16 ต.ค. 61 เรามีนัดรวมพลทำความดีกัน ในตอนเช้าเรานัดเจอกันหน้างาน เพราะเราเป็นตัวแทนของสำนักงานที่มางานนี้ แต่เด็กเด๋อมาสายนิดหน่อย ลุงก็ตากแดดรอไป พอเข้าไปในงานคนเยอะมากเลย ซึ่งเด็กเด๋อคนนี้ไม่ค่อยชอบที่ๆมีคนเยอะๆ เพราะชอบเมาคน เวียนหัว ซึ่งพวกเราก็ไปต่อแถวกันตอนแรกก็อยู่คนละแถว แต่เด็กเด๋อๆคนนี้เห็นว่าเวลานานแล้วพิธีเปิดงานยังไม่เริ่ม เด็กเด๋อๆหิว ก็เลยบอกลุงว่าขอไปหาไรกินก่อน พอเด็กเด๋อกลับมาแถวก็ไม่เหมือนเดิม ลุงเลยให้มายืนต่อแถวด้านหน้าลุง แล้วเราก็ไม่ลืมที่จะซื้อน้ำมาฝาก 555+ กลัวลุงหิว อิอิ สักพักพิธีเปิดก็ยังไม่เริ่มอีก ลุงเลยเซลฟี่รูปเราสองคนเพื่อส่งหลักฐานการมางานส่งให้หัวหน้างาน ตอนนั้นเด็กเด๋อ ทั้งเด๋อเเละเขินมากเลยเพราะเป็นครั้งแรกที่ถ่ายรูปคู่กับลุงแต่ต้องแอ๊บไม่เขินกลัวลุงรู้ ในใจนี่กรี๊ดดังมาก
พอเซลฟี่เสร็จลุงก็ขอออกไปด้านนอกเพื่อเป่าปี่ (สูบบุหรี่) เราเลยตามไปด้วยเพราะไม่อยากอยู่ตรงนั้นคนเดียว แต่พอตามไปเราไปเจอพวกพี่ๆที่เรารู้จัก เราเลยเข้าไปคุยกับพวกเขา โดยที่ไม่ได้บอกลุงเพราะลุงมัวแต่โม้กับคนอื่นอยู่ พอพิธีการกำลังจะเริ่มพิธีกรเรียกเข้าแถวเพราะต้องซ้อมก่อน เพราะเป็นพิธีการที่สำคัญ ลุงเลยไม่เห็นเด็กเด๋อเพราะมัวแต่โม้ แต่เด็กเด๋ออ่ะเห็นลุงแล้วแหละแต่เดินไปตรงนั้นไม่ทันเลยต่อแถวที่ด้านหลัง และเด็กเด๋อเห็นว่าลุงมองหาอยู่แต่ไม่เห็น พอซ้อมพิธีเสร็จเด็กเด๋อเลยแกล้งลุงสักพักแล้วก็อยากรู้ด้วยว่าปฏิกิริยาลุงเป็นไง เมื่อเราหายไป ในใจนี่ฟินมากเลยลุงมองหาหลายรอบมาก เราเลยเดินไปหาลุง ลุงก็เลยให้เรายืนข้างหน้าและถามว่าไปอยู่ตรงไหนมา 555+ พอพิธีการต่างๆเสร็จ ก็แบ่งกลุ่มไปบำเพ็ญประโยชน์ ลุงก็เดินตามเด็กเด๋อตลอดทางเลย จริงๆก็ไม่ต้องเดินเป็นแถวแล้วก็ได้ไง พอถึงจุดหมาย เรากับลุงก็แยกย้ายกันไปเก็บขยะ จริงๆถ้าเราเดินไปเก็บขยะพร้อมลุงมันก็ดี แต่เรากลัวว่าคนอื่นๆที่รู้จักกับเรามองไม่ดี และกลัวลุงสงสัยก็เลยแยกๆกับลุง แต่พอเดินวนมาเจอลุงทีไรลุงก็เรียกเด็กเด๋อตลอด จนตอนนั้นเราร้อนมากและตรงที่ลุงยืนอยู่มันไม่ร้อนก็เลยไปนั่งพักตรงนั้นด้วย พอคุยสักพักพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้จะเป็นวันที่เราไม่มีวันลืมเลย
บันทึกความทรงจำ..เราทำความดีด้วยหัวใจ .. ของลุงกับเด็กเด๋อๆคู่นึง!!
พอเซลฟี่เสร็จลุงก็ขอออกไปด้านนอกเพื่อเป่าปี่ (สูบบุหรี่) เราเลยตามไปด้วยเพราะไม่อยากอยู่ตรงนั้นคนเดียว แต่พอตามไปเราไปเจอพวกพี่ๆที่เรารู้จัก เราเลยเข้าไปคุยกับพวกเขา โดยที่ไม่ได้บอกลุงเพราะลุงมัวแต่โม้กับคนอื่นอยู่ พอพิธีการกำลังจะเริ่มพิธีกรเรียกเข้าแถวเพราะต้องซ้อมก่อน เพราะเป็นพิธีการที่สำคัญ ลุงเลยไม่เห็นเด็กเด๋อเพราะมัวแต่โม้ แต่เด็กเด๋ออ่ะเห็นลุงแล้วแหละแต่เดินไปตรงนั้นไม่ทันเลยต่อแถวที่ด้านหลัง และเด็กเด๋อเห็นว่าลุงมองหาอยู่แต่ไม่เห็น พอซ้อมพิธีเสร็จเด็กเด๋อเลยแกล้งลุงสักพักแล้วก็อยากรู้ด้วยว่าปฏิกิริยาลุงเป็นไง เมื่อเราหายไป ในใจนี่ฟินมากเลยลุงมองหาหลายรอบมาก เราเลยเดินไปหาลุง ลุงก็เลยให้เรายืนข้างหน้าและถามว่าไปอยู่ตรงไหนมา 555+ พอพิธีการต่างๆเสร็จ ก็แบ่งกลุ่มไปบำเพ็ญประโยชน์ ลุงก็เดินตามเด็กเด๋อตลอดทางเลย จริงๆก็ไม่ต้องเดินเป็นแถวแล้วก็ได้ไง พอถึงจุดหมาย เรากับลุงก็แยกย้ายกันไปเก็บขยะ จริงๆถ้าเราเดินไปเก็บขยะพร้อมลุงมันก็ดี แต่เรากลัวว่าคนอื่นๆที่รู้จักกับเรามองไม่ดี และกลัวลุงสงสัยก็เลยแยกๆกับลุง แต่พอเดินวนมาเจอลุงทีไรลุงก็เรียกเด็กเด๋อตลอด จนตอนนั้นเราร้อนมากและตรงที่ลุงยืนอยู่มันไม่ร้อนก็เลยไปนั่งพักตรงนั้นด้วย พอคุยสักพักพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้จะเป็นวันที่เราไม่มีวันลืมเลย