ขอวิธีคุยกับคุณพ่อโดนไม่มีเรื่องและเข้าใจกันหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะ เราโดนคุณพ่อบังคับมาหลายอย่างจนถึงจุดที่นั่งร้องไห้ แม่เราบอกปากก็มีไว้พูดก็พูดสิ แล้วพอพูดแน่นอนกลายเป็น เถียง ทันที
-เราเล่นดนตรีมา7ปี ความผูกพันต้องมีใช่มั้ยคะ เราก็เป้นสมาชิกวงโยฯมาตามที่เล่นดนตรี(ตอนนี้เราม.4แล้วค่ะ) แต่พ่อเราขอให้เราลาออกเนื่องจากทำงานไปก็ไม่มั่นคง แต่เราเล่นมาขนาดนี้เราอยากเป็นนักแต่งเพลงมากๆเลยค่ะ จะซื้อกีตาร์มาเล่นพ่อเนี่ยแหล่ะคนห้ามบอกม.ปลาย สายวิทย์ไม่มีเวลาหรอก
-เราโดนบังคับให้เรียนสายอาชีพค่ะ ด้านอิเล็กฯ แต่เราไม่อยากเรื่องแบบนั้นเราเลยมาเรียนห้องวิทย์-คอม เป้นห้องที่เรียนทั้งฟิสิกส์ เคมี ชีวะ แล้วก็คอมพิวเตอร์แต่นี้แค่เรียนไป1เทอม คุณพ่อก็บอกถ้าอยากเรียนคอมทำไมต้องเรียนวิชาการ ไปเรียนวิลัยฯดีกว่า เรียนสายนั้นทั้งวัน ตอนนี้ก็เถียงจนได้มาเรียนม.4 แต่ว่าพ่อคาดไว้ว่าจบม.6ให้เรียนปรับ1เทอมแล้วต่อปวส. แล้วต่อมหา'ลัยราชภัฎฯ พ่อบอกเรียนเขียนโปรแกรมแล้วนั่งรองานที่บ้าน เหมือนฟรีแลนซ์แต่ใครก็ต้องจ้างคนที่มีBGดีๆ ไม่ก็ม.ดังๆTT
-เราอยากลองไปพวกออดิชั่นค่ายต่างๆแต่ว่าเราอยู่ภาคเหนือไม่ใช่ชม.ด้วย ถ้านั่งเครื่องต้องนั่งไปชม.ก่อนแล้วลงกทม. นั่งรถประมาณ14-15ชม. แล้วคุณพ่อบอกว่า อย่างเราเนี่ยยังไงก็ไม่ผ่านแพ้เค้าแน่นอน แต่อยากลองใจจะขาดดิ้น ยิ่งเราได้เมลล์ตอบกลับแล้วว่าได้ไปออดิชั่นวันที่24/11 ปีนี้! เก็บเงินทุกอบ่างเรียบร้อยแต่พอ่บอกว่า "ไปยังไงก็แพ้ไปทำไม ไปเต้นแร้งเต้นกาแบบนี้ไม่เอาา เรียนดีกว่า ที่นั้นไม่ใช่เมืองเล็กๆโดนโกงทำยังไง" เราจะรู้ได้ไงคะว่าไปแล้วแพ้การออดิชั่นมีแค่ติด/ไม่ติดหนิ มันคือประสบการณ์อายุ15แล้ว อีกไม่กี่ปีก็หมดสิทธิ์แล้วTT
เล่นดนตรี= มันสมคสรจะพอแล้วไม่มีความยั่งยืน
มีแฟน = ขาดความอบอุ่น
เต้น = แค่การออกกำลังกาย
ร้องเพลง = เฉยๆ
ถ้าเราอยากคุยเรื่องทั้งหมดคืออยากเรียนด้านนี้ ไม่อยากต่อสายอาชีพ แล้วอยากไปลองออดิชั่น้ราควรทำยังไงดีคะ พ่อเราบอกเปลื้องเงิน= = พ่อเราขี้โมโหมากกก ถ้าไม่ตามที่ขาดไว้เริ่มจะขึ้นเสียงแล้วค่ะ
Noด่า Noเล่นมุข ขอบคุณค่ะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่