ชิวิตจริงยี่งกั่วละคร

ไม่รู้จะเลี่มต้นเล่ายังไงดี....เราแต่งงาน อยู่กินกับสามีมาประมาณ4ปีได้ถ้าลวมตอนคุยๆก็5ปีก่วาๆ.ด้วยการที่เป็นเด็กบ้านนอก พ่อแม่ถึงคาดหวังว่าลูกสาวจะต้องเป็นฝั่งเป็นฝาถืงจะประสบผลสำเร็จในชีวิต แล้วหมดห่วง. เราตัดสินใจแต่งงานกับผู้ชายที่อายุแก่กั่วสิบสองปีพบกันในออนไลน์หลังจากคุยกันได้ปีกั่วๆ.เหมือนตอนนั้นเค้ามีความจริงใจกับเราจริงๆเขาเข้าหาทุกคนที่เกี่วยข้องกับเราเป็นห่วงเป็นไย ถามทุกข์สุขดิบเกือบทุกวัน.เราหายไปเป็นไม่ได้ต้องถามหาเราจากน้องสาวเราบ้างคนรอบข้างบ้าง ทุ่มเททุกอย่างให้ไม่ว่าจะอยากได้อะไร เลยเปิดใจคบจริงจัง.จนถืงขั้นไปเยี้ยมเยือนยาดผู้ให่ยทั้งเราไปเค้าและเค้ามาเราเลยได้มารู้ทีหลังจาดยาดของเขาโดยกานพั้งปากว่าเขาเคยมีคคมาก่อนแล้วมีลูกชายติดมาด้วยอิกคนตอนนั้นก็น่าจะสามปีกั่วๆก่อนหน้าไม่เคยรู้มาก่อนเลย เขาเล่นละครเก่งมาก รวมทั้งเพื่อนเพื่อนของเขาทุกคน (หรือเป็นเพราะเราโง่ก็ไม่รู้5555) แต่นั่นก็ไม่ได้ ทำให้เราหมดความศรัทธาในตัวเขาเลยเขาก็ยังเป็นคนดีในสายตาของเราเหมือนเก่า เป็นพ่อเลี้ยงเดี่วย ยิ่งกับสงสารเข้าไปอีกต่อมาเขาก็พาลูกมาเจอเรายิ่งสงสารเข้าไปใหญ่ลูกชายน่ารักมากกกกก เป็นความ บังเอิญ หรืออะไรก็ไม่รู้ลูกเขาติดเรามาก เราจืงเอาลูกเขามาเลี้ยงเพราะเห็นว่าพ่อเขาต้องทำงานและเลี้ยงลูกน้อยคนเดียว ต่อมาครึ่งปีเราก็ได้แต่งงานกัน (ด้วยเงินของตัวเอง....เงินน้องแต่งน้อง555) เราตัดสินใจทิ้งทุกอย่างในชีวิต อาชีพการงานที่ดี ครอบครัวที่อบอุ่น มาอยู่กินกับเขา.มาทีแรกเป็นคุณนายค่ะไม่ต้องทำไรดูแลลูกผัวอย่างเดีวยมีเด็กช่วยทำงานบ้านตั้งสี่คนเขาไม่ให้เราทำไรเลย (มารู้ทีหลังเขาเป็นหนี้มากมาย55555)จาก บัตรเครดิตบ้างกู้ยืมบ้าง ทีแรกก็คิดว่าเป็นเพราะธุรกิจของเขาหรือเปล่าหลือ เขาบริหารเงินไม่เป็น .เราเลี่มมีปากเสียงกันจนถืงขั้นเกือบแตกหักเพาะเขาด่าเรา(ถ้ารับไม่ได้อยู่ไม่ได้ก็ไปสะหนี้ของเขาไม่ได้ขอให้มาใช้ช่วย)(ลืมเล่าไปหลังแต่งงานเราใช้หนี้ให้เขาก้อนหนื่งหลังวันแต่งเพียงนื่งวันเพาะเขารอเอาอยู่แล้วในวันงาน)แต่เราก็ไม่ได้หมดศรัทธาในความรักเลยจรืงเขามามีส่วนร่วม.เราตัดสินใจตัดลายจ่ายที่ไม่จำเป็นที้ง.ตัดคนงานออกจนหมด(จากคุณนายกลายมาเป็นอิแจ๋วสิค่ะ5555รอไร) ไม่อยากให้มีปากเสียงกันเราจึงไม่เข้าไปยุ่งเรื่องการเงินของเขา กลับหางานทำส้างรายได้เป็นของตนเองเราทำได้และถือว่าได้ดีด้วย สามารถดูแลค่าใช้จ่ายของครอบครัวทุกอย่างและลูกได้สบายๆ.อยู่ต่อมาต่อมาเราท้อง(โดยความไม่ได้ตั้งใจของเขาและเราแต่เราก็รักลูกมากกก)ลูกเขาเราก็ยังรักเหมือนเดิม....เราทำงานหนักจนถืงวันคลอด.วันที่คลอดก็ขับรภไปชื้อของแล้วมาทำของเพื่อส่งลูกค้า เป็นผลให้เราคลอดลูกง่าย อิกอย่างตัวเล็กด้วยนะ เพราะว่าไม่มีเวลาบำรุงมีแต่หาเงิน(ดีนะช่วงท้องแก่ๆหาเด็กมาช่วยทำงานได้1คน)หลังคลอดลูกงานมีปัณหา(ไม่ได้เกิดจากเรา เพราะสังคมล้วนๆ )เลยยุดทำไปเลยสะ1เดือนเต็มๆดีนะเรามีเงินก้อนอยู่สองสามแสนบาท(คิดในใจอย่างน้อยกูไม่ตายแน่ๆพายในปีนี้5555กั่วจะหมดก็คงมีทางออกอื่นแล้วและ)และต่อมามันก็ดีขื้นจริงๆ.(ลืมเล่าหลังคลอดลูกได้สี่ห้าวันเขาที้งเราไปงานแต่งเพื่อนเขาต่างจังหวัดใกลๆค้างคืนเสยเลยโดยอ้างว่าเราก็มีแม่มาอยู่ด้วยแล้วไง...วันที่คลอดลูกอยู่โรงบาลมีแฟนเก่าที่เขาเคยบอกว่ารักมากกกกกโทหาตอน6โมงช้าว ช่วงนั้นทุกๆวันตี 5 เขาก็ต้องออกไปส่งของให้เรา พอดีวันนั้นเราคลอดลูกเลยไม่ได้ไปส่งของ เขาทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้เรา ตอนที่ไปคลอดลูกโทรศัพท์เราไม่ได้พกไปด้วย(เรารู้เองเขาเคยเล่าให้ฟังตอนจีบกันข้อมูนทุกอย่างตรงกับผญคนนี้เปะๆ)(ตอนไปช่วยเราขายของตลาดนัดพอผญคนนี้มาหาเขาที้งเราไป Take care พูดคุย กันหลังร้านที้งเราขายของคนเดีวยทั้งๆที่ลคต่อคีวชื้องของยาวๆเราก็ไม่ได้สน. ...หาเงินค่ะหาเงิน.....แต่ก็มีน้อยใจบ้างและ) เขามาอธิบายให้เราฟังทีหลังว่าผู้หญิงคนนั้นโทรมาเพื่อขายประกัน ผญคนนั้นเป็นตัวแทนขายประกันตอนนี้ไม่ได้คิดไรกันแล้วเป็นแค่เพื่อนกัน(แฟนเราเคย เล่าชีวิตการเป็นอยู่ของผู้หญิงคนนั้นให้เราฟัง รวมถืงเรื่องสถานะทางการเงินของผญคนนั้น.