สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 21
เบื่อค่ะ เบื่อจนหนีออกมาอยู่ต่างจังหวัดแล้วค่ะ
อยู่มาหมดแล้ว
บางบัวทอง-อโศก
บางบัวทอง- สีลม/สาทร
บางบัวทอง-อารีย์
บางบัวทอง-ห้วยขวาง
เช้าต้องรีบออกไปให้ถึงก่อนเข้างาน ไปนอนต่อที่ทำงาน เย็นต้องรีบกลับ ไม่งั้นถึงบ้านดึก ... ถ้าฝนตกนี่บวกไปอีกชั่วโมงสองชั่วโมงจากเวลาปกติ รวมรวมแล้ววันนึงใช้เวลาเดินทาง 3-4 ชั่วโมง มันไม่ใช่แล้ว อยากออกกำลังกายถึงบ้านก็หมดเวลาแล้ว นอนดีกว่าเพราะเช้าก็ต้องวนลูปไหม่
ทุกวันนี้อยู่ต่างจังหวัด ออกจากบ้านถึงที่ทำงาน 10 นาที หรือต่อให้แวะไปซื้อข้าวเช้าซื้อกาแฟซื้อข้าวกลางวัน กว่าจะเข้าที่ทำงานรวมๆ แล้วก็ไม่เกิน 1 ชั่วโมงทั้งๆที่ระยะทางจากบ้านไปที่ทำงาน 8-10 กิโล เลิกงานไปออกกำลังกินข้าวเสร็จเข้าบ้านยังไม่เกินทุ่มนึงเลย 2 ทุ่มครึ่ง 3 ทุ่มนี่ง่วงแล้วตื่น 6 โมง ชีวิตดี๊ดี
สนับสนุนให้ทุกท่านย้ายกลับไปทำงานที่บ้านนอกของตัวเอง หรือถ้าไม่มีก็เลือกที่จะออกไปอยู่ ตจว. ค่ะ เพื่อคุณภาพชีวิตและจิตใจที่ดีมาก
ปล.เราเป็นคน กทม. โดยกำเนิด แต่บ้านอยู่นนทบุรี
อยู่มาหมดแล้ว
บางบัวทอง-อโศก
บางบัวทอง- สีลม/สาทร
บางบัวทอง-อารีย์
บางบัวทอง-ห้วยขวาง
เช้าต้องรีบออกไปให้ถึงก่อนเข้างาน ไปนอนต่อที่ทำงาน เย็นต้องรีบกลับ ไม่งั้นถึงบ้านดึก ... ถ้าฝนตกนี่บวกไปอีกชั่วโมงสองชั่วโมงจากเวลาปกติ รวมรวมแล้ววันนึงใช้เวลาเดินทาง 3-4 ชั่วโมง มันไม่ใช่แล้ว อยากออกกำลังกายถึงบ้านก็หมดเวลาแล้ว นอนดีกว่าเพราะเช้าก็ต้องวนลูปไหม่
ทุกวันนี้อยู่ต่างจังหวัด ออกจากบ้านถึงที่ทำงาน 10 นาที หรือต่อให้แวะไปซื้อข้าวเช้าซื้อกาแฟซื้อข้าวกลางวัน กว่าจะเข้าที่ทำงานรวมๆ แล้วก็ไม่เกิน 1 ชั่วโมงทั้งๆที่ระยะทางจากบ้านไปที่ทำงาน 8-10 กิโล เลิกงานไปออกกำลังกินข้าวเสร็จเข้าบ้านยังไม่เกินทุ่มนึงเลย 2 ทุ่มครึ่ง 3 ทุ่มนี่ง่วงแล้วตื่น 6 โมง ชีวิตดี๊ดี
สนับสนุนให้ทุกท่านย้ายกลับไปทำงานที่บ้านนอกของตัวเอง หรือถ้าไม่มีก็เลือกที่จะออกไปอยู่ ตจว. ค่ะ เพื่อคุณภาพชีวิตและจิตใจที่ดีมาก
ปล.เราเป็นคน กทม. โดยกำเนิด แต่บ้านอยู่นนทบุรี
ความคิดเห็นที่ 18
เมื่อก่อนเหนื่อย เดี๋ยวนี้ผมค้นพบวิธีร่นเวลาเดินทางได้ครับ
