แม่ด่าแม่บ่นเราได้ทุกวันเพราะอะไร?

สวัสดีค่ะ เราอายุ20 ก็โตแล้วใช่มั้ยละคะ เราอยู่บ้านอาทิตนึงแค่3-4 วัน ไม่เกินนี้ แม่เราเจอหน้าเราที่ บ่นตลอดเวลาเลยค่ะ เราเป็นคนเงียบๆ อยู่แต่บนห้อง ไม่ค่อยชอบเจอใครไม่ค่อยชอบมีสังคม แม่บ่นเราทีจรบางครั้งเราไม่อยากออกจากห้องไปเจอแม่เลย บางอาทิตเรากลับมาบ้าน เราก็ไม่ออกจากห้องตอนแม่อยู่เลย เอาตรงๆเราเบื่อมาก ชอบด่าเรื่องงานบ้าน เราทำคนเดียวทั้งบ้าน มีน้องชายอีก3 คน ไม่ทำอะไรสักอย่างนอกจากพังบ้าน เราก็ตามเก็บไม่ไหวหรอกค่ะ เดี๋ยวเอาเพื่อนมาบ้าน ของไม่เก็บ เราไลน์หาแม่ตลอดว่าเราไม่เก็บนะ ให้มันเก็บกันเอง แต่พอแม่กลับมาบ้าน บ่นพาลเราเรื่องอื่นต่อ ทั้งๆน้องเราไม่เก็บอะไรเลย เราเก็บกดมากๆ ด่าเราเราไม่เคยเถียง เดินหนีไม่ก็ขึ้นห้องอย่างเดียว บางครั้งเถียงไปก็ทะเลาะกันยาว เราเบื่อมาก เรารอเวลาที่จะได้ไปเรียนไปทำงานไปอยู่ห้องแฟนตลอด เราไม่อยากอยู่บ้าน (พ่อกับแม่เราเลิกกันหลายปีแล้ว เราอยู่กับแม่แล้วก็น้อง) ทุกวันนี้ไม่เคยขอตังค์แม่ใช้สักบาท นอกจากแม่จะซื้อข้าวมาให้กิน จริงๆก็ซื้อให้น้องแต่เราแย่งเอา5555 อารมตอนนี้เรารู้สึกไม่อยากจะอยู่บ้าน คิดมาตลอด ไม่มีเราจะดีมั้ย หรือเราหาเงินให้แม่ไท่ได้เหมือนน้อง หรือยังไง เต็มหัวไปหมด รู้สึกอยากไปหาหมอเหมือนกัน เพราะชอบอยู่คนเดียวมาตลอดมาหลายปีแล้วด้วย แล้วแม่เราก็บ่นด่าทุกวัน นั่งเฉยๆยังด่าเรา ไม่รู้วัยไหนเราจะหมดความอดทนกับแม่เราเหมือนกัน เราเคยคิดจะหาห้องเช่าไปอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ แต่เราก็กลัวไปอยู่คนเดียวละเหงานักกว่าเดืม555
ขอโพสระบายหน่อยนะคะ  
แม่เราบ่นมาตั้งแต่ซื้อบ้านหลังใหม่ บ้านหลังที่ไม่มีพ่อ แม่จะบ่นตลอดว่าไม่มีตังค์ แต่เราก็หาตังใช้เอง แต่ให้แม่เราคงใช้ไม่พอ ทุกวันนี้ยังต้องขอพ่อเลยค่ะ ชีวิตที่ขาดๆหายๆแบบนี้ เหนื่อยจริงๆนะ😢