กทม.ทำเจ็บอีกแล้ว

เมื่อตอนเย็น เจออุบัติเหตุกับตัวเองครับ ขี่จักรยานจะไปซื้อของที่ตลาด มาถึงทางสามแพร่ง เห็นมีแผ่นปูนปิดเรียงอยู่เป็นบริเวณกว้างพอสมควร ขณะนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้ กำลังจะมืด กว่าจะเห็นว่าแผ่นปูนมันเรียงกันต่างระดับ ก็พอดีกำลังจะหักหัวเลี้ยว จะกลับลำก็ไม่ทันเสียแล้ว เลยล้ม
โชคดีว่าขี่มาไม่เร็วและไม่มีรถตามหลังมา เลยไม่บาดเจ็บมาก ถลอกที่ใกล้เข่าตามรูป ฝ่ามือซ้ายช้ำเล็กน้อย ส่วนจักรยานล้มทับใส่ตัวผมเลยไม่เสียหายมาก 555

ไม่แน่ใจว่าขุดทำอะไร แต่เพิ่งจะขุดใหม่ ก็เลยไม่ทันตั้งตัว จนเกิดเหตุ

บนถนนเฉลิมพระเกียรติ ร.9 ซึ่งอยู่ใกล้ๆ บ้าน ก็มีการขุดถนนเป็นจุดๆ ตลอดสายมาเป็นปีแล้ว นัยว่าทำอุโมงระบายน้ำไปลงเจ้าพระยาที่ห่างไปหลายกิโล จุดที่ขุดเป็นหลุมแล้วมีการเอาแผ่นปูนมาเรียงทับเพื่อปิดปากหลุมชั่วคราว แต่ทำกันค่อนข้างหยาบ รอบปากหลุมเป็นขอบขึ้นมา ขอบระหว่างแผ่นปูนก็ไม่เรียบเสมอกัน ส่วนหลุมที่ดูเหมือนกลบถาวรแล้วก็ไม่เรียบเสมอพื้นถนน ทำให้การขับขี่ผ่านพื้นที่พวกนี้จะสั่นสะเทือน โดยเฉพาะมอไซค์และจักรยานจะรู้สึกมากเป็นพิเศษ

ผมก็ได้แต่คิดว่าทำไมช่างรับเหมาบ้านเราถึงทำงานกันมักง่ายอย่างนี้เสมอ ฝ่ายตรวจงานและรับงานของเขตเองก็ไม่ตรวจให้รอบคอบ ปล่อยงานไร้คุณภาพให้ผ่านได้ยังไง ไม่อยากจะคิดว่ามีการเอื้อประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย

อย่างที่ว่า เป็นความโชคดีของผมที่ไม่บาดเจ็บอะไรมาก แต่โอกาสที่จะบาดเจ็บมากก็มี ถ้าบาดเจ็บมากขึ้นมา ถึงจะฟ้องร้องเอาผิดทางเขตหรือผู้รับเหมา ก็ไม่คุ้มทั้งเวลา เงินทองและอารมณ์ ยิ่งถ้าพิการก็ไม่ต้องพูดถึงเรื่องความคุ้ม

ที่อยากเห็นจริงๆ คือ อยากให้เขตทุกเขตมีการตรวจตราพื้นที่ในความรับผิดชอบของตัวเองให้ถ้วนถี่และสม่ำเสมอ มีกี่ครั้งที่เราเห็นเทศกิจในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ ไม่ค่อยเห็นหรอกครับ ก็ไม่แน่ใจว่าวันๆ ทำอะไรกันบ้าง ผ.อ.เขตเคยสำรวจตรวจตราและคุยกับชาวบ้านในเขตตัวเองบ้างไหม ไม่เคยรู้เลยว่าใครเป็นผ.อ.ในเขตบ้านตัวเอง ใครไปใครมาไม่เคยรู้

กทม.มีเรื่องต้องปฏิรูปกันมากมาย ที่อยากเห็นก่อนเลยก็เคย การเปิดช่องทางให้แจ้งเรื่องหรือร้องเรียนได้โดยง่าย แต่ที่สำคัญคือต้องติดตามผลได้ด้วย ไม่ใช่ร้องเรียนแล้วก็หายไป ถ้าทำได้ ชาวบ้านก็จะมีส่วนร่วมได้มากขึ้น