สามีเขาไม่ดูแลนางต้องรับภาระเลี้ยงดูลูกคนเดียว) หลังจากนั้นเขาก็ลบเบอร์ลบไลน์ของผู้หญิงคนนั้นออกจนหมด แต่เราก็ไม่ได้จำเบอร์ด้วยสิ ไม่รู้ว่ายังติดต่อกันอยู่หรือเปล่า เพราะเรายื่นคำขาดไปว่าถ้าบริสุทธิ์ใจจริงๆก็ให้เลิกติดต่อไปเลย เราไม่สะดวกใจ. หลังจากนั้นมาชีวิตก็ดำเนินต่อเรื่อยๆ หาเงินทำงานเลี้ยงลูก ต่างคนต่างมีหน้าที่ของตนเอง เราก็ว่าเราดูแลคคดีแล้วนะ มีอาหารเช้าให้ลูกลูกและสามีทุกวันสามี้พิเศษหน่อย ทุกเช้าต้องมีกาแฟและน้ำอุ่นแก้วนึง เราก็ทำให้เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาชอบ ทำอาหารก็เหมือนกันเราจะเลือกทำที่ที่เขาชอบก่อนเสมอ ปีนี้เข้าปีที่ 5 รู้สึกว่าช่วงนี้ชีวิตจะจืดเหลือเกิน เพราะเราเริ่มเหนื่อย เดี๋ยวนี้กาแฟก็ไม่อยากทำให้นะ เมื่อรู้สึกว่าเราทำอยู่ฝ่ายเดียว แล้วไม่ได้อะไรตอบแทนกลับมาบ้าง แต่เราก็ไม่เคยลืมว่าที่หลักๆของแม่ แต่ก็จะเริ่มตัดไปบางอย่างที่ไม่จำเป็นมีก็ดีไม่มีก็ได้ออกจะทำสี่งที่จำเป็นจริงๆเท่านั้น...ยี่งอยู่นานวันยี่งน่าเบื่อ ชีวิตก็เดิมๆ ทำงานหาเงินดูแลลูกและสามี ไม่มีเพื่อนคบ อย่างว่าและเราตัดตั้งแต่ตอนเริ่มแต่งงานและย้ายมาอยู่กับเขาแล้วเพาะมันไกลมากอีกอย่างด้วย ภาระและหน้าที่เลยไม่มี เวลากลับไปหาเพื่อนๆเลยคิดถืงเพื่อนคิดถืงคคนะ. จะว่าไปชีวิตคู่ก็เหมือนไม่มีความสุขเลยก็ไม่ใช่ ครอบครัวเราชอบไปเที่ยว แต่ทุกครั้งที่ไปต้องมีเพื่อนๆเข้าไปด้วย ไม่มีเพื่อนเขาก็ไม่ได้ไป แต่เราก็ยังมีความสุขอยู่นะ ถึงเพื่อนเขาจะชอบแซวเรา. (ใจก้วางเนาะอยู่ร่วมกับอะดีดของสามีได้สบายๆ ลืมเล่าไปเราอยู่ร่วมอะดีดของสามีตั้งสองคนเเนะทั้งเมยคนแรกของเขาและแม่ของลูกเขา(ชื่งตอนนี้อยู่แต่ลูกเขา)เรื่องเมยคนแรกตอนนี้อยู่กันเหมือนเพื่อนต่างฝ่ายต่างมีคคแต่นางยังไม่ได้แต่งงานแต่ก็มีแฟนอยู่ด้วยแล้วบ้านเราติดๆกันสามีเรากับเขาทำงานร่วมกันช่วยกันผ่อนบ้าน(ผ่อนเดือน25000สาเราจ่าย13000นางบอกเป็นค่าเช่าบ้านนาง)เราไม่ได้สนหลอกเราไม่ได้เขาไปยุ้งกานเงินของเขานานนนนนมาแล้ว...