บ้านผมอยู่รังสิต-นครนายก ออฟฟิศอยู่สาทรใต้ เข้างาน 8 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น ก่อนหน้านี้เข้า 10 โมงเช้าเลิก 1 ทุ่มลำบากกว่ามากมาย ไม่มีเวลาให้ตัวเอง แต่พอได้ย้ายมาทำ 8 โมงเช้ากลับมีเวลามากขึ้น เพราะเลิกงานเร็วขึ้นกลับบ้านเร็วขึ้น
พี่ชายผมทำงานแถวห้าแยกลาดพร้าว พอผมได้เข้างานเวลาเดียวกับพี่ชาย ทุกวันผมจึงติดรถพี่ไปทำงานพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน ขึ้นทางด่วนแป๊บเดียวถึงบ้าน (โชคดีผมอยู่แค่รังสิตคลอง 2 จึงใช้เวลาเข้าคลองไม่นานมาก เข้าฝั่งลำลูกกาก็ได้ ฝั่งฟิวเจอร์ก็ได้) พอไปกลับพร้อมพี่ชายจึงประหยัดรายจ่ายของบ้านไปเยอะ แค่ช่วยกันเติมน้ำมันเติมแก๊ส ไม่ต้องลำบากแบบเมื่อก่อนที่ต้องนั่งมอไซค์แล้วต่อแถวขึ้นรถตู้ เสียเวลาบนท้องถนนนาน ๆ 2-3 ชั่วโมง รถตู้สมัยนี้ก็อันตรายมาก เลี่ยงได้จึงเลี่ยง
ตอนเช้าผมนั่งรถพี่มาลงหอวัง แล้วขึ้นรถไฟฟ้า MRT ที่สถานีพหลโยธินลงสถานีลุมพินี (ผมเพิ่งจะค้นพบว่ามีขบวนเสริมเริ่มต้นทางที่สถานีพหลโยธินตอนเช้า ๆ ซึ่งเป็นรถเปล่าตีกลับมาจากจตุจักรด้วย) เมื่อก่อนขึ้นที่สถานีจตุจักรต้องคอยลุ้นว่าคนจะแน่นแค่ไหน จะมีที่ยืนไหม พอเปลี่ยนมาขึ้นที่สถานีพหลโยธินรอขบวนเสริมชีวิตสบายขึ้นเยอะเลย ยืนหลับสบายแอร์เย็น ไม่ต้องเบียดกับคนจากเตาปูนบางซื่อ (จริง ๆ ออฟฟิศผมนั่ง BTS ไปก็ได้แต่ตอนเช้าผมไม่ชอบแสงจ้า ๆ อยู่ใต้ดินมืด ๆ หลับสบายกว่า) ขากลับผมก็ใช้วิธีนั่งย้อนกลับไปหัวลำโพงแล้ววกกลับ เพื่อจะได้ไม่ต้องเบียดกับคนเยอะ ๆ หายืนนั่งที่ยืนได้
ถ้าในอนาคตรถไฟฟ้าสายสีแดงหรือสายสีเขียวเหนือเปิด ผมคงจะเปลี่ยนมาใช้บริการแทน เพราะบ้านผมไม่ไกลจากสถานีต้นทางทั้ง 2 สาย (รังสิต, คูคต)
ทุกวันนี้ ผมตื่นตี 5 ครึ่งออกจากบ้าน 6 โมง ถึงรถไฟใต้ดิน 7 โมง ถึงออฟฟิศ 7 โมงครึ่ง ขาไปใช้เวลา 1 ชั่วโมงครึ่ง ขากลับ 5 โมงถึงบ้านไม่เกิน 6 โมงครึ่ง มีเวลาออกกำลังกาย เข้ายิม กินข้าว ดูทีวี อ่านหนังสือ ฯลฯ ได้นอนเร็ว ๆ ตื่นเช้าไม่ต้องเพลีย
