คือตั้งแต่เล็กจนโตเราเห็นพ่อกินเหล้าเมาทุกครั้ง
จนตอนนี้พ่อก็ยังไม่เลิกนิสัยเดิมๆ คือพ่อเป็นคนติดเพื่อน กลับบ้านมามืดค่ำบางทีก็เช้า กลับมาด้วยความเมา เมื่อก่อนแม่เราทำงานเป็นแม่บ้านแม่เราออกรถให้พ่อขับวินฯ พ่อก็มักจะกลับบ้านดึกบางทีก็เช้า(ตอนนั้นเรายังเด็กยังอยู่อนุบาล) กลับมาก็จะเมาเหล้ามาทุกครั้ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยแต่พ่อก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่ เป็นแบบนี้เกือบทุกวัน จนมาวันนึงมีคนมาทวงหนี้พ่อถึงที่บ้านไม่รู้ไปติดค่าอะไรแม่ก็ออกให้เพราะแม่เกรงใจเจ้าของบ้านที่แม่ทำงาน แต่พ่อก็ยังกินเหล้ากลับบ้านดึกเหมือนเดิม แต่พ่อเลิกขับวินฯแล้วเพราะเอาเสื้อวินไปขายเอาเงินไปเที่ยวคาราโอเกะหมดเลี้ยงเพื่อนหมด ตอนนี้แม่ไม่ได้ทำงานแม่บ้านแล้ว แม่เช่าบ้านแล้วลงทำธุรกิจค้าขาย แต่พ่อก็ยังทำตัวเหมือนเดิมและยิ่งกว่าเดิม ตอนนี้เราอายุ22แล้ว พ่อก็ยังเหมือนเดิมและยิ่งกว่าเดิมอีกค่ะ ตอนนี้พ่อทั้งเสพยาฯ(พ่อแอบเสพแต่คงไม่ถึงกับติด) เล่นการพนันติดเพื่อนเลี้ยงเพื่อน พ่อได้ทำงานแห่งนึงค่ะ เงินเดือนก็เกือบ20000บาท แต่พ่อก็ไม่เคยช่วยค่าห้อง ช่วยค่าใช้จ่ายอะไรๆในครอบครัวเลย จนวันนึงพ่อโดนไล่ออกเพราะแอบขโมยของบริษัทฯไปขายหลายครั้งแล้ว(ไม่รู้ว่าขายเอาเงินไปทำอะไร) พ่อมักเข้าห้องมาดึกๆ แม่ก็เป็นคนนอนยากเพราะแม่ก็อายุมากแล้ว(แม่อายุมากกว่าพ่อ) กลับมาทีไรมีทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นควันบุหรี่ พ่อเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน บางวันเราเห็นพ่อเราก็รู้สึกอยากจะหนี อยากไล่ให้พ่อไปอยู่ไกลๆ แต่เพราะคำว่าพ่อ เราเลยไม่กล้าที่จะทำ เราสงสารแม่ อยากพาแม่หนีจากพ่อแต่ก็อดคิดสงสารพ่อไม่ได้ เพราะวันไหนพ่อไม่มีเงินพ่อก็จะนั่งหงอยๆเพราะไอ่เพื่อนที่พ่อเลี้ยงเหล้าเลี้ยงอะไรมันก็ไม่เคยมาให้เห็น แต่เวลาพ่อมีเงินไอ่เพื่อนพวกนั้นก็จะโผล่มาทันที จนถึงทุกวันนี้พ่อยังเหมือนเดิมทุกวันนี้พ่อเอาแต่กินแล้วก็นอนบางวันก็ไปกินเหล้าเมากลับดึกๆมาเคาะประตูห้องเสียงดัง ยิ่งทุกวันนี้พ่อมีมือถือพ่อก็นอนเล่นมือถือทั้งวันทั้งคืนแถมไปเอามือถือรายเดือนมาใช้อีก เราแอบดูมือถือพ่อ เราเห็นพ่อคุยกับผู้หญิงหลายคน พ่อไม่เคยช่วยค่าใช้จ่ายในครอบครัวแถมยังสร้างแต่หนี้สินให้ วันนึงพ่อค้าส้มตำทวงเงินกับแม่เราบอกว่าพ่อมาค้างค่าส้มตำไว้800บาท แล้วยังไปยืมเงินคนขายก๋วยเตี๋ยวอีก แม่เราไม่ใช้ให้เพราะส้มตำพ่อไม่เคยถือเข้าบ้าน (คงเอาไปเลี้ยงผู้หญิง) พ่อเราไม่ใช่คนหล่อดูดีอะไรนะ ตัวเตี้ยๆอ้วนๆ ผู้หญิงพวกนั้นก็มีหลอกกินหลอกเอาตังไปวันๆ แม่ลงทุนให้พ่อขายของพ่อก็ทำทุนขาดไปเป็นหมื่นๆ ตอนนี้แม่ปลงค่ะ ไม่ให้ทำอะไร ไม่ให้เงินใช้แล้วแต่จะหาเอง เพราะแม่ต้องจ่ายทั้งค่าห้องค่าโทรสัพแต่ก่อนเราแอบเอาเงินให้พ่อใช้เพราะบางทีเราสงสารแต่พอพ่อได้เงินทีไรก็จะไปซื้อเหล้าเลี้ยงเพื่อนเลี้ยงผู้หญิง เวลาเราถามว่าเอาเงินไปใช้อะไรพ่อก็มักจะโกหก พ่อโกหกจนติดเป็นนิสัยไปแล้ว ตอนนี้เราไม่ให้แล้วค่ะ ซื้อกับข้าวไว้ให้ซื้อของกินไว้ให้ ตอนนี้พ่ออยู่ห้องเฉยๆไม่มีรายได้ แต่ยังทำตัวเหมือนเดิมค่ะ บางวันเรามองดูพ่อแล้วเรารู้สึกอยากไล่ให้แกไปอยู่ไกลๆ หรือไม่ก็อยากหนีอยากพาแม่หนีไปไกลๆ ทุกวันนี้เรารู้สึกกลัวพ่อทั้งๆที่พ่อไม่เคยทำร้ายหรือตี แต่เรามักรู้สึกไม่ปลอดภัยบอกไม่ถูก(จิตมันปรุงแต่งต่างๆนาๆ) คงกลัวว่าถ้าแม่บ่นให้พ่อแล้วพ่อคลั่งเหล้าหรือคลั่งยาบ้ากลัวพ่อจะทำร้ายแม่ (พ่อไม่เคยโวยวายหรือทำร้ายคนในครอบครัวเลยนะคะ) แต่เรารูสึกอยากจะพาแม่หนีไปไกลๆ อยากไล่พ่อไปไกลๆ แต่เพราะคำว่าพ่อเราเลยไม่กล้าที่จะทำ(กลัวบาปกลัวกรรมจะตกถึงลูกของเรา) ทุกวันนี้พ่อยังเหมือนเดิมค่ะ เชือใจพ่อไม่ได้พ่อไม่เคยพูดความจริง สงสารแม่ก็สงสารแต่เพราะคำว่าพ่อก็ทิ้งไม่ได้ 😢😭😔
พ่อติดเพื่อนติดการพนันติดผู้หญิงและเสพยา อยากหนีให้ไกล
จนตอนนี้พ่อก็ยังไม่เลิกนิสัยเดิมๆ คือพ่อเป็นคนติดเพื่อน กลับบ้านมามืดค่ำบางทีก็เช้า กลับมาด้วยความเมา เมื่อก่อนแม่เราทำงานเป็นแม่บ้านแม่เราออกรถให้พ่อขับวินฯ พ่อก็มักจะกลับบ้านดึกบางทีก็เช้า(ตอนนั้นเรายังเด็กยังอยู่อนุบาล) กลับมาก็จะเมาเหล้ามาทุกครั้ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยแต่พ่อก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่ เป็นแบบนี้เกือบทุกวัน จนมาวันนึงมีคนมาทวงหนี้พ่อถึงที่บ้านไม่รู้ไปติดค่าอะไรแม่ก็ออกให้เพราะแม่เกรงใจเจ้าของบ้านที่แม่ทำงาน แต่พ่อก็ยังกินเหล้ากลับบ้านดึกเหมือนเดิม แต่พ่อเลิกขับวินฯแล้วเพราะเอาเสื้อวินไปขายเอาเงินไปเที่ยวคาราโอเกะหมดเลี้ยงเพื่อนหมด ตอนนี้แม่ไม่ได้ทำงานแม่บ้านแล้ว แม่เช่าบ้านแล้วลงทำธุรกิจค้าขาย แต่พ่อก็ยังทำตัวเหมือนเดิมและยิ่งกว่าเดิม ตอนนี้เราอายุ22แล้ว พ่อก็ยังเหมือนเดิมและยิ่งกว่าเดิมอีกค่ะ ตอนนี้พ่อทั้งเสพยาฯ(พ่อแอบเสพแต่คงไม่ถึงกับติด) เล่นการพนันติดเพื่อนเลี้ยงเพื่อน พ่อได้ทำงานแห่งนึงค่ะ เงินเดือนก็เกือบ20000บาท แต่พ่อก็ไม่เคยช่วยค่าห้อง ช่วยค่าใช้จ่ายอะไรๆในครอบครัวเลย