สวัสดีค่ะ เราคือแม่หม้ายผัวทิ้งอายุ37 เรากับสามีอยู่ด้วยกันมา22ปี มีลูก1คน (ลูกกำลังจะเข้ามหาลัย) เราจะขอแชร์เรื่องราวเราเป็นประสบการณ์ เพื่อลูกผู้หญิงที่คิดจะฝากชีวิตไว้กับสามี
เราท้องก่อนวัยอันควร ตอนอายุ20 จบแค่ม.6 สามีและพ่อแม่เขารับผิดชอบทุกอย่าง แต่ด้วยความเรียนไม่จบทั้งคู่ จึงไม่สามารถมีอาชีพที่ดีได้ สามีเราขยันบอกว่าจะเลี้ยงดูทุกอย่างไปตลอดชีวิต เราแต่งงานตามหลักศาสนาคริสต์ให้คำปฏิญาณต่อหน้าพระว่าจะให้อยู่ด้วยกันจนกว่าชีวิตจะหาไม่ เรา2คนช่วยกันทำงานทุกย่างที่เป็นงานรับจ้าง ผ่านความยากลำบากมาเยอะมาก จนสามีเริ่มได้ทำงานบริษัท เราเองก็รับจ้างเล็กๆน้อยๆอยู่บ้านดูแลลูก ทำงานบ้านไม่ขาดตกบกพร่อง สามีเราเคยอ้วน ไม่หล่อ จนเขาเริ่มวิ่งจนผอม และดูดีขึ้นมาก เงินเดือนต่ำแต่โอทีสูง มีรถขับ ชีวิตเริ่มดีขึ้นมากหลังจากสู้มาด้วยกันยาวนาน
แต่แล้วชีวิตแตกสลาย เขามาบอกเราว่า เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้รักเราแล้วที่อยู่เพราะลูก เขามีผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันอีกคน และสามีเรารักเธอ .... จะไปอยู่กับเธอ แต่จะยังส่งเสียลูก ..
ตลอด22ปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยแสดงออกมา. นอกจากเราใจสลายแล้ว เราเองไม่รู้จะเดินต่อไปทางไหน เราเรียนไม่จบ ไม่มีงานทำ อายุก็มากขึ้น มาโดนทิ้งตอนนี้มันตันไปหมด เราเองรักและซื่อสัตย์มาตลอด เคียงข้างทุกอย่าง ทั้งยามเจ็บยามจน. แต่วันนี้เขามีทุกอย่าง แต่เราและลูกกลับเป็นคนที่ถูกทิ้ง
เราอยากบอกผู้หญิงทุกคน ทั้งน้องๆวัยเรียน ว่าการศึกษาสำคัญ มันเป็นใบเบิกทางที่จะทำให้เรามีอนาคตที่ดี อย่าฝากอนาคตไว้กับผู้ชาย เราต้องเลี้ยงตัวเองได้ ไม่อยากให้ใครเป็นเหมือนเรา ชีวิตเราที่เหลือเราจะหากินยังไง จะเลี้ยงลูกยังไง เรายังหาทางออกไม่ได้เลย ถึงแม้ว่าเขาบอกจะรับผิดชอบลูก แต่มันจะจริงหรอเพราะคำพูดเขามันเชื่อไม่ได้อีกแล้ว
ปล.เราไม่ได้จดทะเบียนสมรส
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ
สามีหมดรัก หลังจากใช้ชีวิตร่วมกันมา22ปี
เราท้องก่อนวัยอันควร ตอนอายุ20 จบแค่ม.6 สามีและพ่อแม่เขารับผิดชอบทุกอย่าง แต่ด้วยความเรียนไม่จบทั้งคู่ จึงไม่สามารถมีอาชีพที่ดีได้ สามีเราขยันบอกว่าจะเลี้ยงดูทุกอย่างไปตลอดชีวิต เราแต่งงานตามหลักศาสนาคริสต์ให้คำปฏิญาณต่อหน้าพระว่าจะให้อยู่ด้วยกันจนกว่าชีวิตจะหาไม่ เรา2คนช่วยกันทำงานทุกย่างที่เป็นงานรับจ้าง ผ่านความยากลำบากมาเยอะมาก จนสามีเริ่มได้ทำงานบริษัท เราเองก็รับจ้างเล็กๆน้อยๆอยู่บ้านดูแลลูก ทำงานบ้านไม่ขาดตกบกพร่อง สามีเราเคยอ้วน ไม่หล่อ จนเขาเริ่มวิ่งจนผอม และดูดีขึ้นมาก เงินเดือนต่ำแต่โอทีสูง มีรถขับ ชีวิตเริ่มดีขึ้นมากหลังจากสู้มาด้วยกันยาวนาน
แต่แล้วชีวิตแตกสลาย เขามาบอกเราว่า เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้รักเราแล้วที่อยู่เพราะลูก เขามีผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันอีกคน และสามีเรารักเธอ .... จะไปอยู่กับเธอ แต่จะยังส่งเสียลูก ..
ตลอด22ปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยแสดงออกมา. นอกจากเราใจสลายแล้ว เราเองไม่รู้จะเดินต่อไปทางไหน เราเรียนไม่จบ ไม่มีงานทำ อายุก็มากขึ้น มาโดนทิ้งตอนนี้มันตันไปหมด เราเองรักและซื่อสัตย์มาตลอด เคียงข้างทุกอย่าง ทั้งยามเจ็บยามจน. แต่วันนี้เขามีทุกอย่าง แต่เราและลูกกลับเป็นคนที่ถูกทิ้ง
เราอยากบอกผู้หญิงทุกคน ทั้งน้องๆวัยเรียน ว่าการศึกษาสำคัญ มันเป็นใบเบิกทางที่จะทำให้เรามีอนาคตที่ดี อย่าฝากอนาคตไว้กับผู้ชาย เราต้องเลี้ยงตัวเองได้ ไม่อยากให้ใครเป็นเหมือนเรา ชีวิตเราที่เหลือเราจะหากินยังไง จะเลี้ยงลูกยังไง เรายังหาทางออกไม่ได้เลย ถึงแม้ว่าเขาบอกจะรับผิดชอบลูก แต่มันจะจริงหรอเพราะคำพูดเขามันเชื่อไม่ได้อีกแล้ว
ปล.เราไม่ได้จดทะเบียนสมรส
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