ประเด็นคือเรา แบตโทรศัพท์น้อยแล้วจำเป็นที่ต้องชาร์ตเพื่อที่ต้องเก็บแบตไว้เดินทางกลับบ้าน ไว้โทรหาพ่อให้มารับเราที่จุดที่ส่งคน
แล้วเราชาร์ตโทรศัพท์ไว้ในห้องเรียนประจำ เราก็บอกคนที่เรียนไว้ว่า เราขอชาร์ต เพื่อไม่ให้เขานำไปส่งปกครองให้วุ่นวาย แต่เขาคงไม่ได้ฟังที่เราพูด
และแล้วโทรศัพท์มันก็อยู่ในห้องปกครอง ซึ่งเรายอมรับเลยว่า เราเคยลืมไว้ใต้โต๊ะ ถึง 2 ครั้ง แล้วมีคนเก็บได้แล้วนำไปส่งห้องปกครอง จนได้เขียนใบพฤติกรรม เพราะไม่มีความรับผิดชอบ ครั้งก็คงไม่รอบคอบ แต่เราก็ไม่ได้ลืมไว้ แต่ครูคิดว่าเราไม่รักษาสมบัติของเรา สำหรับเราแล้ว เราว่าเราแค่อยากชาร์ตไว้ในห้องเรียนประจำ ซึ่งมีความปลอดภัยกว่าที่จะไปชาร์ตที่ตู้ชาร์ตของโรงเรียน เพราะเสี่ยงโทรศัพท์หาย พอโทรศัพท์เขาไปในห้องปกครองครั้งนี้คงต้องถูกยึดเราเตรียมใจไว้พอสมควร แต่ไม่นึกว่ามันจะหนึ่งเดือน โอ้โห้วว ตอนนั่นโครตอยากร้องไห้ต่อหน้าครู 2 - 3 คนในห้องปกครอง แต่อย่างว่ายิ่งร้องเหมือนเรายอมรับว่าเราไม่รักษาของ ตอนนี้โครตลำบากเลยว่ะ เรามาจากอีกอำเภอหนึ่งเขามาเรียนในตัวเมือง ซึ้งโทรศัพท์มันจำเป็นมากๆ เพราะเราใช้ปลุกตื่นเช้า ดูกิจกรรมในห้องว่ามีอะไรต้องทำบ้าง แต่คงไมลำบากใจเท่ากับความรู้สึกที่ครูแสดงต่อเราตอนที่ไปแสดงว่าเป็นเจ้าของโทรศัพท์ สิ่งที่แกพูดกับครูอีกคนให้รับเรื่องของเราไปพิจารณา มันโครตเสียใจ แกพูดว่า โทรศัพท์เครื่องเป็นหมื่น แล้วทำหายมาครั้งที่ 3 แต่ครั้งที่ 3 ที่แกว่า เราไม่ได้ทำหายไปไหน เรารู้ตัวว่าเราชาร์ตไว้จุดนี้และ ใช่ เราใช้ Samsung galaxy s8 ที่เราซื้อมันคือเงินที่เราเก็บมา ตั้งแต่ ป.1 - ป.6 และเราก็อยากได้มาก และคำพูดของครูทำให้มันดูเหมือนว่า เราดูมีฐานะ เราจะอะไรก็ได้กับสิ่งของนั่น เห้ยย โครตรู้สึกว่าได้เหรอว่ะ แล้วครูที่รับพิจารณา ก็ไม่เปิดโอกาสให้พูดอีก แกให้เราจดเบอร์คนที่จำเป็นทที่ต้องโทรไว้ แล้วบอกให้รีบๆ เห้ยโครตประชาธิปไตย รู้สึกเหมือนไม่ยุติธรรมยังไงไม่รู้ ตอนนี้คือลำบากมากๆ จะโทรหาพ่อให้มารับได้ยังไง เพราะเรากลับไม่ได้ตรงเวลาทุกครั้ง พ่อต้องมารอเราอีก อยากจะร้องว่ะ โครตแบบเห้ยชีวิต เก็บเงินซื้อของดีๆมาเพื่อใช้เรียนอ่ะ วันๆในสัปดาห์ มันมีอะไรให้จำเป็นต้องใช้โทรศัพท์เสมอ บ้างครั้งก็ต้องแปลศัพท์อังกฤษที่เราไม่รู้ บ้างครั้งต้องโทรหาเพื่อนเพื่อเตือนว่าจะมาสายแล้ว โทรหาพ่อถามสารทุกข์สุขดิบทางบ้าน อยากอ่านแชทครอบครัว ที่ชอบส่งสวัสดี วัน.... ขอให้มีความสุข บ้างครั้งเหนื่อยใจอยากระบายก็มีเกมส์ในโทรศัพท์ค่อยช่วยไม่ให้สติแตก ลงกับเกมส์ยังดีกว่าไปมีปัญหากับใคร แต่นี้แบบเห้ย ถ้าให้เหตุผลแล้วครูก็ตอบด้วยเหตุผลที่มันควร มันโครตดีกว่ากับแค่คำที่บอกราคาโทรศัพท์ ทำยังไงดีค่ะ ต้องซื้อนาฬิกามาเตือนตัวเองไหม ?
