1. ซื้อบ้านและย้ายเข้ามาอยู่แรกๆ สามีคิดว่าจะผูกมิตรกับเพื่อนบ้าน เลยทักทายเธอว่า สวัสดีครับ เพื่อนบ้านไม่ตอบ ไม่แม้แต่จะหันมามอง (ไม่มีคนอื่นนะคะที่อยู่หน้าบ้าน มีเรา สามี และเพื่อนบ้าน) เรากับสามี หันมองหน้ากัน แล้วพูดว่าเขาคงไม่ชอบสุงสิงกับใคร ทีหลังพวกเราไม่ต้องทักหรอก แอบเก้อที่เริ่มมิตรภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่
2. เพื่อนบ้านคนเดิม จาก ข้อ 1 จะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ก่อนหน้านั้นได้มาบอกเราว่าจะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ และชวนเราไปทานอาหารในงาน แต่สามีคิดว่าคงมีทางออกให้ (คิดในทางดี) เลยไม่ได้คิดมาก แต่พอวันงาน กลับปิดทางสัญจร (หน้าบ้านเพื่อนบ้าน 2 เลน กางเต้นท์ 2 ช่องและตั้งโต๊ะเรียบร้อย) ด้วยที่เราพึ่งมาอยู่ใหม่ ข้าวของยังไม่ครบ ต้องออกจากบ้านบ่อย ช่วงตกแต่ง แต่คิดกับสามีว่าจะงด 1 วัน เพราะออกไม่ได้ แต่ติดที่ว่าเราต้องออกไปหาอะไรทาน จึงแจ้งไปทางโครงการ รอ 1 ชม. ทางนิติ ได้มาคุยว่าไม่รับรู้ว่าบ้านหลังดังกล่าวจัดงาน เลยไม่ได้หาทางออกให้ลูกบ้านหลังอื่น (มีเอารถโต๊ะจีนมาจอดหน้าบ้านเราคันใหญ่มาก จนเราต้องรอให้ออกถึงจะออกจากบ้านได้) แม่เพื่อนบ้านมีกระโกนแรง จะเกรงใจทำไม เราคิดว่านี่เกรงใจแล้วหรอ เข้าออกไม่ได้ ยังจะเอารถโต๊ะจีนมาปิดอีก
3. บ้านเราหน้ากว้าง เพื่อนบ้านจากข้อ 1-2 เลยแวะเวียนมาจอดยามมีงาน แม้เราทำสวนอยู่บ้าน ไม่เคยเลยสักครั้งจะทักทาย หรือพูดขอจอด (เข้าใจว่าพื้นที่สาธารณะ แต่ควรจอดหน้าบ้านตัวเองให้เต็มก่อน หรือเลือกจอดบ้านที่ไม่มีคนอยู่ เพราะบ้านกำลังขาย ถัดจากบ้านเราไป ยังไม่มีคนอยู่)
4. ลักษณะชอบปาร์ตี้ที่บ้าน รถเลยเยอะเราเลยบอกให้เค้าขยับรถให้หน่อย เพราจอดขวางประตูเข้าออก แรกๆ ยอมรับว่าพูดเชิงขอร้อง แต่หลังๆ เจอน้ำเสียงยียวน บอกว่าคนขับไม่อยู่บ้างละ ไม่ว่างบ้างละ เลยกลายเป็นการปะทะคารม เลยจบที่เราบอกว่าจะแจ้งทางโครงการออกใบเตือน เพราะเราเดือดร้อนมามาก สักพักเลยเอาออก
5. หลังจากข้อ 4 ผ่านมา 5-6 เดือนเราเริ่มปลง แต่ล่าสุด เรามีปัญหาเรื่องส่วนตัว ทำให้ปิดประตูรถแรง เพื่อนบ้านหลังดังกล่าว ได้จัดปาร์ตี้หน้าบ้าน ด่าทอ แบบลอยๆ สงสัยจะมีเรื่องหว่ะ ถ้าตบกูช่วยมั้ย แรกๆ คิดว่าเค้าว่าเราป่าว หลังจากเข้าบ้าน มันก็ได้ยินเสียงบ้าง ทั้งนินทา เราจับใจความได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่ได้อยากแอบฟัง แต่เสียงมันดังเข้ามาในบ้านค่ะ
หลังจากนั้นคิดทบทวนว่าเราทำอะไรผิด เราถูกกระทำ ทำไมต้องมารับผลกรรมจากคนอื่น เริ่มเครียด ต่างๆ นาๆ
เพื่อนบ้านทำงานข้าราชการ แต่ทำไมไม่มีความเกรงใจกันบ้าง
แต่กลับอีกฝั่งทักทายปกติ อาจเพราะรักสัตว์เหมือนกัน เลยทำให้เข้ากันได้ น้องหมาเราชอบไปอ้อนเค้าค่ะ
1. บ้านเราเป็นบ้านเดี่ยว
2. ไม่อยากขายบ้าน เพราะตั้งใจกับบ้านหลังนี้มาก
3. ถ้าย้ายไปคงไปเจอที่อื่นอีก ไม่อยากเสี่ยง อย่างน้อยเรามีเพื่อนบ้านที่ดีอยู่
4. หมู่บ้านนี้ดี สะอาด ปลอดภัย แต่ติดแต่เพื่อนบ้านหลังนี้ หลังเดียว
