พี่เราเป็นโรคสมาธิสั้นจะเก่งทางด้านดนตรีเป็นพิเศษแบบว่าไม่ต้องเรียนพิเศษเกี่ยวกับดนตรีเลยแกะโน้ตเองอะไรได้หมด และชอบทางด้านไฟฟ้า พี่ชายจบ ม.6 มาได้2ปีแล้วค่ะ ตอนจบ ม.6 แม่ก็ให้ไปเรียนเกี่ยวกับไฟฟ้าแต่ติด0 มผ. อะไรเยอะมาก คือพี่ไม่ยอมเข้าเรียนไปโรงเรียนไม่ไปเที่ยวเล่นก็แอบนอนหลับ หลับแบบนอนยาวในห้องเรียนเลยก็มีไม่สนใจครู พอจบเทอม2พี่ได้0หมด ก็ต้องซ้ำชั้นใหม่อีกครั้ง เทอม1อีกครั้ง และตอนนี้ผลก็ออกว่าพี่ชายติด 0 ร มผ. หมดเลยแม้แต่ถามว่าครูวิชานี้ครูอะไรพี่ยังไม่รู้เลย นี่คือเทอมสุดท้ายที่แม่จะให้พี่เรียนถ้าผลออกมาแบบเดิมคือจบไม่เรียน
ส่วนปัญหาที่บ้านคือพี่ชอบพูดโกหก ดื้อ ไม่ค่อยฟังแม่ ติดเกม บางครั้งก็ชอบโขมยเงินเพื่อไปซื้อลำโพงอะไรต่างๆ แต่จะโดนจับได้อยู่บ่อยๆ นับวันยิ่งไม่ค่อยฟังใครยกเว้นพ่อแต่พ่อมักจะตามใจพี่ชายและอยู่บ้านก็ไม่ค่อยคุยกับพี่ชายเพราะไม่ค่อยเจอกัน แต่กับแม่ทะเลาะบ่อยมากและเถียงแม่มากกว่าคนเป็นลูกควรเถียงแม่ชอบว่าค่ะโดยเฉพาะพี่ ปัจจุบันนี้ไม่ว่าอะไร ก็ขึ้นต้นด้วยการว่าไม่มีการพูดดีๆก่อน แต่ทุกๆคนก็จะตามใจเรามากกว่าพี่ค่ะบางทีเราก็รู้สึกว่าพ่อแม่ลำเอียง เช่นให้เราไปเทีายวยุโรปแต่ไม่ให้พี่ไปเพราะไม่กล้าส่งไปเพราะพ่อแม่ไม่ไปด้วย และปีหน้าก็มีแพลนว่าจะส่งเราไปอังกฤษ1เดือนในใจลึกๆเราอยากไปแต่เราสงสารพี่แต่เราก็คิดว่านี่คือการส่งเราไปหาความรู้มาใช้ในอนาคตข้างหน้าเพื่อหน้าที่การงานและอรกอย่างเราเรียนหนักพอสมควรเราควรได้รับการพักผ่อนแต่พี่ชายแค่ไปโรงเรียนยังไม่เรียนกลับบ้านก็เล่นแต่เกมหรือดนตรีงานบ้านอะไรยังไม่ต้องทำเลย แต่พี่ชายมักจะทำให้เราอายอยู่เสมอเช่น เปิดเพลงที่บ้านเสียงดังมากและก็เต้นใครขับรถผ่านก็หันมาดูหันมายิ้มเราอยากบอกพี่มากว่าไม่ได้ยิ้มเพราะชื่นชมยิ้มเพราะหัวเราะ บ่อยครั้งจะเล่นเครื่องดนตรีเสียงดังมาก และเมื่อมีงานอะไรพี่ชอบแต่งตัวแปลกๆไปทำให้เป็นปัญหากับแม่ตลอดเพราะแม่ชอบว่า(ว่าเพราะหวังดีนะไม่อยากให้ไปทำให้ใครเค้ามองแล้วหัวเราะ)
ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะทุกคนหวังในตัวเราหมดและพาระอันใหญ่หลวงของเราคือการดูแลพี่ในตอนโตถ้าพี่ยังเป็นแบบนี้เราไม่ไหวค่ะเรารับไม่ได้แต่ยังไงก็ต้องดูแลพี่ตอนโตค่ะ เพราะในความคิดเราเกิดมาเพื่อดูแลพี่และพ่อแม่ ถ้าพี่ไม่สมาธิสั้นคงไม่มีเรา
(ทำไมเราต้องเกิดมาเจอครอบครัวแบบนี้ทำไมต้องเกิดกับเราทำไมต้องเป็นแบบนี้)
หลังจากที่เพื่อนๆอ่านเรื่องราวมาแล้วเราควรทำไงดีคะ ไม่ไหวแล้ว
มีพี่ชายสมาธิสั้น รักษายังไง?
