ช่วยถอดคำประพันธ์ เรื่องอิศรญาณภาษิต ให้หน่อยค่ะ

ประพฤติดีฝีปากข้างถากถาง 
คือเห็นทางห้ามรักให้ชักสั้น 
ฉุกละหุกคลุกคลีถึงตีรัน 
อ้ายรู้มากนี่แลมันเป็นต้นเดิม 
เจ้าท่านเกลียดอย่าเกลียดแทนองค์เจ้า 
เอ็นดูเหล่าผู้ผิดอย่าคิดเสริม 
กริ้วสิ่งไรช่วยแซมค่อยแต้มเติม 
ผู้ผิดเพิ่มพูดผิดใช่กิจเอง

ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