เมื่อเช้าแม่เข้ามาหาที่ห้อง บอกเป็นไงบ้างได้คุยกับแฟนยัง ว่าจะเอายังไง นี่ก็นานแล้วที่อยู่กันมา เราเป็นฝ่ายผู้หญิงนะ มีแต่เสียหาย ถ้าบ้านฝ่ายชายเค้ารู้ว่ามาอยู่ด้วยกันอย่างนี้เค้าจะคิดยังไง เค้าจะว่าแม่ไม่สอน จะมาหมั้นไว้ก่อนก็ได้ จะแต่งเมื่อไหร่ก็ค่อยแต่ง ไปคุยกันซะ ก็ได้แต่ยิ้มและเออ ออ ไป
ความจริงคือ... หนูเพิ่งจะเลิกกับเขา หนูบอกเลิกเขาเอง เพราะเขาไปคุยกับคนอื่น เขายังไม่พอ มันเป็นครั้งที่ 5 แล้ว ถึงแม้มันจะไม่ได้หนักหนาถึงขั้นไปมีอะไรกับคนอื่น แต่ความไว้ใจที่หนูให้เขามันหมดแล้ว มันมีแต่ความขี้ระแวงสงสัย จู้จี้จุกจิก ถ้าฝืนคบต่อไปก็ไม่มีความสุข หนูคิดว่าหนูให้โอกาสเค้ามากพอแล้ว พอที่คนๆนึงจะให้อภัยได้
ไม่อยากให้แม่เสียใจ ผิดหวัง ไม่อยากอ่อนแอให้แม่เห็น แม่คิดว่าเขารักเรามาก ยอมให้เราตลอด
หาว่าเรางี่เง้า เอาแต่ใจ จะด่าเราซะมากกว่า เพราะเราไม่เคยเล่าให้แม่ฟังเลย เวลาที่เขาทำไม่ดี เราชมเขากับแม่ตลอด
บอกแม่ยังไงว่าเลิกกันแล้วกับแฟนที่ คบกันมา 5-6 ปี รู้ว่ายังไงแม่ต้องรู้ จะปล่อยให้แม่รู้เองดีไหมหรือจะบอกไปเลย?
ความจริงคือ... หนูเพิ่งจะเลิกกับเขา หนูบอกเลิกเขาเอง เพราะเขาไปคุยกับคนอื่น เขายังไม่พอ มันเป็นครั้งที่ 5 แล้ว ถึงแม้มันจะไม่ได้หนักหนาถึงขั้นไปมีอะไรกับคนอื่น แต่ความไว้ใจที่หนูให้เขามันหมดแล้ว มันมีแต่ความขี้ระแวงสงสัย จู้จี้จุกจิก ถ้าฝืนคบต่อไปก็ไม่มีความสุข หนูคิดว่าหนูให้โอกาสเค้ามากพอแล้ว พอที่คนๆนึงจะให้อภัยได้
ไม่อยากให้แม่เสียใจ ผิดหวัง ไม่อยากอ่อนแอให้แม่เห็น แม่คิดว่าเขารักเรามาก ยอมให้เราตลอด
หาว่าเรางี่เง้า เอาแต่ใจ จะด่าเราซะมากกว่า เพราะเราไม่เคยเล่าให้แม่ฟังเลย เวลาที่เขาทำไม่ดี เราชมเขากับแม่ตลอด