หนูต้องทำไงค่ะ แม่เอาลูกคนที่ทำงานมาเลี้ยงหนูจะมีปัญหาไหมคะ

คืองี้คะ หนูอยู่3พ่อแม่ลูกแม่หนูเป็นคนรักเด็กคะ  แต่ว่ามีคนหนึ่งอยู่หมู่บ้านเดียวกับหนูแถมยังทำงานที่เดียวกับแม่หนูรู้จักกัน แกเอาลูกมาเลี้ยงเอง ตอน1ขวบ แกก็เอามาเล่นที่บ้านหนู นานวันเข้าแกก็ฝากลูกไว้กับหนูหนูต้องเลี้ยง ตอนนั้น หนูอยู่ ม.2 เวลาพ่อแม่น้องไปทำงานก็ต้องเอาไปฝาก ศูนย์เลี้ยง  ศูนย์เลี้ยงเด็กเขาปิด 5โมงเย็น  หนูเลิกเรียนหนูก็ต้องผ่านศูยน์น้องแม่เขาก็ต้องบอกเราไปรับ บางทีแม่น้อง เลิกงานต้องแต่4โมงก็ไม่มารับลูก ก็เป็นภาระหนู หนูต้องไปรับ บางทีแม่หนู ออกโอมา เพื่อมารับน้อง แล้วก็มาบ่นว่าเสียค่าวินเยอะ ที่จริงโรงงานแม่มีรถรับส่งฟรีคะ พอปิดเทอมหนูก็ต้องเลี้ยงน้อง ทั้งๆที่ไม่ใช่น้องตัวเอง แม่น้องให้เดือน300มั้ง 200มั้ง  แม่ก็จะแบ่งให้หนูเหลือ100ที่เหลือซื้อนมให้น้อง หนูได้แค่นั้น แม่ตามใจน้องมากคะ มากจนเสียคน  เอาแต่ใจ พูดหบอกไม่ได้ร้องไห้คะ กำหมัด ยืนแข็งน่าเบะ ทำไรก็จะตั้งท่าร้องไห้อยากเดียว เด็กคนอื่น ไม่เหมือนน้องสักคน  ไปไหนมาไหนก็เอาไปด้วย  ขนาดกลับ ตจว แม่ก็เอากลับด้วย  พ่อแม่เขาสบายดากคะ5555 เขาไม่สนใจหรอกคะ เพราะแม่เขามีผัวใหม่พ่อเลี้ยงน้องเอง คะญาติพี่น้องฝั่งพ่อซ่ายหัวเลยคะว่าไปเอาลูกเขามาเป็นไรมาใครจะรับผิดชอบ ช่วงนั้นหนูไม่มีมือถือ น้องก็ติดมือถือก็ต้องเอาของแม่มาเล่น  น้องก็งี่เง่า หนูก็เล่น แม่หงุดหงิดแม่ตะคอกใส่หนู ต่อน่าญาติพี่น้อง บางหนูก็ว่าน้อง แม่ก็ด่าหนูว่า  หนูนิสัยไม่ดี เลว ไม่มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อ คนอื่น เป็นเหมือนคนในตระกูล แต่หนูได้แต่เงียบพูดหืออือไม่ได้เดี๋ยวโดนด่า ถ้าไม่อาบน้ำให้น้อง พอถึงเวลาเอาน้องไปส่งหาพ่อแม่เขาแม่น้องก็จะว่าเราว่าทำไมไม่อาบน้ำให้น้องแต่เวลาน้องอยู่กับแม่ของเขาแม่เขาก็ไม่อาบให้เช่นกันคะ เวลาแม่ด่าหนู แม่จะบอกน้องว่า หนูเป็นคนอย่างงั้นอย่างงี้คะ น้องเลยไม่ชอบหนู หนูทำไรก็ฟ้องแม่หนูคะแม่ก็จะด่าเข้าข้าง  แม่ตามใจทุกอย่างทำให้ทุกอย่าง  ถามว่าอิจฉาไหมอิจฉามากคะ เวลานอนแม่กอดน้อง ตลอดหนูกอดแม่ครั้ง1แม่ผลักออกคะ เวลาหนูคิดเรื่องแบบนี้ หรือเล่าให้เพื่อฟัง น้ำตาชอบ คลอ เบ้าตลอด มีครั้ง1หนูไปเลี้ยงลูกของอาเป็นเดือน ตอนนั้นช่วงปิดเทอม หนูกลับบ้านมานั่งเล่นหนู ก็เอาสำเนาทะเบียนบ้านมาเปิดหนู มีชื่อน้องคะ ในทะเบียนบ้านน้องไม่ได้เป็นอะไรกับครอบครัวหนูนะคะ แค่คนรู้จักหนูได้แค่อึ้งแล้วแม่ก็ไม่บอกหนูคะหนูก็ไม่ถามแม่เช่นกันเหมือนหนูได้ยินมาว่าพ่อเลี้ยงน้องไม่เอาเข้าสักทีแล้วกลัวเวลาเลิกกกันอะไรนี้ละบลาๆไป เวลาคนถามแม่ว่าลูกคนเล็กหรอ แม่ก็จะตอบคนที่ถามแม่ว่า  ลูกคนที่ทำงาน เอามาเลี้ยงตั้งแต่เล็ก ผูกพันรักกว่าลูกจริงๆอีก เวลา วันหยุดเสาร์อาทิตย์กนูไปไหนไม่ได้เลยคะ ติดน้อง ขนาดบ้านอา ตัวเองยังไปไม่ได้เลยคะ  หนูไม่กล้าพูดหืออือไม่ได้คะกลัวโดนด่า  
บางทีน้อยใจคะจนปวดหัวข้างปวดต้องขมับขาวปวดจนบวมคิดจนปวดถ้าได้ฟังเพลงอารมณ์ดีดีขึ้นคะ ตอนนี้หนู18แล้วคะ ทุกวันนี้ก็น้อยใจ เพราะตอนเด็ก1ปีหนูจะได้เจอแม่  หนูก็เด็ก ตจวคะ อยู่กับปู่2คนย่าก็เสีย  ปู่ก็ชอบทิ้ง หนูอยู่บ้านคนเดียวตลอด ตอนนั้นหนู อยู่ป.3 ป.4  ต้องเก็บผักบุ้งมาผัดกินเองปู่ไปไหนไม่เคยบอก หนูตัวคนเดียว อ้างว้างหนูยอมรับว่าหนูขาดความอบอุ่น  อิจฉาน้องเพราะมีแต่ให้ความรักตลอดความอบอุ่นเอาใจใส่  ทุกวันนี้หนูก็พยาม เข้มแข็งคะ  บางเรื่องมันยาวมากหนูก็จำไม่ได้ ระยะที่ผ่านหนูก็น้อยมจมาตลอด😢