คือเราชอบผู้ชายคนนี้มานานแล้ววว แล้วผู้คนนี้อ่าเป็นรุ่นพี่กว่าเรา 2 ปี ตอนนี้เขาอยู่ปี2 เราอยู่ม.6 คือตอนที่เราอยู่ม.4 เขาอยู่ ม.6 เราได้อยู่ห้องด้วยกัน
ไม่ต้องแปลกว่าทำไมอยู่ห้องด้วยกันได้ เพราะว่าโรงเรียนของเราแบ่ง เป็น2 ช่วงช่วงเช้าจะเรียนเนื้อหาสามัญ ส่วนช่วงบ่ายเป็นเนื้อหาศาสนา พอถึงช่วงบ่าย ต่างคนก็ต่างแยกย้ายห้องไปอยู่ตามระดับความสามารถของตัวเอง ซึ่งตอนนั้นเราได้อยู่ด้วยกัน คือเราดีใจมากก
เปิดเทอมแรกก็แอบไปดูว่า มีใครอยู่ห้องด้วยกันบ้างก็แอบไปเห็นชื่อเขา คือตอนนั้นแบบหวั่นมากก เขินทั้งๆที่ไม่เคยคุยกัน แล้วอยู่มาวันนึง เราก็เผชิญหน้าเขาแบบไปแอบแกล้ง โดยมีเพื่อนมาซับพอร์ท ก็แกล้งไป แกล้งมา จนแบบคุยกันได้ คือแรกๆอ่า เขาไม่ยอมคุยกับเราเลย เนื่องจากเราเป็นตุ๊ด หลายคนก็ไม่ชอบ แล้วตอนนั้นก็จับต้องตัวเขาไม่ได้เลยอ่า จับปุ๊ปเขาก็สะบัดมือทิ้งเลย คือเราก็กลัวว่าเขาจะเกลียด ก็แอบห่างๆอยู่ช่วงนึง แล้วพอมาวันนึงไม่รู้ไง เราอยากช่วยเขาคือเขาไม่มาเรียน เขาก็เป็นฝ่ายทักแชทมาว่า ช่วยเขียนใบลาด้วย ไม่สบาย คือตอนนั้นก็ตกใจที่แบบว่าอ้าวว ทักแชทมาเลยหรอ เขินไปอีกขั้น แล้วเราก็ทำแบบฝึกหัดให้ เนื่องจากอาจานบอกว่าให้ส่งในคาบ โดยที่ไม่มีการส่งย้อนหลัง เราก็เลยเขียนให้เขา บอกเลยว่าเราโคตรมีความสุขเลย ที่ได้ทำงานให้ คนเป็นตุ๊ดจะเข้าใจจุดนี้ แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เขารู้ไหมว่าเราเขียนงาน ทำงานให้ช่วงที่เขาไม่มาเรียน สาเหตุที่เขาไม่มาก็เพราะว่าเขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เขาเล่นบาสเก่งมาก หน้าก็ตี๋ๆ ขาวๆ หล่อใช้ได้เลยทีเดียว แล้วพอมาวันนึง อาจานที่สอนวิชางานบ้านสั่งงานให้ทำ งานที่ผู้ชายทำไม่ได้เลยย คือการถักโคร์เช หรือว่าการถักไหมพรม คือตอนนั้นก็เข้าทางเรา เราก็เลยเสนอหน้าว่าเดียวเราทำให้ก็ได้ เพรราะว่าม.6อ่างานเยอะ อีกอย่างต้องเครียดเรื่องมหาลัยด้วยยย เขาก็ยื่นไหมมา แล้วบอกว่าทำยังไง เขาก็นั่งสอนเรา คือเราไม่คิดเลย ว่าเราจะมีโมเมนต์แบบนี้เหมือนเขาด้วย คือที่จริงเราทำไม่เป็นเลยเว้ยยย แต่เพราะความร่านสัญชาติยานของความเป็นตุ๊ดต้องทำให้ เราก็แบบไปเรียนมา ให้รุ่นพี่อีกคนสอนบ้าาง แล้วพอถึงวันส่งเขาก็ชมว่าเออ สวยดีเนอะ ไม่คิดเลยว่าจะทำได้สวยขนาดนี้ คือก็แบบว่าอ่อยเขาไปว่า ก็คนสวยทำเบอะ งานก็ต้องออกมาสวยอยู่แล้ว พูดแบบเขินๆ เขาแอบยิ้มมุมปากคือเราเห็นแล้วแบบอบอุ่นมากกก