**ใครพอมีวิธีปลงแบบทำให้เราไม่คิดมากหรือป่าว
วันนี้คิดว่าจะไปทำบุญ เลี้ยงปลาให้ไม่คิดฟุ้งซ่านค่ะ อะไรๆ คงดีขึ้น
ใครพอมีวิธีทำให้เลิกคิดมากกับการกระทำ และคำพูด ของคนที่ทำให้เราเดือดร้อนบ้างคะ
2. เพื่อนบ้านคนเดิม จาก ข้อ 1 จะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ก่อนหน้านั้นได้มาบอกเราว่าจะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ และชวนเราไปทานอาหารในงาน แต่สามีคิดว่าคงมีทางออกให้ (คิดในทางดี) เลยไม่ได้คิดมาก แต่พอวันงาน กลับปิดทางสัญจร (หน้าบ้านเพื่อนบ้าน 2 เลน กางเต้นท์ 2 ช่องและตั้งโต๊ะเรียบร้อย) ด้วยที่เราพึ่งมาอยู่ใหม่ ข้าวของยังไม่ครบ ต้องออกจากบ้านบ่อย ช่วงตกแต่ง แต่คิดกับสามีว่าจะงด 1 วัน เพราะออกไม่ได้ แต่ติดที่ว่าเราต้องออกไปหาอะไรทาน จึงแจ้งไปทางโครงการ รอ 1 ชม. ทางนิติ ได้มาคุยว่าไม่รับรู้ว่าบ้านหลังดังกล่าวจัดงาน เลยไม่ได้หาทางออกให้ลูกบ้านหลังอื่น (มีเอารถโต๊ะจีนมาจอดหน้าบ้านเราคันใหญ่มาก จนเราต้องรอให้ออกถึงจะออกจากบ้านได้) แม่เพื่อนบ้านมีกระโกนแรง จะเกรงใจทำไม เราคิดว่านี่เกรงใจแล้วหรอ เข้าออกไม่ได้ ยังจะเอารถโต๊ะจีนมาปิดอีก
3. บ้านเราหน้ากว้าง เพื่อนบ้านจากข้อ 1-2 เลยแวะเวียนมาจอดยามมีงาน แม้เราทำสวนอยู่บ้าน ไม่เคยเลยสักครั้งจะทักทาย หรือพูดขอจอด (เข้าใจว่าพื้นที่สาธารณะ แต่ควรจอดหน้าบ้านตัวเองให้เต็มก่อน หรือเลือกจอดบ้านที่ไม่มีคนอยู่ เพราะบ้านกำลังขาย ถัดจากบ้านเราไป ยังไม่มีคนอยู่)
4. ลักษณะชอบปาร์ตี้ที่บ้าน รถเลยเยอะเราเลยบอกให้เค้าขยับรถให้หน่อย เพราจอดขวางประตูเข้าออก แรกๆ ยอมรับว่าพูดเชิงขอร้อง แต่หลังๆ เจอน้ำเสียงยียวน บอกว่าคนขับไม่อยู่บ้างละ ไม่ว่างบ้างละ เลยกลายเป็นการปะทะคารม เลยจบที่เราบอกว่าจะแจ้งทางโครงการออกใบเตือน เพราะเราเดือดร้อนมามาก สักพักเลยเอาออก
5. หลังจากข้อ 4 ผ่านมา 5-6 เดือนเราเริ่มปลง แต่ล่าสุด เรามีปัญหาเรื่องส่วนตัว ทำให้ปิดประตูรถแรง เพื่อนบ้านหลังดังกล่าว ได้จัดปาร์ตี้หน้าบ้าน ด่าทอ แบบลอยๆ สงสัยจะมีเรื่องหว่ะ ถ้าตบกูช่วยมั้ย แรกๆ คิดว่าเค้าว่าเราป่าว หลังจากเข้าบ้าน มันก็ได้ยินเสียงบ้าง ทั้งนินทา เราจับใจความได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่ได้อยากแอบฟัง แต่เสียงมันดังเข้ามาในบ้านค่ะ
หลังจากนั้นคิดทบทวนว่าเราทำอะไรผิด เราถูกกระทำ ทำไมต้องมารับผลกรรมจากคนอื่น เริ่มเครียด ต่างๆ นาๆ
เพื่อนบ้านทำงานข้าราชการ แต่ทำไมไม่มีความเกรงใจกันบ้าง
แต่กลับอีกฝั่งทักทายปกติ อาจเพราะรักสัตว์เหมือนกัน เลยทำให้เข้ากันได้ น้องหมาเราชอบไปอ้อนเค้าค่ะ
1. บ้านเราเป็นบ้านเดี่ยว
2. ไม่อยากขายบ้าน เพราะตั้งใจกับบ้านหลังนี้มาก
3. ถ้าย้ายไปคงไปเจอที่อื่นอีก ไม่อยากเสี่ยง อย่างน้อยเรามีเพื่อนบ้านที่ดีอยู่
4. หมู่บ้านนี้ดี สะอาด ปลอดภัย แต่ติดแต่เพื่อนบ้านหลังนี้ หลังเดียว
**ใครพอมีวิธีปลงแบบทำให้เราไม่คิดมากหรือป่าว
วันนี้คิดว่าจะไปทำบุญ เลี้ยงปลาให้ไม่คิดฟุ้งซ่านค่ะ อะไรๆ คงดีขึ้น