ละครเวอร์ชั่น 2018 ผ่านมาได้ 7 ตอนแล้ว ถ้าให้บอกความรู้สึกถึงภาพรวมทั้งหมด ก็คงต้องบอกว่า....ผิดหวัง ทั้งๆที่EP.1 เรายังเขียนกระทู้เชียร์และให้โอกาสละครเรื่องนี้อยู่เลย
เรารอดูละครเรื่องนี้เพราะน้องมิว ซื้อนิยายมาอ่านก่อนด้วยซ้ำ เพราะใครๆก็ว่าบทนางเอกเรื่องนี้ดีมาก ได้เล่นถึง 2 ตัวละคร การรีเมคในระยะที่น้อยกว่า 10 ปี และ เวอร์ชั่นก่อนหน้านี้มีฟีดแบ็คว่าบทถูกปรับจนออกทะเลไปไกล
จึงคาดหวังว่า ผู้จัด อย่าง กัสฯ ซึ่งเป็นค่ายที่มักถูกคนพูดถึงว่าทำละครที่โปรดักชั่นสวย แต่ละครไม่สนุก คงจะกลับมายึดแกนหลักนิยายของพี่ปุ้ย กิ่งฉัตร และ ปรับบทไม่มาก แค่ปรับให้มันเข้ากับยุคสมัยก็พอ เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เก่ามาก และ มันสนุกอยู่แล้ว ในเมื่อค่ายอยากทำละครจากนวนิยายที่เป็นที่นิยม มันปฏิเสธไม่ได้หรอกนะคะว่ามันก็ต้องมีคนดูที่เคยอ่าน คาดหวังไว้ว่าจะได้เห็นละครที่แก่นเรื่องยังอยู่ครบ
ด้วยแรงอธิษฐาน เวอร์ชั่นนี้ยังคงโครงสร้างเดิม แต่แก่นเรื่องที่พูดถึง การแก้แค้น และ การให้อภัย กลับถูกเขียนบทอย่างวนอยู่ในอ่าง และ ตีความเปลี่ยนไปมาก ความสนุกของนิยายเรื่องนี้ คือ การสืบสวนแบบมีเป้าหมายที่แน่นอน แรงอธิษฐานที่แรงกล้ามากของวรดา ถึงส่งผลให้ดวงจิตของตนมาเกิดใหม่เป็นนัทธมนทันทีและมีพลังพิเศษอย่างที่ภาวนาก่อนสิ้นลมหายใจ ทั้งพลังจิตและการมีเซ้นส์ของนัทมันทำให้การเดินเรื่องผ่านตัวนางเอกน่าสนใจและสนุก
นางเอกรู้ตัวว่ามีพลังเพราะอะไร และปักธงในใจได้ตั้งแต่รู้ความ ว่ากฤตย์คือคนที่ทรยศหักหลัง และต้องการสืบหาความจริงเพื่อแก้แค้น วางแผนและเลือกทางเดินชีวิตทุกอย่างเพื่อมาเจอกฤตย์ ในเวลาที่ใช่ที่สุด เพราะเคยอ่านนิยายมาก่อน...ถึงรู้สึกว่า การที่นัทปักธงแค่กฤตย์ มันสมเหตุสมผลกับที่ตอนสุดท้ายนัทจะโกรธฆาตกรตัวจริงมาก เพราะทำให้ตัวเองรู้สึกแบบนี้กับกฤตย์ได้ยังไงตั้ง 20 ปี
การปรับบทให้นัทธมน จำชาติก่อนไม่ได้ ความรู้สึกรัก เกลียด ชิงชัง แต่ก็โหยหาหายไป เมื่อนางเอกไม่รู้ว่าตัวเองมีพลังจิต มันกระเทือนต่อแก่นของเรื่องทั้งหมด เพราะน้ำหนักของความเกลียด ชิงชัง ต้องการแก้แค้นต่อกฤตย์มันดูเบาหวิว ตอนนี้นัท โกรธ ไม่ชอบกฤตย์ เพราะคิดว่าผู้ชาย ที่วรดาเห็นหน้าเป็นคนสุดท้ายก่อนตายคนนี้คือ ฆาตกร แต่ไม่ได้แค้น หรือ เกลียดที่ถูกทรยศ นัทธมนในละคร เหมือนเป็นบุคคลที่3 ระหว่างเรื่องราว แต่ในนิยายนัทธมนจะรับรู้ความรู้สึกทุกอย่างของวรดาได้ แล้วอย่างนี้จะอธิฐานให้มีพลังเหนือคนอื่นทำไม ถ้าไม่รู้ว่าตัวเองจะใช้ยังไง สิ่งที่คนเขียนบทปรับตอนนี้ คือ พยายามทำให้คนดูรู้สึกว่า คนร้ายที่ฆ่าวรดา สามารถเป็นใครก็ได้ ทุกคนในอดีตมีแรงจูงใจได้หมด สืบเพราะแค้นที่ถูกทรยศ กับ สืบเพราะอยากรู้ว่าใครฆ่า เรื่องเปลี่ยนโทนเลยนะคะ