พอมาเทอม2 ภาคเรียนที่2 คือเราก็คิดอยู่แล้วว่าเราต้องกอดเขาให้ได้ เพราะว่าเขาจะจบแล้วว แล้วเราก็ทำตัวแบบดีๆกับเขาๆ จนมาถึงช่วงสอบปลายภาคของรายวิชาศาสนา เราได้เจอหน้ากันครั้งสุดท้ายเพราะว่า สอบวิชาสามัญ เราไม่เจอกัน เขาสอบอีกวันนึง เพราะว่าเขาอยู่ม.6 เราก็เลยมีโอกาสพูดแบบว่าขอกอดหน่อย ไหนๆก็ไม่ได้เจอกันแล้ว มาให้กอดได้แล้ว เขาก็แบบไม่พูดไร เราก็เลยได้ไปกอดเขา เขาก็ทำตัวแบบนิ่งๆแล้วก็เฉยไปสักพักนึง จนกระทั่งเขาจบเราก็ไม่ได้เจอกันอีกอีกเลย จนกระทั่งเราฝันถึงเขา คือทั้งๆที่เราไม่เคยฝันมาก่อน เราก็เลยแอบโทรหาเขาครั้งแรกด้วยความมั่นหน้า ก็เลยหาเรื่องคุยถามว่ามีหนังสือวิชานี้ไหม อ้างไปงั้นๆ ทั้งๆที่เราแค่อยากฟังเสียงแค่นี้เอง เขาก็งงว่าใครโทรมา พอเราบอกชื่อไป เขาก็แบบยิ้มแบบหายใจแบบมีเสียง
แล้วหลังจากนั้นเราก็ฝันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อคืนคือครั้งที่7ละ คือเราคิดถึงเขามากก แล้วมาถึงตอนเราอยู่ม.6 เราก็ได้ถามเรื่องการเข้ามหาลัยจากเขา เขาก็ตอบมา เราจะบอกว่าหลังจากที่เขาได้เป็นเดือนมหาลัยเขาก็ห่างๆจากเราจนเราแบบ เริ่มห่างหันนจนมาวันนึงที่เขาเหวี่ยงเราในแชท เนื่องจากเราทวนเรื่องเดิมๆให้เขา แล้วก็บอกว่าถ้ายังไม่หยุดพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้ เขาจะบล็อก เราเองยังตกใจ แต่เราก็เข้าใจว่าเขาน่าจะเรียนหนัก เพราะเขาเรียนบัญชี ก็อวยงั้นๆ ให้เป็นจิง
แต่จนถึงวันนี้ผ่านมา3ปี เรายังจำทุกๆเรื่องที่เราทำไว้ให้เขา แต่ไม่รู้ว่าเาจะจำไหม
#แล้วทุกคนคิดว่าเขาจะแอบชอบเราบ้างนิดไหมอ่า
#ขอบคุณที่ให้คำตอบ
#เรารู้ว่าเรืองมันยาว
ทุกคนเราอยากรู้ว่า เป็นไปได้ไหมที่เค้าจะแอบชอบเราอยู่บ้าง? ช่วยอ่านให้จบเรื่องมันยาวววววว
ไม่ต้องแปลกว่าทำไมอยู่ห้องด้วยกันได้ เพราะว่าโรงเรียนของเราแบ่ง เป็น2 ช่วงช่วงเช้าจะเรียนเนื้อหาสามัญ ส่วนช่วงบ่ายเป็นเนื้อหาศาสนา พอถึงช่วงบ่าย ต่างคนก็ต่างแยกย้ายห้องไปอยู่ตามระดับความสามารถของตัวเอง ซึ่งตอนนั้นเราได้อยู่ด้วยกัน คือเราดีใจมากก
เปิดเทอมแรกก็แอบไปดูว่า มีใครอยู่ห้องด้วยกันบ้างก็แอบไปเห็นชื่อเขา คือตอนนั้นแบบหวั่นมากก เขินทั้งๆที่ไม่เคยคุยกัน แล้วอยู่มาวันนึง เราก็เผชิญหน้าเขาแบบไปแอบแกล้ง โดยมีเพื่อนมาซับพอร์ท ก็แกล้งไป แกล้งมา จนแบบคุยกันได้ คือแรกๆอ่า เขาไม่ยอมคุยกับเราเลย เนื่องจากเราเป็นตุ๊ด หลายคนก็ไม่ชอบ แล้วตอนนั้นก็จับต้องตัวเขาไม่ได้เลยอ่า จับปุ๊ปเขาก็สะบัดมือทิ้งเลย คือเราก็กลัวว่าเขาจะเกลียด ก็แอบห่างๆอยู่ช่วงนึง แล้วพอมาวันนึงไม่รู้ไง เราอยากช่วยเขาคือเขาไม่มาเรียน เขาก็เป็นฝ่ายทักแชทมาว่า ช่วยเขียนใบลาด้วย ไม่สบาย คือตอนนั้นก็ตกใจที่แบบว่าอ้าวว ทักแชทมาเลยหรอ เขินไปอีกขั้น แล้วเราก็ทำแบบฝึกหัดให้ เนื่องจากอาจานบอกว่าให้ส่งในคาบ โดยที่ไม่มีการส่งย้อนหลัง เราก็เลยเขียนให้เขา บอกเลยว่าเราโคตรมีความสุขเลย ที่ได้ทำงานให้ คนเป็นตุ๊ดจะเข้าใจจุดนี้ แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เขารู้ไหมว่าเราเขียนงาน ทำงานให้ช่วงที่เขาไม่มาเรียน สาเหตุที่เขาไม่มาก็เพราะว่าเขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เขาเล่นบาสเก่งมาก หน้าก็ตี๋ๆ ขาวๆ หล่อใช้ได้เลยทีเดียว แล้วพอมาวันนึง อาจานที่สอนวิชางานบ้านสั่งงานให้ทำ งานที่ผู้ชายทำไม่ได้เลยย คือการถักโคร์เช หรือว่าการถักไหมพรม คือตอนนั้นก็เข้าทางเรา เราก็เลยเสนอหน้าว่าเดียวเราทำให้ก็ได้ เพรราะว่าม.6อ่างานเยอะ อีกอย่างต้องเครียดเรื่องมหาลัยด้วยยย เขาก็ยื่นไหมมา แล้วบอกว่าทำยังไง เขาก็นั่งสอนเรา คือเราไม่คิดเลย ว่าเราจะมีโมเมนต์แบบนี้เหมือนเขาด้วย คือที่จริงเราทำไม่เป็นเลยเว้ยยย แต่เพราะความร่านสัญชาติยานของความเป็นตุ๊ดต้องทำให้ เราก็แบบไปเรียนมา ให้รุ่นพี่อีกคนสอนบ้าาง แล้วพอถึงวันส่งเขาก็ชมว่าเออ สวยดีเนอะ ไม่คิดเลยว่าจะทำได้สวยขนาดนี้ คือก็แบบว่าอ่อยเขาไปว่า ก็คนสวยทำเบอะ งานก็ต้องออกมาสวยอยู่แล้ว พูดแบบเขินๆ เขาแอบยิ้มมุมปากคือเราเห็นแล้วแบบอบอุ่นมากกก
พอมาเทอม2 ภาคเรียนที่2 คือเราก็คิดอยู่แล้วว่าเราต้องกอดเขาให้ได้ เพราะว่าเขาจะจบแล้วว แล้วเราก็ทำตัวแบบดีๆกับเขาๆ จนมาถึงช่วงสอบปลายภาคของรายวิชาศาสนา เราได้เจอหน้ากันครั้งสุดท้ายเพราะว่า สอบวิชาสามัญ เราไม่เจอกัน เขาสอบอีกวันนึง เพราะว่าเขาอยู่ม.6 เราก็เลยมีโอกาสพูดแบบว่าขอกอดหน่อย ไหนๆก็ไม่ได้เจอกันแล้ว มาให้กอดได้แล้ว เขาก็แบบไม่พูดไร เราก็เลยได้ไปกอดเขา เขาก็ทำตัวแบบนิ่งๆแล้วก็เฉยไปสักพักนึง จนกระทั่งเขาจบเราก็ไม่ได้เจอกันอีกอีกเลย จนกระทั่งเราฝันถึงเขา คือทั้งๆที่เราไม่เคยฝันมาก่อน เราก็เลยแอบโทรหาเขาครั้งแรกด้วยความมั่นหน้า ก็เลยหาเรื่องคุยถามว่ามีหนังสือวิชานี้ไหม อ้างไปงั้นๆ ทั้งๆที่เราแค่อยากฟังเสียงแค่นี้เอง เขาก็งงว่าใครโทรมา พอเราบอกชื่อไป เขาก็แบบยิ้มแบบหายใจแบบมีเสียง
แล้วหลังจากนั้นเราก็ฝันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อคืนคือครั้งที่7ละ คือเราคิดถึงเขามากก แล้วมาถึงตอนเราอยู่ม.6 เราก็ได้ถามเรื่องการเข้ามหาลัยจากเขา เขาก็ตอบมา เราจะบอกว่าหลังจากที่เขาได้เป็นเดือนมหาลัยเขาก็ห่างๆจากเราจนเราแบบ เริ่มห่างหันนจนมาวันนึงที่เขาเหวี่ยงเราในแชท เนื่องจากเราทวนเรื่องเดิมๆให้เขา แล้วก็บอกว่าถ้ายังไม่หยุดพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้ เขาจะบล็อก เราเองยังตกใจ แต่เราก็เข้าใจว่าเขาน่าจะเรียนหนัก เพราะเขาเรียนบัญชี ก็อวยงั้นๆ ให้เป็นจิง
แต่จนถึงวันนี้ผ่านมา3ปี เรายังจำทุกๆเรื่องที่เราทำไว้ให้เขา แต่ไม่รู้ว่าเาจะจำไหม
#แล้วทุกคนคิดว่าเขาจะแอบชอบเราบ้างนิดไหมอ่า
#ขอบคุณที่ให้คำตอบ
#เรารู้ว่าเรืองมันยาว