คือเรายังไม่ได้ทำการยืนยันตัวตน และยังไม่เคยตั้งกระทู้ใดๆ ดังนั้น ขอฝากเรื่องไว้ตรงนี้ คงไม่ว่ากันนะคะ
หากมีข้อผิดพลาด หรือ เนื้อหาไร้สาระเกินไป เราขออภัยมา ณ ตรงนี้ด้วยค่ะ
ด้วยว่า ง่ายๆเลย คือ เราอยากรู้ว่าคู่รักอื่นๆ มีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย และอยากที่จะได้ระบายออกมาบ้าง เพราะบางสถานการณ์ ก็อึดอัดเหลือเกิน
> เรากับแฟน คบกันมาปีนี้ก็ เข้าปีที่ 8 แล้ว จริงอยู่ที่คนคบกันมันก็ต้องมีปัญหาบ้าง ทะเลาะบ้าง
แต่พอมาช่วงสามปีให้หลังมานี้ ตั้งแต่เค้าเปลี่ยนงาน อาจจะมีอาการเครียด หรืออะไรก็ตาม จากที่เค้าเป็นคนที่ใจร้อนอยู่แล้ว กลับยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก
เราสองคน ยังไม่ได้แต่งงานกันค่ะ เราคิดว่าถ้ามันถึงเวลา ก็คงแต่ง แต่ตอนนี้ยังไม่อยาก ใจก็คิดถึงพ่อแม่ แต่ก็ไม่อยากกดดันเค้า และตัวเราเองด้วย
เราจะไปอยู่บ้านเค้า ทุกเย็นวันศุกร์ ถึงวันอาทิตย์ / วันจันทร์ถึงศุกร์ อยู่บ้านพ่อแม่
+++ เวลาเราอยู่บ้านเค้า ก็ช่วยซักผ้า กวาดบ้าน ทำกับข้าวให้กินนะ ดูแล ป้อนข้าวป้อนน้ำเลย ก็ว่าได้
>> เรื่องของเรื่องมันอยู่ที่อาการใจร้อน และเป็นคนที่เวลาทำอะไร ก็จะจริงจังมากๆ หงุดหงิดง่าย เวลาตั้งใจทำสิ่งใดอยู่ หากมีอะไรมากระทบ หรือเหมือนทำลายสมาธินิดนึง ก็จะอารมณ์เสียเลย (เวลาเราอยู่ด้วยจะเป็นบ่อย แต่กับคนอื่นๆ ไม่รู้ว่าแสดงอาการแบบไหน)
>> เค้าจะทำร้ายตัวเอง ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน และจะพูดเสมอว่าเค้าเป็นผู้ถูกกระทำ หาว่าเราพูดไม่ดี / ขัดใจ / ทำหน้าตาบูดบึ้งใส่ หลังๆ มานี้ที่เจอกันแค่อาทิตย์ละสามวัน ทะเลาะกันทุกอาทิตย์ ด้วยเหตุผลเดิมๆ ว่าทำหน้าเหวี่ยงใส่บ้าง พูดขัดใจ ไม่คล้อยตามเค้า
*** และจะจบตรงที่ เรายอมขอโทษเค้า ถึงจะพอหายโกรธ และเย็นลงได้
***** เค้าเคยบอกว่า การที่เราทำดีกับเค้า เรื่องดูแลเค้า หรือ ทำดีหลังจากทะเลาะกันเนี่ย มันชดเชยกับความรู้สึกที่เค้าโดนคำพูดทำร้ายไม่ได้หรอก
.....เรานี่อึ้งเลย.....เสียใจนะ
>>> ที่เรากลัวคือ สักวันนึง เค้าจะทำร้ายเรามั้ย ซึ่งเราก็พยายามที่จะตามใจเค้าทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ แต่ยอมรับค่ะ ว่าด้วยความรู้สึกที่ติดลบ
สะสมตลอดๆ สองสามปีมานี้ เราเหนื่อยพอสมควร และก็รู้ว่าต่างคนต่างเหนื่อย กับสถานการณ์แบบนี้
แต่ก็เค้าอยากจะทำอะไร ซื้ออะไรเราไม่เคยห้าม เช่น ช่วงนี้ติดเล่นปืนบีบีกัน ก็เล่นไม่หลับไม่นอน ซ่อมปืน แกะแงะ ทุกอย่าง คือจริงจัง ถ่ายรูป ทำวีดีโอ เราก็ช่วย สนับสนุนทุกอย่าง แต่บางครั้ง ทำอะไรไม่ถูกใจเค้า ก็มีโดนหงุดหงิดใส่เหมือนกัน ซึ่งทำตัวไม่ถูกเลย
ยกตัวอย่างหัวข้อทะเลาะนะคะ (หัวข้ออาจจะดูไร้สาระนิดนึง แต่เพิ่งเจอมา)
ประมาณว่า เราซักผ้าทิ้งไว้แล้วเค้าชวนเราออกไปเล่นปืนค่ะ กลับมา เค้าเลยอยากซักใหม่เพราะกลัวผ้าเหม็นอับ โอเคอันนี้เราเข้าใจ
เค้าพูดว่า "เดี๋ยวเสื้อผ้าก็ซักใหม่แบบไม่ต้องใส่ผงซักฟอกก็ได้" เราก็เลยพูดขึ้นมาว่า "อืม..หรือจะแค่ปั่นหมาดอีกรอบล่ะ ได้มั้ย....."