การปรับบทแบบนี้ทำให้ตัวละครอย่างนัทธมนซึ่งเป็นเด็กสาวที่เข้ามาสืบสวนอดีตของตัวเองอย่างเหนือชั้น กลายเป็นผู้หญิงที่ไร้มารยาท และคิดอะไรตื้นๆ 7 ตอน ผ่านไป นัทธมนใช้พลังจิตไปไม่กี่ครั้ง และ ควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่าง ทั้งๆที่ในความเป็นจริง นัทตั้งใจแทบทุกครั้งที่ใช้พลังจิต ใช้แบบหวังผลด้วยซ้ำ
หลายคาแรคเตอร์ที่ถูกปรับ จนเชื่อว่าคนดูที่ไม่ต้องเคยอ่านนิยายก็คงรำคาญเหมือนกัน โดยเฉพาะบ้านของเกตุมณี ปิติ และ ถุงแป้ง
ถึงปิติจะเคยสนใจวรดาในอดีต ...แต่ 20ปีที่แต่งงานกับเกตุมณี ก็ไม่เคยวอกแวกไปไหน เป็นสามีและพ่อที่ดีมาโดยตลอด ในนิยายพูดได้ว่าครอบครัวนี้น่ารักมาก และเหมือนบัวที่พ้นน้ำมาจากวังวนความวุ่นวายและความอิจฉาแล้ว แต่ละครเวอร์ชั่นนี้ ทำร้ายบทเกตุมณีมากกก จากพี่เกตุ ที่เป็นแม่ เมีย ที่น่ารัก อาจจะระแวงไปบ้าง คิดมาก จิตตกไปบ้าง กลายเป็นเมียแก่ที่ไล่ตามหึงหวงสามี ใส่อารมณ์ตลอด เกรี้ยวกราด ทะเลาะ ระเบิดอารมณ์กันต่อหน้าลูกไปแล้ว และบทดันขยี้ปมนี้มาเกือบ 3 ตอน วนไปวนมา หาเสน่ห์ของตัวละครนี้ไม่เจอเลย
ถุงแป้ง จากเพื่อนที่น่ารักมากกกกของนัท กลายมาสร้างปมให้เพื่อน2คนทะเลาะกัน จริงๆถ้าปรับให้ตัวละครนี้มาเป็นผู้ร่วมขบวนการค้นหาความจริงอีกคน ก็คงไม่น่ายาก และคงดูน่ารักกว่านี้มาก
เห็นหลายกระทู้พูดถึงเรื่องเสียงของพี่ติ๊กกับมิว สำหรับคนดูละครแบบเรา พูดตามตรงว่าอย่างพี่ติ๊กเนี่ย กำกึ่งระหว่างแสดงดีมีเสน่ห์ กับ เล่นแข็งไปเลยนะ เราว่าละครหลายเรื่องหลังของพี่ติ๊ก เค้าเบลนด์ความเป็น “ติ๊ก เจษฎาภรณ์” เข้าไปในตัวละครมากเกินไป จนทำให้เราไม่รู้สึกว่าเค้าคือตัวละครนั้นๆ ซึ่งเสียงพูดก็เป็นส่วนสำคัญ ในชีวิตจริงเค้าพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี่ เว้นวรรคแปลกๆแบบนี้ แต่พอมาเป็นตัวละครมันควรจะมีการปรับให้เข้ากับคาแรคเตอร์มันจะได้แยกแยะได้ พี่ติ๊กหล่อมากนะ ยิ่งคอสตูมเรื่องนี้ก็ทำให้ดูหนุ่มกว่าบทไปเลย แต่การแสดงเค้ามีเสน่ห์น้อยลงอย่างรู้สึกได้
ผ่านมาถึง EP.7 ก็คงพูดได้เต็มปากว่า กัส เอนเตอเทนเม้นท์ ก็ยังคงทำละครที่ภาพสวย โปรดักชั่นดี แต่สนุกไม่สุด เพราะบทละครเนี่ยแหละ ถ้ายังแก้ปัญหาไม่ตก มันก็จะวนลูปเดิมอีกแล้ว ต่อให้แคสดี ก็ไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ
