เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มค่อยๆทำตัวห่างเหินกันทั้งที่คบกันมาตั้งแต่ม.1จนถึงม.6

กลุ่มเรามี8คนอยู่ๆเพื่อนเขาก็ค่อยๆแยกตัวออกจากกลุ่มเราไปคือเขาเคยทำแบบนี้ไปแล้ว1รอบก็ไม่ได้คิดอะไรมากก็เลยให้โอกาสเขากลับเข้ากลุ่มมาใหม่อ๋อแล้วที่ให้เข้ามาใหม่อีกครั้งเพราะทะเลาะกับเพื่อนกลุ่มใหม่เลยกลับมา555ทะเลาะเรื่องแฟนด้วยแล้วออกไปก็เพราะแฟนตอนนั้นม.3-ม.4ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก แล้วพอมาตอนม.6เทอม1เขาทำแบบนี้กับกลุ่มเราอีกแล้วเขาบอกว่ากลุ่มเราทำตัวเหมือนเด็ก ไม่ช่วยทำงานทั้งที่ เพื่อนก็ช่วยกันทำแต่ไม่ถูกใจมันไงทำไงได้หล่ะมันให้เหตุผลนี้มา แต่ก่อนมันจะบอกเหตุผลมานะก่อนจะค่อยๆออกจากกลุ่มมันคุยโทรศัพท์กับผัวมันไม่ว่าจะกินข้าวหรือว่างเหมือนไม่เห็นหัวเพื่อนก็พอใจช่วงโปรโมชั่นแต่รู้รึป่าวว่าผัวมันคุยกับทั้งวัน อนาคตคือไรอะ แล้วสักพักมันก็ไม่มานั่งกินข้าวกับเราแล้วจ้า แล้วก็เกิดเรื่องที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นคือกลุ่มเราอะจะเก็บตังกันคนละ10บาททุกวันเพื่อจะไปเที่ยวกันตอนปิดเทอมแล้ว พอทะเลาะกันทุกคนในกลุ่มเลยถอนตังกลุ่มกันออกมาคนละ2000แล้วเก็บคนละ500เพื่อไปเที่ยวกันโดยไม่มีมันอยู่ด้วยแล้วพอดีเพื่อนที่มันจะไปเกาะกลุ่มด้วยเป็นผู้ช่วยอาจารย์ธนาคารโรงเรียนจะไปเที่ยวกับกลุ่มเราด้วย เพื่อนอีกคนเลยเอาเงินไปให้เพื่อนกลุ่มธนาคารต่อหน้ามันแล้วพูดว่า ไว้เราไปเที่ยวด้วยกันนะตอนนั้นก็สะใจหน่อยๆ /ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้วอยู่ๆก็จะออกง่ายๆอ่ะ/ แล้วพอได้ยินเหมือนมันโมโหแล้วก็พูดด่าพวกเราว่า ไอพวกเนรคุณ แล้วตอนนั้นเราก็ทำเป็นไม่ได้ยินแต่มันพูดพร่ำเพื่อ แล้วเลยถามว่ากูไปเนรคุณอะไรพวก แล้วมันก็แช่งให้พวกเราไม่ได้ดี แล้วมันก็ถามเราว่าเคยเห็นหัวมันไหน แล้วเราอยู่บนตึกแล้วมันเดินลงไปข้างล่างมันเลยทำให้ตะโกนคุยกันแล้วอาจารย์ที่ปรึกษาเดินมาพอดีมาพูดเหมือนจะให้พวกเราเคลียกันจริงๆก็อยากพูดเหมือนกันแต่พูดไม่ออก/ยืนร้องไห้หนักมากเลยตอนนั้นก็ไม่คิดว่าเพื่อนมันจะทิ้งกันได้ง่ายๆแบบนี้คือรู้สึกผูกพันธ์กับเพื่อนทุกคน/ แล้วมันก็เลือกที่จะไม่คุยแล้วเดินหนีกลับบ้านตอนนั้นไม่กี่วันจะปิดเทอมพอดี แล้วพอเวลาเคลียงานเราอยู่กลุ่มมันมันเร่งให้เรามา รร.