แค่นั้นเอง เค้าโกรธ ว่า ทำไมเราต้องพูดขัด หรือต้องหาข้อให้คิดต่าง เหมือนไม่ใส่ใจที่เค้าพูด และแทบทุกครั้งที่มีปัญหากันก็ด้วยเรื่องแบบรู้สึกขัดใจ ประมาณนี้
................เวลาไม่เจอกัน คุยไลน์ ก็ปกติดี และก็ทำให้มีเวลาที่คิดถึงกัน รู้สึกดี แต่ทุกวันศุกร์ ที่จะต้องไปเจอเค้า เราก็เริ่มจะเครียด ว่าจะไปทำอะไรไม่ถูกใจเค้าอีก จะทะเลาะกัน แล้วเค้าก็จะทำร้ายตัวเองอีก
*** เค้าเคยโมโหเรา ส่งเราเข้าบ้าน แล้วขับรถออกไปเลย โทรก็ไม่รับ บางทีก็ไล่เราให้ไปไกลๆ หรือเลิกกับเค้าไปเลย พูดหลายรอบนะ
ในใจเราก็คิด นี่ก็ผ่านอะไรมาหลายอย่างด้วยกัน ความรักของเรา การพยายามปรับตัวของเรา คงทำให้อะไรมันดีขึ้นบ้าง
แต่เราก็ เหมือนจะค่อยๆหมดใจลงไป ทีละนิดๆ ไม่ได้อยากรู้สึกแบบนี้ แต่มันไม่มีความสุขเลยจริงๆ
ยังโชคดี ที่ พ่อแม่เรา ดีมาก ไม่เคยกดดันเรื่องแต่งงานมีลูก และเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากๆ ในทุกๆเรื่อง
เรื่องอึดอัดใจ มันก็มีเยอะ จนวันนี้ เราถือว่า เค้าคงเป็นคู่เวรคู่กรรม เราคงเคยไปทำอะไรไม่ดีกับเค้า เลยต้องมาทุกข์ใจแบบนี้
หากใครได้อ่านกระทู้นี้
เราก็อยากจะขอบคุณทุกๆท่าน ที่ทนอ่านระบายไร้สาระจนจบ และหากท่านใดมีความคิดเห็น ว่าเราควรทำอย่างไรต่อไป ช่วยแนะนำด้วยค่ะ
ความรักแบบนี้ ควรทำอย่างไร
หากมีข้อผิดพลาด หรือ เนื้อหาไร้สาระเกินไป เราขออภัยมา ณ ตรงนี้ด้วยค่ะ
ด้วยว่า ง่ายๆเลย คือ เราอยากรู้ว่าคู่รักอื่นๆ มีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย และอยากที่จะได้ระบายออกมาบ้าง เพราะบางสถานการณ์ ก็อึดอัดเหลือเกิน
> เรากับแฟน คบกันมาปีนี้ก็ เข้าปีที่ 8 แล้ว จริงอยู่ที่คนคบกันมันก็ต้องมีปัญหาบ้าง ทะเลาะบ้าง
แต่พอมาช่วงสามปีให้หลังมานี้ ตั้งแต่เค้าเปลี่ยนงาน อาจจะมีอาการเครียด หรืออะไรก็ตาม จากที่เค้าเป็นคนที่ใจร้อนอยู่แล้ว กลับยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก
เราสองคน ยังไม่ได้แต่งงานกันค่ะ เราคิดว่าถ้ามันถึงเวลา ก็คงแต่ง แต่ตอนนี้ยังไม่อยาก ใจก็คิดถึงพ่อแม่ แต่ก็ไม่อยากกดดันเค้า และตัวเราเองด้วย
เราจะไปอยู่บ้านเค้า ทุกเย็นวันศุกร์ ถึงวันอาทิตย์ / วันจันทร์ถึงศุกร์ อยู่บ้านพ่อแม่
+++ เวลาเราอยู่บ้านเค้า ก็ช่วยซักผ้า กวาดบ้าน ทำกับข้าวให้กินนะ ดูแล ป้อนข้าวป้อนน้ำเลย ก็ว่าได้
>> เรื่องของเรื่องมันอยู่ที่อาการใจร้อน และเป็นคนที่เวลาทำอะไร ก็จะจริงจังมากๆ หงุดหงิดง่าย เวลาตั้งใจทำสิ่งใดอยู่ หากมีอะไรมากระทบ หรือเหมือนทำลายสมาธินิดนึง ก็จะอารมณ์เสียเลย (เวลาเราอยู่ด้วยจะเป็นบ่อย แต่กับคนอื่นๆ ไม่รู้ว่าแสดงอาการแบบไหน)