ด้วยแรงอธิษฐาน...ที่พลังพิเศษยังดูไม่ช่วยเท่าไหร่
เรารอดูละครเรื่องนี้เพราะน้องมิว ซื้อนิยายมาอ่านก่อนด้วยซ้ำ เพราะใครๆก็ว่าบทนางเอกเรื่องนี้ดีมาก ได้เล่นถึง 2 ตัวละคร การรีเมคในระยะที่น้อยกว่า 10 ปี และ เวอร์ชั่นก่อนหน้านี้มีฟีดแบ็คว่าบทถูกปรับจนออกทะเลไปไกล
จึงคาดหวังว่า ผู้จัด อย่าง กัสฯ ซึ่งเป็นค่ายที่มักถูกคนพูดถึงว่าทำละครที่โปรดักชั่นสวย แต่ละครไม่สนุก คงจะกลับมายึดแกนหลักนิยายของพี่ปุ้ย กิ่งฉัตร และ ปรับบทไม่มาก แค่ปรับให้มันเข้ากับยุคสมัยก็พอ เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เก่ามาก และ มันสนุกอยู่แล้ว ในเมื่อค่ายอยากทำละครจากนวนิยายที่เป็นที่นิยม มันปฏิเสธไม่ได้หรอกนะคะว่ามันก็ต้องมีคนดูที่เคยอ่าน คาดหวังไว้ว่าจะได้เห็นละครที่แก่นเรื่องยังอยู่ครบ
ด้วยแรงอธิษฐาน เวอร์ชั่นนี้ยังคงโครงสร้างเดิม แต่แก่นเรื่องที่พูดถึง การแก้แค้น และ การให้อภัย กลับถูกเขียนบทอย่างวนอยู่ในอ่าง และ ตีความเปลี่ยนไปมาก ความสนุกของนิยายเรื่องนี้ คือ การสืบสวนแบบมีเป้าหมายที่แน่นอน แรงอธิษฐานที่แรงกล้ามากของวรดา ถึงส่งผลให้ดวงจิตของตนมาเกิดใหม่เป็นนัทธมนทันทีและมีพลังพิเศษอย่างที่ภาวนาก่อนสิ้นลมหายใจ ทั้งพลังจิตและการมีเซ้นส์ของนัทมันทำให้การเดินเรื่องผ่านตัวนางเอกน่าสนใจและสนุก
นางเอกรู้ตัวว่ามีพลังเพราะอะไร และปักธงในใจได้ตั้งแต่รู้ความ ว่ากฤตย์คือคนที่ทรยศหักหลัง และต้องการสืบหาความจริงเพื่อแก้แค้น วางแผนและเลือกทางเดินชีวิตทุกอย่างเพื่อมาเจอกฤตย์ ในเวลาที่ใช่ที่สุด เพราะเคยอ่านนิยายมาก่อน...ถึงรู้สึกว่า การที่นัทปักธงแค่กฤตย์ มันสมเหตุสมผลกับที่ตอนสุดท้ายนัทจะโกรธฆาตกรตัวจริงมาก เพราะทำให้ตัวเองรู้สึกแบบนี้กับกฤตย์ได้ยังไงตั้ง 20 ปี
การปรับบทให้นัทธมน จำชาติก่อนไม่ได้ ความรู้สึกรัก เกลียด ชิงชัง แต่ก็โหยหาหายไป เมื่อนางเอกไม่รู้ว่าตัวเองมีพลังจิต มันกระเทือนต่อแก่นของเรื่องทั้งหมด เพราะน้ำหนักของความเกลียด ชิงชัง ต้องการแก้แค้นต่อกฤตย์มันดูเบาหวิว ตอนนี้นัท โกรธ ไม่ชอบกฤตย์ เพราะคิดว่าผู้ชาย ที่วรดาเห็นหน้าเป็นคนสุดท้ายก่อนตายคนนี้คือ ฆาตกร แต่ไม่ได้แค้น หรือ เกลียดที่ถูกทรยศ นัทธมนในละคร เหมือนเป็นบุคคลที่3 ระหว่างเรื่องราว แต่ในนิยายนัทธมนจะรับรู้ความรู้สึกทุกอย่างของวรดาได้ แล้วอย่างนี้จะอธิฐานให้มีพลังเหนือคนอื่นทำไม ถ้าไม่รู้ว่าตัวเองจะใช้ยังไง สิ่งที่คนเขียนบทปรับตอนนี้ คือ พยายามทำให้คนดูรู้สึกว่า คนร้ายที่ฆ่าวรดา สามารถเป็นใครก็ได้ ทุกคนในอดีตมีแรงจูงใจได้หมด สืบเพราะแค้นที่ถูกทรยศ กับ สืบเพราะอยากรู้ว่าใครฆ่า เรื่องเปลี่ยนโทนเลยนะคะ
