หนูทนไม่ไหวแล้วที่ต้องทนอยู่แบบนี้ สงสารลูก มีใครพอจะให้คำปรึกษาได้บ้าง

ปัญหาคือ ตอนนี้ อายุ 28 ค่ะ เป็นแม่บ้านเต็มตัว ไม่ได้ทำงานเลี้ยงลูกอย่างเดียว ลูกชาย 1.3 ขวบ เราทะเลาะกับสามีทุกวันเลยค่ะ ทะเลาะยังพอทนได้ แต่สามีเป็นคนไม่ฟังเหตุฟังผล จะทำอะไรไม่ปรึกษา พอมีปัญหาถึงนึ

ตั้งแต่ท้องมา สามีนอกใจ แล้วทุกครั้งที่จับได้เค้าก็สัญญาว่าจะไม่ทำอีก ถึงตอนนี้เราใกล้ครบกำหนดคลอด และจับได้อีก จนทนไม่ไหวจริงๆแล้ว ขอคำปรึกษาหน่อยคะ

ยิ่งใกล้ถึงวันพ่อ ที่โรงเรียนก็ให้เอารูปลูกๆกับคุณพ่อไปที่โรงเรียน ไหนจะต้องจัดวันพ่ออีก ลูกชายวัย 2 ขวบ เริ่มเข้าใจอะไรมากถึง แต่คงยังไม่มีคำถาม พ่อหนูละแม่ หรือ พ่อหนูเป็นใคร แต่สำหรับหัวอกคนเป็นแม่

ทำไงดี เมื่อวานคุยดี วันนี้แมร่งมาด่า สงสารลูกลูกแบบน้ำตาคลอเลยลูกสาวเริ่มโตเป็นสาวแล้วเราอยู่บ้านแฟนเริ่มจะทนไม่ไหวหรอคะมันพูดเอาดีเข้าตัวเองตลอดหาว่าเราไปเอากะเพื่อนมันคนนู้นคนนี้พูดอะไรจับใจความไม่

เคยรู้สึกเหมือนตัวคนเดียวบ้างไหมคะ เหนื่อย ท้อแท้กับชีวิต ไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว แต่ก็ต้องทน ต้องสู้ ต้องอยู่ เพื่อลูกอีก 2 คน เราเป็นแม่เลี้ยงเดียวค่ะ แฟนเราเสีย เนื่องจากถูกรถชน เราเหนื่อยเหลือเกิน

ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ หนูไม่รู้ว่าช่วงนี้ยังมีคนใช้เว็บนี้กันอยู่ไหม แต่หนูขอพื้นที่นี้สำหรับระบายหน่อยนะคะ ​หนูสอบติดโรงเรียนประจำจังหวัด หนูคิดว่าสังคมในโรงเรียนต้องดีแน่ๆ เพราะเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด

ดิฉันเพิ่งแต่งงานมาได้ประมาณปีกว่าๆ ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์อยู่ค่ะ อีกไม่นานก็จะคลอดแล้ว ก่อนหน้าที่จะแต่งงานรวมถึงช่วงก่อนที่ดิฉันจะท้อง สามีเป็นผู้ชายที่ดีมากๆๆๆ เวลาจะไปข้างนอก เค้าต้องเข้ามาหอมแก้มดิ

หนูเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเห็นสิ่งที่สวยงามในโลกนี้แล้ว หนูไม่ได้ไปดูศิลปินที่หนูชอบ แล้วเพื่อนได้ไป ก็เอาแต่อวดว่าจะได้เจอแล้ว แล้วหนูต้องนั่งรับฟังคำพวกนี้ตลอด หนูต้องเก็บไว้ในใจแล้วกลับมาร้องไห้คนเดียว

หลังจากที่พ่อของลูกเขาเลือกทางเดินใหม่ เราก็สู้เองมาตลอด ไม่เคยโทษว่าเขาผิด คิดแค่ว่ามันคือกรรมของเรา แต่พอมาสองปีที่ผ่านมา เริ่มมีปัญหาเยอะแยะวุ่นวายไปหมด บางทีก็สุดที่จะทน ทุกครั้งที่ล้ม พยายามลุกขึ