อผมกับภรรยาอยู่ด้วยกันมา3ปีคบกัน2ปีรวมเปน5ปี
เรามีลูก1คนตอนนี้อายุ1ปี5เดือนเราอยุ่บ้านหบังเดียวกันกับพ่อตาแม่ยายแม่ยายเปนคนดีมากแต่.........พ่อตาเปนคนหัวโบราณพูดมากพูดไม่คิดพูดแร้วก้อไม่จำที่ตัวเองพูด พูดไม่เจ้าหูคนคนอื่นคุยอะไรกันก็..เฉือก...ไปชะหมด...เรยทำไห้ผมกะพ่อตาไม่ลงรอยกันถึงขันเกือบวางมวยกัน
[มีญาติเมียมาห้ามผมไว้]
มันเริ่มตั่งแต่มีลูกครับความไม่เข้าไจกัน -ดันกัน ทะเราะกันหนักมากตอนลูกอายุได้ไม่ถึงเดือน ลูกผมเป็นเด็กนอนยากตื่นง่ายคับ
เราเรยไม่มีเวลาแระอารมฌ์ สวีทหวานไห้กัน
ซุ้งเปนเพราะผมเปนคนปากหนักคับ. เมียผมยิ้มไห้ผมก้อทำเปนไม่สนไจ...
ผมทำไห้เธอเหงาคับผมทำไห้เธอคิดว่าผมไม่สนไจเธอ
ผมกับภรรยาเปนชาวสวนทุเรียนคับปมจะไปทำงานไนสวนทุกวันตั้งแต่ช่วงเช้าจนถึงตอนเย็น. [สวนที่ปมทำอยู่เปนของภรรยา] พอกลีบมาบ้านตอนเย็นก้อจะมีพี่น้องเมียมานั้งที่บ้าน[นั้งกินน้ำกระท่อม]
เรยทำไห้เราไม่มีเวลาไห้กันเรย กว่าเค้าจะกลับก้อ4-5ทุ่มไอเราก้อไม่กล้าไล้...เกรงไจเค้า...ก้อเราเปน..เขย...!!
เปนผมเปนคนติดโชเชี่ยวมาก ผมเคยถามไปว่าคุยกับไครนักเทอก้อบอกว่าเพื่อน[เมื่อก่อนเราไชมือถือด้วยกัน]
พอดีมือถือพังเรยได้ซื้อไหม่คนล่ะเครื่อง
นีคือจดเริ่มต้นครับ.
ผมปล่อยไห้เมียผมเหงาเค้าเรยคุยออนไลน์กันไครหลายๆคนโดยที่ปมไม่ได้. เอะไจเรย
ปมยังคงก้มหน้าทำงานต่อไปแต่เธอก้อทำเหมือนอยากไห้ผมเหน. เธอเริ่มคุยกันโทรหากันกับโครหลายๆคน
จนครั่งนี้เธอคุยกันต่อหน่าผม. ผมถามเธอว่า[ต้อมยังไว้ไจกุ้งได้มัย] เธอตอบผมมาว่า[ไม่....เธอบอกกับผใว่าเธอหมดรักปมแร้ว]
ผมซ็อคมาก....แต่ก้อเตรียมไจไว้บ้างแร้ว...แต่ไม่ช่วยไรได้เรย....ผมซ็อคสุดๆ
สรุปว่าเราเลิกกัน.....เลิกเปนผัวเปนเมียกัน...แต่เรายังไม่แยกจากกัน..
รออีกประมาณ2เดือนเพื่อไห้ได้ขายทุเรียนพอได้เปนทุนตังหลักแต่ผมคงไม่เอาหรอก
จะอยู่ทำไว้ไห้เค้ากับลูกนั้นแหละ
!..ไม่อยากไห้เค้ามีปันหากะพ่อเค้า. .!
วันนี้วันที่19ตุลาทุเรียนจะได้ขายประมาณ มกรา
ผมมีเวลาประมาณ2เดือน
ตอนนี้ผมมีความคิดและกำลังทำคือ
จีบเมียอีกครั้ง ก้อผมยังรักของปมยู่นิ่ ผมจะสู้จนวันสุดท้ายจะทำไห้ดีที่สุด ไม่ได้ทำไห้เธอสงสาร
แต่ที่ทำเพราะ...จะไห้ปล่อยมือไปง่ายๆได้ไง..
จะยอมแพ้คนไน..ห้องแซตได้ไง..กูอยู่ด้วยทุกวัน..ก้อแค่พิมคุยกัน...!!
เมือถึงวันนั้นผมจะไม่เสียไจที่ผมรั้งเทอไว้
แม้เทอจะบอกว่า......[อย่าพยายามเลย...อย่าฝืนเรย....เหนื่อยป่าวๆ.......มันกลับมารักกันไม่ได้แร้ว...กุ้งหมดรักต้อมไปนานแร้ว.......เราอยู่กันแบบเพื่อนมาตั้งนานแร้วไม่รู้เหรอ...??]
แร้วไง.....ไนเมื่อ..กูจีบไหม่....
แต่มันก้อขึ้นอยู่กะกุ้งน่ะไม่บังคับ......
เมื่อถึงเวลาก้อพร้อมจะจากไป....จะไม่ตอแยอีก.....
แต่ก้อจะส่งเสียลูกเหมือนเดิม...ก้อลูกผมนิ...!!