การปรับบทแบบนี้ทำให้ตัวละครอย่างนัทธมนซึ่งเป็นเด็กสาวที่เข้ามาสืบสวนอดีตของตัวเองอย่างเหนือชั้น กลายเป็นผู้หญิงที่ไร้มารยาท และคิดอะไรตื้นๆ 7 ตอน ผ่านไป นัทธมนใช้พลังจิตไปไม่กี่ครั้ง และ ควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่าง ทั้งๆที่ในความเป็นจริง นัทตั้งใจแทบทุกครั้งที่ใช้พลังจิต ใช้แบบหวังผลด้วยซ้ำ
หลายคาแรคเตอร์ที่ถูกปรับ จนเชื่อว่าคนดูที่ไม่ต้องเคยอ่านนิยายก็คงรำคาญเหมือนกัน โดยเฉพาะบ้านของเกตุมณี ปิติ และ ถุงแป้ง
ถึงปิติจะเคยสนใจวรดาในอดีต ...แต่ 20ปีที่แต่งงานกับเกตุมณี ก็ไม่เคยวอกแวกไปไหน เป็นสามีและพ่อที่ดีมาโดยตลอด ในนิยายพูดได้ว่าครอบครัวนี้น่ารักมาก และเหมือนบัวที่พ้นน้ำมาจากวังวนความวุ่นวายและความอิจฉาแล้ว แต่ละครเวอร์ชั่นนี้ ทำร้ายบทเกตุมณีมากกก จากพี่เกตุ ที่เป็นแม่ เมีย ที่น่ารัก อาจจะระแวงไปบ้าง คิดมาก จิตตกไปบ้าง กลายเป็นเมียแก่ที่ไล่ตามหึงหวงสามี ใส่อารมณ์ตลอด เกรี้ยวกราด ทะเลาะ ระเบิดอารมณ์กันต่อหน้าลูกไปแล้ว และบทดันขยี้ปมนี้มาเกือบ 3 ตอน วนไปวนมา หาเสน่ห์ของตัวละครนี้ไม่เจอเลย
ถุงแป้ง จากเพื่อนที่น่ารักมากกกกของนัท กลายมาสร้างปมให้เพื่อน2คนทะเลาะกัน จริงๆถ้าปรับให้ตัวละครนี้มาเป็นผู้ร่วมขบวนการค้นหาความจริงอีกคน ก็คงไม่น่ายาก และคงดูน่ารักกว่านี้มาก
เห็นหลายกระทู้พูดถึงเรื่องเสียงของพี่ติ๊กกับมิว สำหรับคนดูละครแบบเรา พูดตามตรงว่าอย่างพี่ติ๊กเนี่ย กำกึ่งระหว่างแสดงดีมีเสน่ห์ กับ เล่นแข็งไปเลยนะ เราว่าละครหลายเรื่องหลังของพี่ติ๊ก เค้าเบลนด์ความเป็น “ติ๊ก เจษฎาภรณ์” เข้าไปในตัวละครมากเกินไป จนทำให้เราไม่รู้สึกว่าเค้าคือตัวละครนั้นๆ ซึ่งเสียงพูดก็เป็นส่วนสำคัญ ในชีวิตจริงเค้าพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี่ เว้นวรรคแปลกๆแบบนี้ แต่พอมาเป็นตัวละครมันควรจะมีการปรับให้เข้ากับคาแรคเตอร์มันจะได้แยกแยะได้ พี่ติ๊กหล่อมากนะ ยิ่งคอสตูมเรื่องนี้ก็ทำให้ดูหนุ่มกว่าบทไปเลย แต่การแสดงเค้ามีเสน่ห์น้อยลงอย่างรู้สึกได้
ผ่านมาถึง EP.7 ก็คงพูดได้เต็มปากว่า กัส เอนเตอเทนเม้นท์ ก็ยังคงทำละครที่ภาพสวย โปรดักชั่นดี แต่สนุกไม่สุด เพราะบทละครเนี่ยแหละ ถ้ายังแก้ปัญหาไม่ตก มันก็จะวนลูปเดิมอีกแล้ว ต่อให้แคสดี ก็ไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