สิ่งหนึ่งที่อยากแนะนำคือ “การเลิกติดมือถือ” โซเชียลอย่าง FB ผมเลิกเล่นแล้ว (แต่ไม่ปิดบัญชีนะ นาน ๆ เข้าไปที) ชีวิตดีขึ้นเยอะ หายเหนื่อยจริง ๆ เพราะเมื่อก่อนปวดหัวบ่อยเนื่องจากเราใช้สายตาอยู่กับสมาร์ทโฟนมากเกินจำเป็น อ่านไปก็เพลินจนมารู้ตัวอีกทีก็เสียเวลาทำอะไรไปหลายอย่าง ตอนทำงานก็ใช้สายตาเยอะอยู่แล้ว ตอนอยู่บนรถไฟฟ้าผมจะไม่เล่นมือถือเลย จะยืนหลับตาพิงผนังไม่สนใจโลกภายนอก ฟังเพลงโพสต์ร็อกที่ผมชอบ ผ่อนคลายและหายเหนื่อยมาก หากใครติดมือถือแนะนำให้ลองลดละเลิกดูครับ ยิ่งต้องเดินทางไกลควรพักสายตาคุณบ้าง คุณจะรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย
บ้านผมอยู่รังสิต-นครนายก ออฟฟิศอยู่สาทรใต้ เข้างาน 8 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น ก่อนหน้านี้เข้า 10 โมงเช้าเลิก 1 ทุ่มลำบากกว่ามากมาย ไม่มีเวลาให้ตัวเอง แต่พอได้ย้ายมาทำ 8 โมงเช้ากลับมีเวลามากขึ้น เพราะเลิกงานเร็วขึ้นกลับบ้านเร็วขึ้น
พี่ชายผมทำงานแถวห้าแยกลาดพร้าว พอผมได้เข้างานเวลาเดียวกับพี่ชาย ทุกวันผมจึงติดรถพี่ไปทำงานพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน ขึ้นทางด่วนแป๊บเดียวถึงบ้าน (โชคดีผมอยู่แค่รังสิตคลอง 2 จึงใช้เวลาเข้าคลองไม่นานมาก เข้าฝั่งลำลูกกาก็ได้ ฝั่งฟิวเจอร์ก็ได้) พอไปกลับพร้อมพี่ชายจึงประหยัดรายจ่ายของบ้านไปเยอะ แค่ช่วยกันเติมน้ำมันเติมแก๊ส ไม่ต้องลำบากแบบเมื่อก่อนที่ต้องนั่งมอไซค์แล้วต่อแถวขึ้นรถตู้ เสียเวลาบนท้องถนนนาน ๆ 2-3 ชั่วโมง รถตู้สมัยนี้ก็อันตรายมาก เลี่ยงได้จึงเลี่ยง
ตอนเช้าผมนั่งรถพี่มาลงหอวัง แล้วขึ้นรถไฟฟ้า MRT ที่สถานีพหลโยธินลงสถานีลุมพินี (ผมเพิ่งจะค้นพบว่ามีขบวนเสริมเริ่มต้นทางที่สถานีพหลโยธินตอนเช้า ๆ ซึ่งเป็นรถเปล่าตีกลับมาจากจตุจักรด้วย) เมื่อก่อนขึ้นที่สถานีจตุจักรต้องคอยลุ้นว่าคนจะแน่นแค่ไหน จะมีที่ยืนไหม พอเปลี่ยนมาขึ้นที่สถานีพหลโยธินรอขบวนเสริมชีวิตสบายขึ้นเยอะเลย ยืนหลับสบายแอร์เย็น ไม่ต้องเบียดกับคนจากเตาปูนบางซื่อ (จริง ๆ ออฟฟิศผมนั่ง BTS ไปก็ได้แต่ตอนเช้าผมไม่ชอบแสงจ้า ๆ อยู่ใต้ดินมืด ๆ หลับสบายกว่า) ขากลับผมก็ใช้วิธีนั่งย้อนกลับไปหัวลำโพงแล้ววกกลับ เพื่อจะได้ไม่ต้องเบียดกับคนเยอะ ๆ หายืนนั่งที่ยืนได้
ถ้าในอนาคตรถไฟฟ้าสายสีแดงหรือสายสีเขียวเหนือเปิด ผมคงจะเปลี่ยนมาใช้บริการแทน เพราะบ้านผมไม่ไกลจากสถานีต้นทางทั้ง 2 สาย (รังสิต, คูคต)
