็ยืมเงินฉันเลยค่ะ ฉันไม่ได้ให้เพราะแฟนฉันไม่ให้แล้ว ฉันเป็นคนกลางก็ลำบากใจค่ะเลยช่วยๆพูดกับเค้าว่าชั่งมันเถอะ แม่ก็ทักเฟสมายืมเงิน500บ้าง 1,000นึงบ้าง (ใช้คำว่ายืมแต่ไม่เคยได้คืนนะคะ เลยให้ไปเลยดีกว่าสบายใจดีค่ะ)หลายเดือนต่อมาฉันกับแฟนก็ตัดสินใจไปเยี่ยมแม่ที่บ้าน เกิดอะไรขึ้นรู้ไหมคะ พ่อเลี้ยงฉันมานั่งแล้วก็พูดๆๆๆๆเลยค่ะว่าลำบากยังไงเป็นหนี้เท่าไหร่ (เอิ่มม คือเพิ่งจะดีกันถูกไหมคะ แต่ก็ไม่สนิทใจ)สรุปนะคะแม่ฉันกับพ่อเลี้ยงเป็นหนี้งวดรถ ค้างจ่ายอยู่4งวด เอารถไปฝากจอดกับคนรู้จักอยู่20,000 เป็นหนี้รายวันอีก30,000 ส่งรายวันวันละ2,000 คือฉันงงมาก เป็นหนี้อะไรเยอะแยะ แล้วยืมเงินเอาไปทำอะไรบ้างฉันก็ไม่รู้ด้วยค่ะ เขาไม่ได้บอก บอกแค่เป็นหนี้ (พ่อเลี้ยงทำงานรับเหมาปูกระเบื้องกับบ้านโครงการ แม่คอยทำช่วยและรับส่งน้อง) พอพูดๆๆๆเสร็จก็เข้าห้องไปเลยค่ะ ฉันและแฟนอึดอัดใจมาก ฟังแล้วเครียดค่ะ มันหนี้หลายทาง ไม่รู้จะช่วยยังไง เลยให้เงินไว้1,000 ฉันเลยขอตัวกลับซึ่งมันเวลา5ทุ่มกว่าแล้วต้องขับรถจากโคราชกลับบุรีรัมย์ค่ะ ระหว่างทางก็ปรึกษากันกับแฟนว่าจะช่วยยังไงเพราะเงินเราก็ไม่มี จ่ายงวดรถค่าเช่าหมดแล้ว รุ่งเช้าแม่และพ่อเลี้ยงโทรหาฉันบอกว่าจะหนีหนี้มาอยู่กับฉันที่บุรีรัมย์ ให้ฉันหาบ้านเช่าให้ ฉันกับแฟนปรึกษากันว่าจะไปกดบัตรยูเมาะมาให้8,000บาท แฟนฉันยอมช่วยเพราะเห็นแก่ฉัน ฉันไปเช่าห้องให้วางมัดจำให้ แล้วเอารถเก๋งไปรับพวกเขาที่โคราช ซื้อของกินใช้ต่างๆกระทะมาม่าปลากระป๋อง เหลือ2,000ไว้ให้ใช้ ผ่านไป2วันพ่อเลี้ยงตัดสินใจไปทำงานที่กรุงเทพ ผ่านไปอาทิตย์เดียวบอกจะกลับ แม่ฉันบอกให้ฉันไปรับที่กรุงเทพ ซึ่งฉันเบื่อหน่ายมากกับความตามใจผัว ท่านไม่คิดเหรอคะกลับมาจะเอาอะไรกิน งวดรถก็ยังไม่ทันจ่าย งานที่นี่ก็ไม่มีทำ พี่ชายไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ พอเกิดเรื่องมันย้ายไปอยู่กับเมียและลูกที่ยโส (พี่ชายทำงานเป็นเซลล์ขายเครื่องใช้ไฟฟ้าค่ะ เงินเดือนไม่แน่นอน เงินแบงค์พันแม่ไม่เคยได้จับ อันนี้แม่เล่าให้ฟังนะคะ)คิดแล้วมันก็น่าน้อยใจนะคะคนที่พวกเขาด่าว่าสารพัด เป็นคนเดียวที่ช่วยครอบครัว มาวันนี้ฉันตัดสินใจจะพาแม่ไปหางานทำ แม่ตอบกลับว่าว่า ขี้เกียจ ฉันอึ้งสิค่ะ เพราะสิ้นเดือนจะเอาตังไหนจ่ายค่าห้อง ฉันเองก็ช่วยตลอดไม่ได้หรอกค่ะจะหวังพึ่งแต่ฉันไม่ได้ เพราะฉันก็กินอยู่กับแฟนเหมือนกัน แม่ก็น่าจะรู้แหละว่าเงินที่ได้ฉันไปขอแฟนมาให้ เวลาที่แม่มาขอแฟนมากๆบ่อยๆเข้าก็เกรงใจเค้า ปีหน้าฉันจะสอบเข้ามหาลัยแฟนฉันจะเตรียมค่าเทอมค่าหอไว้ให้ ต่อไปคงจะช่วยอะไรมากไม่ได้แล้ว พอบอกไปอย่างนี้แม่ก็เหมือนไม่พอใจนะคะ จะทำยังไงดีคะ จะอกตัญูไหม เห้อมมมมมม
ปล.ฉันออกมาอยู่ข้างนอกตั้งแต่อายุ14