ส่วนปัญหาที่บ้านคือพี่ชอบพูดโกหก ดื้อ ไม่ค่อยฟังแม่ ติดเกม บางครั้งก็ชอบโขมยเงินเพื่อไปซื้อลำโพงอะไรต่างๆ แต่จะโดนจับได้อยู่บ่อยๆ นับวันยิ่งไม่ค่อยฟังใครยกเว้นพ่อแต่พ่อมักจะตามใจพี่ชายและอยู่บ้านก็ไม่ค่อยคุยกับพี่ชายเพราะไม่ค่อยเจอกัน แต่กับแม่ทะเลาะบ่อยมากและเถียงแม่มากกว่าคนเป็นลูกควรเถียงแม่ชอบว่าค่ะโดยเฉพาะพี่ ปัจจุบันนี้ไม่ว่าอะไร ก็ขึ้นต้นด้วยการว่าไม่มีการพูดดีๆก่อน แต่ทุกๆคนก็จะตามใจเรามากกว่าพี่ค่ะบางทีเราก็รู้สึกว่าพ่อแม่ลำเอียง เช่นให้เราไปเทีายวยุโรปแต่ไม่ให้พี่ไปเพราะไม่กล้าส่งไปเพราะพ่อแม่ไม่ไปด้วย และปีหน้าก็มีแพลนว่าจะส่งเราไปอังกฤษ1เดือนในใจลึกๆเราอยากไปแต่เราสงสารพี่แต่เราก็คิดว่านี่คือการส่งเราไปหาความรู้มาใช้ในอนาคตข้างหน้าเพื่อหน้าที่การงานและอรกอย่างเราเรียนหนักพอสมควรเราควรได้รับการพักผ่อนแต่พี่ชายแค่ไปโรงเรียนยังไม่เรียนกลับบ้านก็เล่นแต่เกมหรือดนตรีงานบ้านอะไรยังไม่ต้องทำเลย แต่พี่ชายมักจะทำให้เราอายอยู่เสมอเช่น เปิดเพลงที่บ้านเสียงดังมากและก็เต้นใครขับรถผ่านก็หันมาดูหันมายิ้มเราอยากบอกพี่มากว่าไม่ได้ยิ้มเพราะชื่นชมยิ้มเพราะหัวเราะ บ่อยครั้งจะเล่นเครื่องดนตรีเสียงดังมาก และเมื่อมีงานอะไรพี่ชอบแต่งตัวแปลกๆไปทำให้เป็นปัญหากับแม่ตลอดเพราะแม่ชอบว่า(ว่าเพราะหวังดีนะไม่อยากให้ไปทำให้ใครเค้ามองแล้วหัวเราะ)
ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะทุกคนหวังในตัวเราหมดและพาระอันใหญ่หลวงของเราคือการดูแลพี่ในตอนโตถ้าพี่ยังเป็นแบบนี้เราไม่ไหวค่ะเรารับไม่ได้แต่ยังไงก็ต้องดูแลพี่ตอนโตค่ะ เพราะในความคิดเราเกิดมาเพื่อดูแลพี่และพ่อแม่ ถ้าพี่ไม่สมาธิสั้นคงไม่มีเรา
(ทำไมเราต้องเกิดมาเจอครอบครัวแบบนี้ทำไมต้องเกิดกับเราทำไมต้องเป็นแบบนี้)
หลังจากที่เพื่อนๆอ่านเรื่องราวมาแล้วเราควรทำไงดีคะ ไม่ไหวแล้ว