ทุกวันนี้ ผมตื่นตี 5 ครึ่งออกจากบ้าน 6 โมง ถึงรถไฟใต้ดิน 7 โมง ถึงออฟฟิศ 7 โมงครึ่ง ขาไปใช้เวลา 1 ชั่วโมงครึ่ง ขากลับ 5 โมงถึงบ้านไม่เกิน 6 โมงครึ่ง มีเวลาออกกำลังกาย เข้ายิม กินข้าว ดูทีวี อ่านหนังสือ ฯลฯ ได้นอนเร็ว ๆ ตื่นเช้าไม่ต้องเพลีย
สิ่งหนึ่งที่อยากแนะนำคือ “การเลิกติดมือถือ” โซเชียลอย่าง FB ผมเลิกเล่นแล้ว (แต่ไม่ปิดบัญชีนะ นาน ๆ เข้าไปที) ชีวิตดีขึ้นเยอะ หายเหนื่อยจริง ๆ เพราะเมื่อก่อนปวดหัวบ่อยเนื่องจากเราใช้สายตาอยู่กับสมาร์ทโฟนมากเกินจำเป็น อ่านไปก็เพลินจนมารู้ตัวอีกทีก็เสียเวลาทำอะไรไปหลายอย่าง ตอนทำงานก็ใช้สายตาเยอะอยู่แล้ว ตอนอยู่บนรถไฟฟ้าผมจะไม่เล่นมือถือเลย จะยืนหลับตาพิงผนังไม่สนใจโลกภายนอก ฟังเพลงโพสต์ร็อกที่ผมชอบ ผ่อนคลายและหายเหนื่อยมาก หากใครติดมือถือแนะนำให้ลองลดละเลิกดูครับ ยิ่งต้องเดินทางไกลควรพักสายตาคุณบ้าง คุณจะรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย
แสดงความคิดเห็น
อยากถามคนที่บ้านอยู่ชานๆเมืองแล้วมาทำงานสาธรสีลม ไรงี้ ไม่เบื่อการเดินทางหรอครับ
- เขตที่ว่านี้คือพวก บางเขน สายไหม ลาดพร้าว ปากเกร็ด ประเวศ เทือกๆนี้
- แล้วต้องมาทำงาน ปทุมวัน สาธร สีลม อะไรแบบนี้ ไม่เหนื่อยเดินทางหรอครับ เข้างาน 8-9โมง
เช้าก็รถก็ติด เย็นรถก็ติด รถไฟฟ้าก็รอนาน คนก็เยอะ ให้อย่างดีเลิกงาน 17.00 เป๊ะ
(ถ้าหลังจากนี้ก็เลิกพูดเลย) 17.00 นี่, รถก็ติดแล้วนะครับ ถ้าบ้านอยู่แถวๆอย่างที่ว่า
คงถึงบ้านสัก 19-20.00 ได้มั้งครับ แล้ว 23.00 ก็ต้องนอนแล้ว เพราะต้องตื่น 5.00
เพราะถ้าตื่นสาย ออก 6.00-7.00 แล้วทำงานตัวเมืองขนาดนั้น ไปสายแน่นอนครับ
แล้ววันๆนึงมีเวลาให้ตัวเอง 3 ชม. ไม่รวมกินข้าวอาบน้ำ พอหรอครับ
เวลาสำหรับ hobby หรือผ่อนคลายน้อยไปหรือเปล่าครับ แล้วไหนจะเวลาค้นหา/พัฒนาตัวเอง
ยิ่งถ้าทำวันเสาร์ด้วย ไม่หนักไปหรอครับ แล้วเหลือวันอาทิตย์วันเดียว (ที่นอนดึกไม่ได้อีก)
คุ้มหรอครับ ถ้าเรียนปโทนี่ มันจะยังไงครับนี่ เวลากินข้าวไม่รวนหรอครับ
งานที่ผมว่านี้ ผม given ว่าคืองานที่คุณชอบนะครับ ตรงกับสิ่งที่สนใจ
แล้วคุณก็โสด
ผมไม่อยากนึกเลยถ้าเป็นแบบนี้ แล้วเกลียด/ไม่ได้รักงานที่ทำอยู่อีก
ไม่ได้ปั่นหรือ bias อะไรนะครับ ผมคิดว่าผมพูดตามจริงนะ..