ว่าด้วย การโทรชาร์ตศัพท์ไว้ในห้องเรียน
แล้วเราชาร์ตโทรศัพท์ไว้ในห้องเรียนประจำ เราก็บอกคนที่เรียนไว้ว่า เราขอชาร์ต เพื่อไม่ให้เขานำไปส่งปกครองให้วุ่นวาย แต่เขาคงไม่ได้ฟังที่เราพูด
และแล้วโทรศัพท์มันก็อยู่ในห้องปกครอง ซึ่งเรายอมรับเลยว่า เราเคยลืมไว้ใต้โต๊ะ ถึง 2 ครั้ง แล้วมีคนเก็บได้แล้วนำไปส่งห้องปกครอง จนได้เขียนใบพฤติกรรม เพราะไม่มีความรับผิดชอบ ครั้งก็คงไม่รอบคอบ แต่เราก็ไม่ได้ลืมไว้ แต่ครูคิดว่าเราไม่รักษาสมบัติของเรา สำหรับเราแล้ว เราว่าเราแค่อยากชาร์ตไว้ในห้องเรียนประจำ ซึ่งมีความปลอดภัยกว่าที่จะไปชาร์ตที่ตู้ชาร์ตของโรงเรียน เพราะเสี่ยงโทรศัพท์หาย พอโทรศัพท์เขาไปในห้องปกครองครั้งนี้คงต้องถูกยึดเราเตรียมใจไว้พอสมควร แต่ไม่นึกว่ามันจะหนึ่งเดือน โอ้โห้วว ตอนนั่นโครตอยากร้องไห้ต่อหน้าครู 2 - 3 คนในห้องปกครอง แต่อย่างว่ายิ่งร้องเหมือนเรายอมรับว่าเราไม่รักษาของ ตอนนี้โครตลำบากเลยว่ะ เรามาจากอีกอำเภอหนึ่งเขามาเรียนในตัวเมือง ซึ้งโทรศัพท์มันจำเป็นมากๆ เพราะเราใช้ปลุกตื่นเช้า ดูกิจกรรมในห้องว่ามีอะไรต้องทำบ้าง แต่คงไมลำบากใจเท่ากับความรู้สึกที่ครูแสดงต่อเราตอนที่ไปแสดงว่าเป็นเจ้าของโทรศัพท์ สิ่งที่แกพูดกับครูอีกคนให้รับเรื่องของเราไปพิจารณา มันโครตเสียใจ แกพูดว่า โทรศัพท์เครื่องเป็นหมื่น แล้วทำหายมาครั้งที่ 3 แต่ครั้งที่ 3 ที่แกว่า เราไม่ได้ทำหายไปไหน เรารู้ตัวว่าเราชาร์ตไว้จุดนี้และ ใช่ เราใช้ Samsung galaxy s8 ที่เราซื้อมันคือเงินที่เราเก็บมา ตั้งแต่ ป.1 - ป.6 และเราก็อยากได้มาก และคำพูดของครูทำให้มันดูเหมือนว่า เราดูมีฐานะ เราจะอะไรก็ได้กับสิ่งของนั่น เห้ยย โครตรู้สึกว่าได้เหรอว่ะ แล้วครูที่รับพิจารณา ก็ไม่เปิดโอกาสให้พูดอีก แกให้เราจดเบอร์คนที่จำเป็นทที่ต้องโทรไว้ แล้วบอกให้รีบๆ เห้ยโครตประชาธิปไตย รู้สึกเหมือนไม่ยุติธรรมยังไงไม่รู้ ตอนนี้คือลำบากมากๆ จะโทรหาพ่อให้มารับได้ยังไง เพราะเรากลับไม่ได้ตรงเวลาทุกครั้ง พ่อต้องมารอเราอีก อยากจะร้องว่ะ โครตแบบเห้ยชีวิต เก็บเงินซื้อของดีๆมาเพื่อใช้เรียนอ่ะ วันๆในสัปดาห์ มันมีอะไรให้จำเป็นต้องใช้โทรศัพท์เสมอ บ้างครั้งก็ต้องแปลศัพท์อังกฤษที่เราไม่รู้ บ้างครั้งต้องโทรหาเพื่อนเพื่อเตือนว่าจะมาสายแล้ว โทรหาพ่อถามสารทุกข์สุขดิบทางบ้าน อยากอ่านแชทครอบครัว ที่ชอบส่งสวัสดี วัน.... ขอให้มีความสุข บ้างครั้งเหนื่อยใจอยากระบายก็มีเกมส์ในโทรศัพท์ค่อยช่วยไม่ให้สติแตก ลงกับเกมส์ยังดีกว่าไปมีปัญหากับใคร แต่นี้แบบเห้ย ถ้าให้เหตุผลแล้วครูก็ตอบด้วยเหตุผลที่มันควร มันโครตดีกว่ากับแค่คำที่บอกราคาโทรศัพท์ ทำยังไงดีค่ะ ต้องซื้อนาฬิกามาเตือนตัวเองไหม ?