ส่งโครงงานกลุ่ม แล้วอาจารย์ไม่อยู่เราเลยกลับไปเคลียงานที่บ้านแล้วทีนี้มันก็ตามอีกพอเรามาถึงโรงเรียนอาจารย์ก็ไม่อยู่เราเลยเอางานเข้าไปวางไว้บนโต๊ะอาจารย์แล้วมันโพสด่าเบื่อพวกไร้ความรับผิดชอบความจริงอาจารย์ให้ส่งวางไว้บนโต๊ะก็ได้แต่มันจะให้อาจารย์ดูก่อนว่าผ่านไหมแต่ว่าก่อนหน้านนั้นมันให้อาจารย์ดูแล้วไปแก้แล้วคิดว่าผ่านแล้วเลยเอาส่งแล้วที่เร่งเราแล้วเร่งเราอีกมันกลับจ้ากลับไปบ้านผัวตอนนั้นรู้จากสตอรี่ของมันเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้วแหละไม่ใช่เพื่อนแล้วแหละ😑/ เราก็รู้นะว่าเราก็ผิดแต่มันไม่ใช่อะเราเป็นของเราแบบนี้มานานแล้วมัยควรรู้ตั้งนานแล้วไม่งั้นจะเป็นเพื่อนกันมา5-6ปีหรอ/แล้ววันนั้นเราก็ลงสตอรี่ทำนองว่า เพื่อนกันไม่น่ามาตัดกันเพราะเรื่องแบบนี้เลย จากนั้นมันทักเรามาว่าส่งโครงงานยัง แล้วมันคงเห็นสตอรี่เลยไม่พิมพ์อะไรกลับมาเลย555 เพื่อนในกลุ่มตอยแรกก็รักมันทุกคนแหละตอนนั้นคอยถามอยากเรียนอะไร แล้วก็คอยปลอบใจมันเรื่อง พ่อเลี้ยงมันไม่ให้เรียนบ้าง เราก็คอยปลอบมันสนับสนุนมันว่าอันนี้ก็ดีนั่นก็ดี ให้กำลังใจต้องทำได้อะไรทำนองนั้น แต่พอมาทะเลาะกันทุกอย่างเปลี่ยนจากรักเป็นเกลียด ให้พ่อมันไม่ให้เรียนบ้างละให้ผัวมันเป็นตุ๊ดมั่งแหละ   แล้วผัวมันแอดมาทั้งกลุ่มไอเราก็ใจดีอยากชีวิตเราใช่ไหมหล่ะ แล้วพอมันรู้ว่าผัวมันแอดมามันก็ดิ้นคอยตามลบ5555 แต่พอมานึกดูจากที่สนิทคุยกันทุกเรื่องเปลี่ยนมาเกลียดกันมันก็เจ็บดีเหมือนกัน ทุกวันนี้เราเห็นหน้ามันไม่อยากจะมองด้วยซ้ำ  แล้วมันทำตัวสนุกสนานเสียงมันก็แหลมเราไม่อยากได้ยินเลยแต่จะทำไงได้5555 ที่เล่ามาทั้งหมดอยากถามว่าเราผิดมากไหมเราควรทำไง เรื่องมันบานปลายมากเพราะไม่คุยให้รู้เรื่อง
#เราคิดถึงเรื่องนี้ทีไรเรารู้สึกแปลกๆทุกที🤭 จะเกลียดก็ไม่ใช่จะเสียใจก็ไม่ใช่เอ๋อแล้วเรา5555
ปล.ไม่เคยทะเลาะกับเพื่อนจนถึงขนาดนี้
ปล.เราเคยทะเลาะกับคนในกลุ่มแต่ก็กลับมารักกันเหมือนเดิมเพราะไม่ว่าจะผิดใจกันยังไงก็ยังอยู่ในกลุ่มเดียวกัน แล้วทั้งที่เราผิดมันก็ง้อเราเพราะเราไม่พูดเราเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งคำพูดเราจะดูงงๆ😂😂