แต่เราก็อยู่ร่วมกันมีความสุขดีนะช่วยกันเลี้ยงลูกนางก็ช่วยด้วยนางรักลูกชายสามีมากกกกเราเพี่งมารู้หลังย้ายมาอยู่กะเขาว่าที่จริงเขาไม่ได้เลี้ยงลูกคนเดีวยเมยคนแรกเลี้ยงตั้งแต่แม่ของลูกหนีไป5555แต่ก็ช่างมันคืออาดีดดดดดไปแล้ว..... ว่าด้วยเลื่องปัจจุบันเราเหมือนอยู่ไปทุกอย่างเพียงเพื่อลูกจะทำไรก็ไม่ได้. แยกก็ไม่ได้อยู่ก็เสียๆพูดเรื่องชีวิตคู่มาก็หนี้ไม่พ้นเรื่องsexก็มีเข้ามาเกี่วยบ้าง.เขาร่วม....กับเราไม่เคยเกิน5นาทีเมื่อก่อนมาพักหลังช่วงท้ายๆเราเลี่มแกล้งเขาไม่ยอม...จะทำจนเราพอใจ555 เขาเลี่มบ่นเรา. อิหื่นบ้างชาดิดบ้าง5555เราไม่สนต่อๆมาเขาก็เลี่มออกห่างไม่นอนใกล้แล้วค่ะบางทีแยกห้องเลยเวั้นระยะห่างบางทีเป็นเดือนๆไม่มีไรกันเลยก็มีทั้งๆที่ตอนเป็นแฟนบางวันได้ถืงสามสี่รอบก็มีเราไม่ให้ก็หาวิทีเอาจนได้...จะว่าไปเรายังไม่แก่29-30เขาชอบบ่นว่าเขาแก่แล้วไม่ไหวแต่ไม่ยอมเขาใจเราบ้างเลยไอ้เราก็่คดไม่เป็นด้วยดิไม่เคยแวะมองใครอีกเลยตั้งแต่ตัดสินใจเลือกเขามาทั้งๆที่เมื่อก่อน คาสโนวี่เลยค่ะ. เปี่ยนแฟนเป็นว่าเลั่นสับลางไม่ทันเนื่องจากไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะหลายๆคนบอกมา. สวย เกั่ง. คบเคื่อง. แต่สุดท้ายก็เลือกเขาเพาะคิดว่าเขาแก่แล้วคงพอแล้วเรื่องเลั่นกินเที่วยผู้ญีงบลาๆทั้งหลายแหลก.เราเบื่อเห็นผู้ชายเจ้าชู้ไม่ดีเปี่ยนที้งไม่ให้แม้แต่โอกาสคั้งที่สอง555หลือเราบาบที่ทำกับผชไว้เยอะถืงเจอเเบบนี้. เออเคยมีผูชายคนนื่งบอกเราไว้หลังแต่งงาน."แน่ใจแล้วเหลอที่เลือกคนนี้แน่ใจเหลอว่าเขารักเราจริงทำไมใช้เวลาน้อยจังทำไมไม่บอกเขาว่าอยากแต่งงานทำไม่ไม่เลือกเขาทั้งที่เขาไมีอาดีดอาไรด่างพ้อยเลย(แต่ตอนนั้นผู้ชายคนนี้ไม่ชัดเจนกับเราไงเขาดีพร้อมทุกอย่างเรามันแค่เด็กบ้านนอกสู้ชีวิตคนนื่งเลยไม่คิดว่าเขาจะรักเราจริง)  เขาบอกผูญีงเมื่อชีวิตคู่ไม่เป็นดั่งที่คาดหวังไว้สุดท้ายก็จะไปโทดเวรกรม"   ......   มันใช่จริงๆ.......

.............. ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร.........
ไว้ว่างๆจะกลับมาเขียนใหม่ยังไม่จบง่ายๆ ง่วงแล้วขอนอนก่อนพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นทำงานแต่เช้า.

ขอบคุณทุกคนที่ตั้งใจอ่านแต่ต้นจนจบ
แค่ขอพื้นที่ระบาย