จนวันนึงพ่อโดนไล่ออกเพราะแอบขโมยของบริษัทฯไปขายหลายครั้งแล้ว(ไม่รู้ว่าขายเอาเงินไปทำอะไร) พ่อมักเข้าห้องมาดึกๆ แม่ก็เป็นคนนอนยากเพราะแม่ก็อายุมากแล้ว(แม่อายุมากกว่าพ่อ) กลับมาทีไรมีทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นควันบุหรี่ พ่อเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน บางวันเราเห็นพ่อเราก็รู้สึกอยากจะหนี อยากไล่ให้พ่อไปอยู่ไกลๆ แต่เพราะคำว่าพ่อ เราเลยไม่กล้าที่จะทำ เราสงสารแม่ อยากพาแม่หนีจากพ่อแต่ก็อดคิดสงสารพ่อไม่ได้ เพราะวันไหนพ่อไม่มีเงินพ่อก็จะนั่งหงอยๆเพราะไอ่เพื่อนที่พ่อเลี้ยงเหล้าเลี้ยงอะไรมันก็ไม่เคยมาให้เห็น แต่เวลาพ่อมีเงินไอ่เพื่อนพวกนั้นก็จะโผล่มาทันที จนถึงทุกวันนี้พ่อยังเหมือนเดิมทุกวันนี้พ่อเอาแต่กินแล้วก็นอนบางวันก็ไปกินเหล้าเมากลับดึกๆมาเคาะประตูห้องเสียงดัง ยิ่งทุกวันนี้พ่อมีมือถือพ่อก็นอนเล่นมือถือทั้งวันทั้งคืนแถมไปเอามือถือรายเดือนมาใช้อีก เราแอบดูมือถือพ่อ เราเห็นพ่อคุยกับผู้หญิงหลายคน พ่อไม่เคยช่วยค่าใช้จ่ายในครอบครัวแถมยังสร้างแต่หนี้สินให้ วันนึงพ่อค้าส้มตำทวงเงินกับแม่เราบอกว่าพ่อมาค้างค่าส้มตำไว้800บาท แล้วยังไปยืมเงินคนขายก๋วยเตี๋ยวอีก แม่เราไม่ใช้ให้เพราะส้มตำพ่อไม่เคยถือเข้าบ้าน (คงเอาไปเลี้ยงผู้หญิง) พ่อเราไม่ใช่คนหล่อดูดีอะไรนะ ตัวเตี้ยๆอ้วนๆ ผู้หญิงพวกนั้นก็มีหลอกกินหลอกเอาตังไปวันๆ แม่ลงทุนให้พ่อขายของพ่อก็ทำทุนขาดไปเป็นหมื่นๆ ตอนนี้แม่ปลงค่ะ ไม่ให้ทำอะไร ไม่ให้เงินใช้แล้วแต่จะหาเอง เพราะแม่ต้องจ่ายทั้งค่าห้องค่าโทรสัพแต่ก่อนเราแอบเอาเงินให้พ่อใช้เพราะบางทีเราสงสารแต่พอพ่อได้เงินทีไรก็จะไปซื้อเหล้าเลี้ยงเพื่อนเลี้ยงผู้หญิง เวลาเราถามว่าเอาเงินไปใช้อะไรพ่อก็มักจะโกหก พ่อโกหกจนติดเป็นนิสัยไปแล้ว ตอนนี้เราไม่ให้แล้วค่ะ ซื้อกับข้าวไว้ให้ซื้อของกินไว้ให้ ตอนนี้พ่ออยู่ห้องเฉยๆไม่มีรายได้ แต่ยังทำตัวเหมือนเดิมค่ะ บางวันเรามองดูพ่อแล้วเรารู้สึกอยากไล่ให้แกไปอยู่ไกลๆ หรือไม่ก็อยากหนีอยากพาแม่หนีไปไกลๆ ทุกวันนี้เรารู้สึกกลัวพ่อทั้งๆที่พ่อไม่เคยทำร้ายหรือตี แต่เรามักรู้สึกไม่ปลอดภัยบอกไม่ถูก(จิตมันปรุงแต่งต่างๆนาๆ) คงกลัวว่าถ้าแม่บ่นให้พ่อแล้วพ่อคลั่งเหล้าหรือคลั่งยาบ้ากลัวพ่อจะทำร้ายแม่ (พ่อไม่เคยโวยวายหรือทำร้ายคนในครอบครัวเลยนะคะ) แต่เรารูสึกอยากจะพาแม่หนีไปไกลๆ อยากไล่พ่อไปไกลๆ แต่เพราะคำว่าพ่อเราเลยไม่กล้าที่จะทำ(กลัวบาปกลัวกรรมจะตกถึงลูกของเรา) ทุกวันนี้พ่อยังเหมือนเดิมค่ะ เชือใจพ่อไม่ได้พ่อไม่เคยพูดความจริง สงสารแม่ก็สงสารแต่เพราะคำว่าพ่อก็ทิ้งไม่ได้ 😢😭😔