สภาวะจิตไจตอนนี้โอเคมาระดับนึ่งแร้วครับ
ที่เหลื่อก้อแน้วแต่กุ้งล่ะน่ะต้อมทำได้แค่นี้
เป็นกำลังไจไห้ผมหน่อยน่ะ
เมียหมดรัก
เรามีลูก1คนตอนนี้อายุ1ปี5เดือนเราอยุ่บ้านหบังเดียวกันกับพ่อตาแม่ยายแม่ยายเปนคนดีมากแต่.........พ่อตาเปนคนหัวโบราณพูดมากพูดไม่คิดพูดแร้วก้อไม่จำที่ตัวเองพูด พูดไม่เจ้าหูคนคนอื่นคุยอะไรกันก็..เฉือก...ไปชะหมด...เรยทำไห้ผมกะพ่อตาไม่ลงรอยกันถึงขันเกือบวางมวยกัน
[มีญาติเมียมาห้ามผมไว้]
มันเริ่มตั่งแต่มีลูกครับความไม่เข้าไจกัน -ดันกัน ทะเราะกันหนักมากตอนลูกอายุได้ไม่ถึงเดือน ลูกผมเป็นเด็กนอนยากตื่นง่ายคับ
เราเรยไม่มีเวลาแระอารมฌ์ สวีทหวานไห้กัน
ซุ้งเปนเพราะผมเปนคนปากหนักคับ. เมียผมยิ้มไห้ผมก้อทำเปนไม่สนไจ...
ผมทำไห้เธอเหงาคับผมทำไห้เธอคิดว่าผมไม่สนไจเธอ
ผมกับภรรยาเปนชาวสวนทุเรียนคับปมจะไปทำงานไนสวนทุกวันตั้งแต่ช่วงเช้าจนถึงตอนเย็น. [สวนที่ปมทำอยู่เปนของภรรยา] พอกลีบมาบ้านตอนเย็นก้อจะมีพี่น้องเมียมานั้งที่บ้าน[นั้งกินน้ำกระท่อม]
เรยทำไห้เราไม่มีเวลาไห้กันเรย กว่าเค้าจะกลับก้อ4-5ทุ่มไอเราก้อไม่กล้าไล้...เกรงไจเค้า...ก้อเราเปน..เขย...!!
เปนผมเปนคนติดโชเชี่ยวมาก ผมเคยถามไปว่าคุยกับไครนักเทอก้อบอกว่าเพื่อน[เมื่อก่อนเราไชมือถือด้วยกัน]
พอดีมือถือพังเรยได้ซื้อไหม่คนล่ะเครื่อง
นีคือจดเริ่มต้นครับ.
ผมปล่อยไห้เมียผมเหงาเค้าเรยคุยออนไลน์กันไครหลายๆคนโดยที่ปมไม่ได้. เอะไจเรย
ปมยังคงก้มหน้าทำงานต่อไปแต่เธอก้อทำเหมือนอยากไห้ผมเหน. เธอเริ่มคุยกันโทรหากันกับโครหลายๆคน
จนครั่งนี้เธอคุยกันต่อหน่าผม. ผมถามเธอว่า[ต้อมยังไว้ไจกุ้งได้มัย] เธอตอบผมมาว่า[ไม่....เธอบอกกับผใว่าเธอหมดรักปมแร้ว]
ผมซ็อคมาก....แต่ก้อเตรียมไจไว้บ้างแร้ว...แต่ไม่ช่วยไรได้เรย....ผมซ็อคสุดๆ
สรุปว่าเราเลิกกัน.....เลิกเปนผัวเปนเมียกัน...แต่เรายังไม่แยกจากกัน..
รออีกประมาณ2เดือนเพื่อไห้ได้ขายทุเรียนพอได้เปนทุนตังหลักแต่ผมคงไม่เอาหรอก
จะอยู่ทำไว้ไห้เค้ากับลูกนั้นแหละ
!..ไม่อยากไห้เค้ามีปันหากะพ่อเค้า. .!
วันนี้วันที่19ตุลาทุเรียนจะได้ขายประมาณ มกรา
ผมมีเวลาประมาณ2เดือน
ตอนนี้ผมมีความคิดและกำลังทำคือ
จีบเมียอีกครั้ง ก้อผมยังรักของปมยู่นิ่ ผมจะสู้จนวันสุดท้ายจะทำไห้ดีที่สุด ไม่ได้ทำไห้เธอสงสาร
แต่ที่ทำเพราะ...จะไห้ปล่อยมือไปง่ายๆได้ไง..
จะยอมแพ้คนไน..ห้องแซตได้ไง..กูอยู่ด้วยทุกวัน..ก้อแค่พิมคุยกัน...!!
เมือถึงวันนั้นผมจะไม่เสียไจที่ผมรั้งเทอไว้
แม้เทอจะบอกว่า......[อย่าพยายามเลย...อย่าฝืนเรย....เหนื่อยป่าวๆ.......มันกลับมารักกันไม่ได้แร้ว...กุ้งหมดรักต้อมไปนานแร้ว.......เราอยู่กันแบบเพื่อนมาตั้งนานแร้วไม่รู้เหรอ...??]
แร้วไง.....ไนเมื่อ..กูจีบไหม่....
แต่มันก้อขึ้นอยู่กะกุ้งน่ะไม่บังคับ......
เมื่อถึงเวลาก้อพร้อมจะจากไป....จะไม่ตอแยอีก.....
แต่ก้อจะส่งเสียลูกเหมือนเดิม...ก้อลูกผมนิ...!!
สภาวะจิตไจตอนนี้โอเคมาระดับนึ่งแร้วครับ
ที่เหลื่อก้อแน้วแต่กุ้งล่ะน่ะต้อมทำได้แค่นี้
เป็นกำลังไจไห้ผมหน่อยน่ะ