>> เค้าจะทำร้ายตัวเอง ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน และจะพูดเสมอว่าเค้าเป็นผู้ถูกกระทำ หาว่าเราพูดไม่ดี / ขัดใจ / ทำหน้าตาบูดบึ้งใส่ หลังๆ มานี้ที่เจอกันแค่อาทิตย์ละสามวัน ทะเลาะกันทุกอาทิตย์ ด้วยเหตุผลเดิมๆ ว่าทำหน้าเหวี่ยงใส่บ้าง พูดขัดใจ ไม่คล้อยตามเค้า
*** และจะจบตรงที่ เรายอมขอโทษเค้า ถึงจะพอหายโกรธ และเย็นลงได้
***** เค้าเคยบอกว่า การที่เราทำดีกับเค้า เรื่องดูแลเค้า หรือ ทำดีหลังจากทะเลาะกันเนี่ย มันชดเชยกับความรู้สึกที่เค้าโดนคำพูดทำร้ายไม่ได้หรอก
.....เรานี่อึ้งเลย.....เสียใจนะ
>>> ที่เรากลัวคือ สักวันนึง เค้าจะทำร้ายเรามั้ย ซึ่งเราก็พยายามที่จะตามใจเค้าทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ แต่ยอมรับค่ะ ว่าด้วยความรู้สึกที่ติดลบ
สะสมตลอดๆ สองสามปีมานี้ เราเหนื่อยพอสมควร และก็รู้ว่าต่างคนต่างเหนื่อย กับสถานการณ์แบบนี้
แต่ก็เค้าอยากจะทำอะไร ซื้ออะไรเราไม่เคยห้าม เช่น ช่วงนี้ติดเล่นปืนบีบีกัน ก็เล่นไม่หลับไม่นอน ซ่อมปืน แกะแงะ ทุกอย่าง คือจริงจัง ถ่ายรูป ทำวีดีโอ เราก็ช่วย สนับสนุนทุกอย่าง แต่บางครั้ง ทำอะไรไม่ถูกใจเค้า ก็มีโดนหงุดหงิดใส่เหมือนกัน ซึ่งทำตัวไม่ถูกเลย
ยกตัวอย่างหัวข้อทะเลาะนะคะ (หัวข้ออาจจะดูไร้สาระนิดนึง แต่เพิ่งเจอมา)
ประมาณว่า เราซักผ้าทิ้งไว้แล้วเค้าชวนเราออกไปเล่นปืนค่ะ กลับมา เค้าเลยอยากซักใหม่เพราะกลัวผ้าเหม็นอับ โอเคอันนี้เราเข้าใจ
เค้าพูดว่า "เดี๋ยวเสื้อผ้าก็ซักใหม่แบบไม่ต้องใส่ผงซักฟอกก็ได้" เราก็เลยพูดขึ้นมาว่า "อืม..หรือจะแค่ปั่นหมาดอีกรอบล่ะ ได้มั้ย....."
แค่นั้นเอง เค้าโกรธ ว่า ทำไมเราต้องพูดขัด หรือต้องหาข้อให้คิดต่าง เหมือนไม่ใส่ใจที่เค้าพูด และแทบทุกครั้งที่มีปัญหากันก็ด้วยเรื่องแบบรู้สึกขัดใจ ประมาณนี้
................เวลาไม่เจอกัน คุยไลน์ ก็ปกติดี และก็ทำให้มีเวลาที่คิดถึงกัน รู้สึกดี แต่ทุกวันศุกร์ ที่จะต้องไปเจอเค้า เราก็เริ่มจะเครียด ว่าจะไปทำอะไรไม่ถูกใจเค้าอีก จะทะเลาะกัน แล้วเค้าก็จะทำร้ายตัวเองอีก
*** เค้าเคยโมโหเรา ส่งเราเข้าบ้าน แล้วขับรถออกไปเลย โทรก็ไม่รับ บางทีก็ไล่เราให้ไปไกลๆ หรือเลิกกับเค้าไปเลย พูดหลายรอบนะ
ในใจเราก็คิด นี่ก็ผ่านอะไรมาหลายอย่างด้วยกัน ความรักของเรา การพยายามปรับตัวของเรา คงทำให้อะไรมันดีขึ้นบ้าง
แต่เราก็ เหมือนจะค่อยๆหมดใจลงไป ทีละนิดๆ ไม่ได้อยากรู้สึกแบบนี้ แต่มันไม่มีความสุขเลยจริงๆ
ยังโชคดี ที่ พ่อแม่เรา ดีมาก ไม่เคยกดดันเรื่องแต่งงานมีลูก และเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากๆ ในทุกๆเรื่อง
เรื่องอึดอัดใจ มันก็มีเยอะ จนวันนี้ เราถือว่า เค้าคงเป็นคู่เวรคู่กรรม เราคงเคยไปทำอะไรไม่ดีกับเค้า เลยต้องมาทุกข์ใจแบบนี้
หากใครได้อ่านกระทู้นี้